W Polsce występują dwa gatunki: Wilżyna ciernista (Onónis spinósa Linné syn. O. vulgaris Rouy) i Wilżyna bezbronna – (Ononis arvensis Linné syn. Ononis hircina Jacquin) z rodziny bobowatych (dawniej Motylkowate) – Papilionaceae, mają podobne właściwości lecznicze i skład chemiczny.
Są również bardzo podobne. Na pierwszy rzut oka prawie nie do odróżnienia. Jeśli jednak popatrzymy dokładniej, zauważymy u tej pierwszej, twarde, jasne, częściowo ulistnione kolce w kątach liści. Odróżnia je też pokrój krzewu (u W. bezbronnej wyższy i bardziej wzniesiony) oraz budowa liści. Wilżyna ciernista ma liście dolne trójlistkowe, górne zaś pojedyncze i gruczołowato owłosione.
Jest to charakterystyczny półkrzew o zdrewniałych korzeniach i dolnych częściach które podnoszą się w kierunku łodyg. Łodyga jest rozgałęziona i gęsto okryta liśćmi oraz cierniami.
Osiąga wzrost od 30-60 cm.
Kwiaty motylkowe, pojedynczo sterczące w kątach liści, długości 1,5 cm, różowe z purpurowymi nerwami. Żagielek korony kwiatów nieco dłuższy od łódeczki i skrzydełek. Kielich gruczołowato owłosiony.
Owocem jest strąk.









Wilżyna ciernista jest w Polsce rośliną rzadką i dlatego została objęta ochroną gatunkową.
Porasta suche łąki i miedze oraz słoneczne zbocza i przydroża.
Wymaga ziemi lekkiej o pH powyżej 7,5.
Obecnie nie dysponuję zdjęciami Wilżyny bezbronnej, zatem pokażę ją przy innej okazji, albo może ktoś z naszego Forum je zamieści w uzupełnieniu.