Oryginalna roślina pływająca z rodziny Żabiściekowatych (Hydrocharitaceae), wyglądem przypominająca aloesy, stąd jej polska nazwa. Roślina swobodnie pływa zanurzona do połowy w wodzie. W okresie kwitnienia (VI - VII) wynurza się bardziej i wytwarza boczne odrosty (małe roślinki) tzw. rozmnóżki, które można oddzielać jako materiał rozmnożeniowy.
Pod koniec lata roślina zanurzają się całkowicie, a następnie opadają na dno, gdzie w mule czekają do wiosny. W naszym kraju jest rośliną stosunkowo rzadką, choć można czasem natrafić na większe jej skupiska.
Występuje w pobliżu brzegu zarastających, żyznych wód stojących (starorzecza, wypłycone jeziora), bowiem chętnie zakotwicza się korzeniami w mule. Każdy silniejszy podmuch wiatru powoduje jej wyrywanie i przesuwanie w inne miejsce.
Przeciętna średnica rozetek liściowych, to około 30 cm, ale spotyka się i okazy półmetrowe. Nie jest to więc roślina do małych oczek wodnych. Proces kwitnienia osoki jest dość osobliwy. Zainteresowanym polecam stronę www.oczkowodne.net
Roślina przystosowana do naszych warunków klimatycznych, występuje w wielu zbiornikach wodnych. Zdjęcia poniższe wykonałem w stawie stanowiącym fragment starego koryta Wisłoka.