Dżefersonia dwulistna
Jeffersonia diphylla

syn.Plagiorhegma diphyllum
ang. Twinleaf

Ta nieduża , ciekawa bylina, coraz częściej spotykana w polskich ogrodach , pochodzi z Ameryki Północnej .Zasiedla wilgotne ( ale nie podmokłe), zazwyczaj liściaste lasy, bogate w próchnicę .

Jest roślinką tworzącą kępki, które osiagają ok. 30 cm wysokości, nie licząc oczywiście wysoko wyciągniętych nad kępę owocników, które mogą być sporo wyższe, niż cała roślina. Wiosną zaczyna wegetacje dość wcześnie - w naszych , polskich warunkach już w kwietniu . najpierw pojawiają się bordowe listki, następnie kwiaty a potem liście przybierają kolor niebieskozielony. Cały liść podzielony jest jakby na dwie części, które wyglądają, jak dwa zupełnie osobne, ale osadzone na jednej łodyżce. Wczesną wiosną pojawiają się sukcesywnie ośmiopłatkowe kwiaty o średnicy ok.2,5 cm a każdy z nich osadzony jest pojedynczo na nagiej łodyżce.







Owocem są początkowo zielone, gładkie i stosunkowo masywne torebki z 'przykrywką', które dojrzewając brązowieją. Mają one ok. 1,5 cm długości i kryją w sobie brązowe nasionka. Gdy nasiona są już dojrzałe (VI), 'szef' okalający nasiennik pęka , pokrywka podnosi się i zawarość wysypuje się.






Jeffersonia diphylla najlepiej czuje się na glebach wapiennych, ale przystosowuje się do warunków i daje radę również na glebach o odczynie kwaśnym. Najlepiej posadzić ją w półcieniu drzew liściastych , które zapewnią jej wiosną dostęp do promieni słonecznych, ale osłonią przed operacją letniego, palącego słońca. Chcąc doczekać ładnej kępki, musimy pamiętać, aby nie dopuścić do przeschnięcia gleby. Dobrze jest także wyściółkować ziemię wokół, aby korzenie latem nadmiernie się nie grzały .

Nazwa gatunku została nadana na cześć Thomasa Jeffersona, trzeciego prezydenta USA.

Kilka zdjęć z sezonu wegetacyjnego

fot.11.04.2016r






Połowa maja - zielone , nieco błyszczące owocniki z 'pokryweczką' górują nad niewysoką rośliną







22.05. - nasienniki zbrązowiały, po kolei otwierają się i wysypują nasiona




Metryczka:

Rodzina: Berberidaceae (berberysowate)
Pochodzenie: południowo-wschodnie stany USA

Wysokość: 25-30 cm
Liście: wiosną bordowe, w sezonie niebieskozielone
Kwiat: biały, 8-płatkowy
Zalecane stanowisko: niekwaśne, półcieniste, stale wilgotne, ale zdrenowane
Mrozoodporność: -26C

.

Przechodząc obok dżefersonii dwulistnej (Jeffersonia diphylla), zauważyłam ,iż jeden z nasienników właśnie się otworzył a na ziemi wypłukanej wcześniej przez deszcz, leżą nasionka. Było ich tylko siedem . Podłużne, twarde i ciut mniejsze, niż 0,5 cm, w różnych barwach ciemniejszego i jaśniejszego brązu.
Nasiona chyba przed wysianiem trzeba by stratyfikować?

fot.28,06.2016r



jeffersonia gatunki

Jeffersonia dubia

To bylina pochodząca a Azji, gdzie sobie swobodnie porasta wilgotne lasy, co już nam sugeruje, jakie stanowisko powinniśmy jej zapewnić w ogrodzie... Cień, odpowiednia wilgotność podłoża o raczej kwaśnym odczynie, trzeba jednak pamiętać, że stagnująca woda jej nie służy, zatem podłoże wilgotne, ale przepuszczalne i żyzne.
To bardzo wdzięczna i piękna roślina, wiosną liście mają bordowe zabarwienie, stopniowo przybierające zielony odcień, spośród liści wyłaniają się sześciopłatkowe, lawendowe kwiaty.







Startuje bardzo wcześnie, zwykle pod koniec kwietnia możemy się już cieszyć kwitnieniem, należy się intensywnie cieszyć, gdyż nie trwa ono zbyt długo To jeszcze zależy od okoliczności pogodowych, im mniej słońca i chłodniej, tym dłużej. W momencie kwitnienia jest niziutką kępowatą bylinką, nie przekracza 15 cm, za to potem znacząco się wydłuża i osiąga jakieś 25 cm, nadal zachowując walory dekoracyjne...



Rozmnażanie nie jest prostą sprawą, podział jest trudny, mi się nie udało... Zdecydowanie lepiej liczyć na samosiewy, które się pojawiają przy zapewnieniu odpowiednich warunków, a siewek nie sposób pomylić z czymkolwiek innym ze względu na tę wspomnianą bordową barwę.
Dubia oznacza zmienna i coś w tym rzeczywiście jest, mam dwie dżefersonie z róznych mateczników i one się różnią, ta, której zdjęciem nie dysponuję , ma kwiaty wyżej wysunięte nad poziom liści i węższe płatki, zdjęcie za rok
Wyzwaniem jest jeszcze zdobycie formy o białych kwiatach

Ostatnio pojawiła się też forma 'Variegata' o pstrych liściach, jeszcze u mnie nie kwitła, ale na to trzeba trochę poczekać...

Moja jeffersonia dubia. Trzeci sezon w ogrodzie:

Moja nowinka : Jeffersonia dubia 'Sunago fu', póki co na wyższe temperatury czeka zadoniczkowana w tunelu.

Kasiu, nie wiem, jak długo ja masz, ale mam nadzieję, że Twój okaz będzie rósł, bo mój stoi i ani kiełka wiecej(od Yuzawy) . Z tego, co pamiętam, i Artamcia miała z nią taki sam problem . Te cudeńka sa boskie na zdjęciach, ale ich tempo wzrostu pozostawia wiele do zyczenia...boshhhh.

Pollu to tegoroczny zakup z Yuzawy właśnie.Więc trudno powiedzieć jeszcze, czy się jej u mnie spodoba.Oby - bo bardzo mi się podoba. Mam w planach zachęcić ją do zawiązania nasion i mam nadzieję, że jej tym nie osłabię.

U mnie lada dzień zakwitnie .

Dzisiejsze fotki.

Tomaszu, mam wrażenie, że Twoja jeffersonia sporo przyrosła od zezłego sezonu?

Pytanie do Pikutka: sialas, czy to samosiew?

Dostałam nasiona w 2013r. Wysiałam do gruntu i wyszło sporo roślinek ale dobrały mi się do nich ślimaki i szybko przesadziłam w bezpieczniejsze miejsce ale pozostały mi już tylko dwie roślinki . W tym roku zakwitła wreszcie jedna z nich

4lata! To dośc długo, jak na bylinę, ale grunt, że efekt jest.

Oj bardzo długo , ale może w lepszych warunkach udaje się to szybciej

A mi nareszcie udało się złapać dubię w rozkwicie, ale nadal będę polować na pełne rozwarcie!




A tu z dyphyllą w tle:

Już chyba ostatnie momenty kwitnącej dubii.

Mnie też się udało złapać wreszcie otwartą!

Jeffersonia dubia na półcienistym, wilgotnym stanowisku w moim ogrodzie - zdjęcie z dzisiejszego dnia (fot. Marcin)



To chyba szczytowy moment jej kwitnienia



Póki co, Jeffersonia diphylla wyglada niepozornie a wysokie kwiaty powoduja, iz wydaje się byc anemiczna. Po kwitnieniu zagęści, się, liscie ładnie wypełnią kepę



.

Jeffersonia dubia tegoroczny zakup w Sadzawce. Dostałam ładną, kwitnącą sadzonkę
W tej chwili łodygi wyciągnięte, bo po zakupie musiałam chronić przed przymrozkami.

Coś rośnie przy mojej Jeffersonii może ktoś wie co to za pasażer na gapę

To ziarnopłon. Gdy już kończy sezon wegetacyjny, pojawia się na liściach własnie taki ciemny pasek.

Jeffersonia diphylla nie ucierpiała od przymrozków i spokojnie zawiązała nasienniki.



Może pomogło stanowisko na którym rośnie - jest przysłonięta sporym krzewem



Zdjęcia z 09 i 14.05.2017
.