Wilczomlecze stanowią to rodzaj roślin wilczomleczowatych, zróżnicowanych pod względem budowy i różnorodnośi gatunku, ale łączy je jedna podstawowa cecha - ich sok jest zawsze trujący.
Wśród wilczomleczy znajdziemy drzewa, krzewy, sukulenty, byliny i rośliny jednoroczne.
Wiele gatunków i odmian wilczomleczy, z powodzeniem możemy uprawiać w naszych ogrodach. Są też i takie, których nie chcemy uprawiać, ale i tak pojawiają się bez naszej zgody na rabatach.



Wilczomlecz mirtowaty
Euphorbia myrsinites

Pochodzący z ciepłych terenów południowej Europy wilczomlecz mirtowaty, polecany jest do ogrodów skalnych, gdyż doskonale znosi słoneczne i często skrajnie suche stanowiska. Lubi gleby lekkie, niezbyt mocno nawożone ( ubogie) i dobrze zdrenowane. Na glebach zbyt mokrych łatwo 'wypada' , zdarza się to także w bezśnieżne zimy.

Wiosną, kwitnie bardzo wcześnie - już od IV można cieszyć się jego jaskrawożółtymi kwiatami, które bardzo chętnie odwiedzane są przez owady. Zestawienie żółci kwiatów z zimnym, niebieskim kolorem płożących , wysokich na ok. 20 cm pędów jest zaskakująco ładne .W miarę upływu sezonu, kwiaty, przekwitając i zawiązując nasiona - zmieniają kolor na jasnoróżowy, co także przydaje mu urody.
Jest rośliną trującą!

Spiralny układ liści osadzonych na płożących łodygach







Żółte kwiaty z zielonożółtymi podkwiatkami





Przekwitanie, zawiązywanie nasion



Pokrój rośliny



Metryczka:

Rodzina: (Euphorbiaceae )
Pochodzenie: południowa Europa - od Włoch po Azję
Rozmiar: ok.20 cm wysokości
Liście: ok.1,5-2cm ,niebieskie, ostro zakończone ; spiralnie ułożone na płożących pędach długości 30 cm
Kwiaty: jaskrawożółte, z zielonożółtym podkwiatkiem (IV)
Zalecane stanowisko: słoneczne, ubogie, przepuszczalne

Uwagi:
- roślina trująca !
- świetnie wygląda wysadzona na podwyższeniu, tak, by pędy mogły spuszczać się w dół
- może wymiękać w zbyt mokre zimy a w bezśnieżne, wymarzać w zimniejszych rejonach Polski

.

W opisach często czytamy, że powinien być sadzony w glebę wapienną, co chyba nie do końca jest prawdą .... Mój ogród, to kwaśne piachy a on świetnie się przystosował , rozsiewa się samorzutnie i dzięki temu rośnie w sporej ilości. Wszystkie niemal samosiewy wysadzam w okolicach rośliny matecznej i przez to, zajmuje coraz większą powierzchnię . Pozwalam na to, bo lubię przyglądać się jego niebieskawym, płożącym pędom, złożonym ze sztywnych, spiralnie ułożonych listków. Muszę przyznać, że jest bardzo malowniczy i oryginalnie wygląda w większych kępach.

Fotki tegoroczne ,z 19 IV 2016, nasionka w formie kuleczek już zawiązane

U mnie w kwaśnej glinie też dobrze sobie radzi

U mnie w zasadowej tez czuje się rewelacyjnie.
Wszystkie samosiewy usuwam, bo ile tego by było

Wilczomlecz mirtowaty (Euphorbia myrsinites) w szacie jesiennej, po przejściu przymrozków.

fot.16.11.2016r







uprawa wilczomleczy

Wilczomlecz mirtowaty (Euphorbia myrsinites)

z wrzoścem




i z szafirkami

Wilczomlecz mirtowaty posadzony na skarpie, stanowisko odpowiednio przygotowane z gleba wapienną, dobrze zdrenowaną
Po dwóch latach tej wiosny matecznik wygląda tak




natomiast wszędobylskie siewki /gleba kwaśna, o słabej przepuszczalności / mają się kwitnąco
Na stanowiskach słonecznych jeszcze nie ma tłoku, więc pozwalam im szaleć

U mnie pogoda podobna, nawet przeszła burza gradowo śnieżna ale od czasu do czasu błysło i słońce
Ja myślę, że możemy śmiało obalić mit o potrzebie zasadowej gleby dla dobrego rozwoju Wilczomlecza mirtowatego.

U mnie w glinie też sobie dobrze radzi i się wysiewa

Wilczomlecz mirtowaty w tym sezonie opanował rabatkę

Zdj.12.12.2017

Ale potęga!

Moje wilczomlecze mirtowate spokojnie przeżyły bezśnieżną, dość mroźną zimę. Nawet młodsze siewki nie mają śladów uszkodzeń




fot.13.03.2017r
.

Obecnie ma taki ciekawy przyrost

Uprawiam go ze 20 lat a czegoś takiego nigdy nie widziałem Super

Oszroniło zdj.30.11.2018

Wilczomlecz mirtowaty - samosiejka sprzed dwóch lat na szczycie mini skalniaka, który nie jest podlewany nawet latem.


fot.02.12.2018r
.

Te samosiejki są niesamowite, bo zawsze wpasują się w ogród tak, że sam bym tego nie wymyślił
... po kwitnieniu większość moich wilczomleczy przycinam, bardzo ładnie odrastają i tak wyglądają przez całą jesień i zimę

Ale jednak na wiosnę wilczomlecze są najładniejsze. Jedna z moich licznych samosiejek już kwitnie. Ten akurat postanowił wyrosnąć w żwirku okalającym dom. Jest gigantyczny
i w ogóle nie przeszkadza mu brak ziemi. Rośnie w żwirku, pod którym jest włóknina, a niżej piach wymieszany z kiepską ziemią z budowy, którą był obsypany fundament.
Na dodatek stanowisko jest pod okapem dachu więc prawie nigdy nie dociera tam deszcz, a ja też nigdy nie podlewam tego wilczomlecza. On sobie jednak nic z tego nie robi
i jest zachwycony stanowiskiem, słonecznym, ciepłym, osłoniętym od wiatru i nadzwyczaj suchym.

Terminator po prostu! U mnie przetrwał tylko dwie zimy na nazwijmy to 'skalniaku'..

wojtek napisał:
w takim razie muszę się za nim rozejrzeć, na zastępstwo zanikającego mi różeńca górskiego.

U mnie też daje spory samosiew, ale póki co, jego ilość mi nie przeszkadza. Jedna z siewek, które pojawiły się na goździkowisku 3 lata temu. Jeszcze nie kwitnie.


fot.23.03.2019r.