Parasolnik (Diphylleia)

Diphylleia to grupa bylin sklasyfikowana jako rodzaj w 1803 r.. Należy do rodziny Berberidaceae (Berberysowate) i do naszych ogrodów dotarła ze wschodu Stanów Zjednoczonych i wschodniej Azji.

W ramach rodzaju skupione są tylko 3 gatunki:

Diphylleia cymosa (pochodzenie: wschód USA)
Diphylleia grayi (pochodzenie: Japonia)
Diphylleia sinensis (pochodzenie: Chiny)

Diphylleia grayi
(Parasolnik)
Ciekawa bylina z rodziny berberysowatych. Pochodzi z chłodniejszych rejonów Chin i Japonii. Spotykana zwykle w wilgotnych lasach i zalesionych zboczach.
Wiosną równolegle z kwiatami pojawiają się zwykle podwójne, dłoniaste liście, pokryte delikatnymi włoskami. Dorasta do 30-40cm.
Kwiaty śnieżnobiałe z żółtymi pręcikami skupione w baldachowatych kwiatostanach kwitną w zależności od pogody zazwyczaj tylko kilka dni. W czasie deszczu, płatki stają się przezroczyste stąd często nazywana Skeleton .
Roślina ozdobna również z ciemnoniebieskich jagód, które utrzymują się przez kilka tygodni.
Poza Diphylleia grayi, występują jeszcze dwa gatunki. W Chinach Diphylleia sinensis i gatunek północnoamerykański Diphylleia cymosa

Diphylleia grayi , na zdjęciach z końca kwietnia i połowy czerwca.

Diphylleia cymosa
parasolnik wierzchotkowaty

Gatunek parasolnika, który pochodzi z południowo-wschodniej części USA, gdzie na stanowiskach naturalnych spotykany jest w lasach liściastych. Jako roślina miejsc cienistych dość wcześnie wszczyna wegetację i rozpoczyna kwitnienie. Kwiaty pojawiają się późną wiosną, niedługo po rozwoju liści o kształcie parasoli. Są one białe, skupione po kilkanaście sztuk na szczytach czerwonawych łodyżek. Osiągana wysokość, to 40-60 cm.

W uprawie ogrodowej wymagać będzie miejsca wiosną dość jasnego, później cienistego, najlepiej w migoczącym cieniu drzew liściastych. Gleba powinna być nieprzesychająca, bogata w kompost liściowy.

W moim ogrodzie rośnie od kilku lat, nie wymarza.

Około 3 tygodni temu rozpoczęła rozwijanie parasolek, ale zimne noce nie sprzyjają szybkiemu rozwojowi




fot.11.05.2020r.

Kwiaty Diphylleia cymosa sa ukryte pod liśćmi i ciężko je dostrzec nie szukając


fot.03.06.2020r.
.

Diphylleia grayi , rozwija się z wielkim bólem ...ciekawe czy zakwitnie w tym roku?

Tomku, czy ona rozwija kwiaty w momencie rozwinięcia liści? Kupiłam Diphylleia grayi, ale wygląda mi na Diphylleia cymosa


fot.06.05.2021r.
.

Diphylleia grayi właśnie kwitnie na słonecznym (obecnie, a potem półcienistym) stanowisku


fot.01.05.2022r.
.

Pochodząca z Ameryki Diphylleia cymosa wystartowała później, niż jej kuzynka z Japonii, ale to chyba wina bardziej cienistego stanowiska


fot.03.05.2022r.
.

Śliczne, niebieskie owoce Diphylleia grayi


fot.05.06.2022r.
.

Poll napisał:
Będzie koleżanka wysiewać?
U mnie też zawiązała nasiona



A poza tym po kilku latach stagnacji wypuściła w końcu kłącze z odrostem

Startuje Diphylleia grayi ...już widać, że będzie kwita w tym roku .

Nasion nie wysiewałam, zdałam się na Matkę Naturę.
Pierwsze, najwyższe kwiaty Diphylleia grayi zostały przemrożone, ale rozwinęły się dolne. Widzę też, że z gruntu wychodzą następne łodygi i do tego z pąkami?. O tej porze, miejsce, gdzie rośnie jest w pełni słoneczne.


fot. 28.04.2023r.
.

Tomaszu, zakwitła?

Diphylleia cymosa dopiero teraz wystartowała, bo jest stanowisko wczesną wiosną jest bardzo cieniste. Teraz dochodzi tam więcej słońca.
Razem z liśćmi pojawiają się pąki kwiatowe.






fot. 15.05.2023r.
.

Pokazana wyżej Diphylleia cymosa wyciągnęła się bardzo w górę i ma teraz ok. 50-60 cm wysokości. Nigdy nie była maluchem, ale w tym roku przeszła sama siebie.
Właśnie kwitnie...




fot. 26.05.2023r.
.

Nie wiedziałem, że cymosa rośnie taka duża
Moja Diphylleia grayi , kwitła słabo za to liście ma piękne

Owoce Diphylleia cymosa mają już fioletowy kolor, więc nasiona są chyba gotowe do wysiewu.


fot. 31.07.2023r.
.

Czy koleżanka zamierza wysiewać ?

Pokazała się Diphylleia sinensis . to jej drugi sezon u mnie. W ubiegłym wyszła późno i słabo pomimo, że klącze było przyzwoite.

a moje diphylleie tak, jak dysosomy,syneilesisiy, anemonopsisy, anemonelle i masa innych,włącznie z grubymi kłączami irysów bródkowych, zostały w ubiegłym sezonie zeżarte przez pomrowy do ostatniego korzonka:((.

Janko, może to nie pomrowy? Nie słyszałem żeby zżerały korzenie Rozumiem wygryźć dziurę, ale zeby całego syneilesisa czy dysosmy...az mi się wierzyć nie chce...