Gajowiec żółty
Galeobdolon luteum
Inna nazwa: Jasnota gajowiec
Wysokość: 20cm. W czasie kwitnienia do 50cm.
Łodyga: czterokanciasta, prosta, owłosiona
Liście: sercowate, naprzeciwlegle ułożone na 3cm ogonkach. Piłkowane, owłosione, zielone lub z białymi plamami.
Kwiaty: żółte, dwuwargowe, na wzniesionych łodygach w kątach liści (V-VI)
Owoc: czarne rozłupki
Stanowisko: najlepiej rośnie na glebach wilgotnych, cienistych, żyznych
Rozmnażanie: przez nasiona - samosiew, przez rozłogi i podziemne kłącza. Bardzo szybko się ukorzenia.
Uwagi:
Roślina ekspansywna
Odporny na choroby, mrozoodporny,
Płoży się po ziemi tworząc gęste runo, dobrze znosi deptanie, psy w ogrodzie mu nie straszne.
Miododajny.
Po poruszeniu i przy wyrywaniu ładnie pachnie.
U mnie w ogrodzie daje sobie świetnie radę na glinie. Rozchodzi się rozłogami bez umiaru, wyrywany sukcesywnie, wciąż odradza się jak feniks z popiołów.
Jednego nie mogę mu odmówić - urody. Miejsca porośnięte gajowcem odmiany Variegata, wyglądają pięknie. Nie zostawia pustych miejsc i wystającej trawy czy innych chwastów, zadusi wszystko.
Zdjęcie gajowcowego dywanu dodam w późniejszym terminie. Teraz tylko mała zapowiedź tej pięknej, ale zaborczej roślinki.