Dziękuję Ewuniu Szkoda że nie wiedziałam wcześniej bo zawiązywały dużo owoców

Koniec października/listopad (żeby pajęczyny obmieść)
I komu to przeszkadzało, że kolorowo było?
Zimująca chryzantemka bez nazwy z krakowskiego ogrodu botanicznego, gdy jeszcze organizował sprzedaż nadwyżek:

Aster Connecticut:


Siewki Double Ellen:

Po licznych niepowodzeniach miałam już omijać cyklameny szerokim łukiem ale jak już na wiejskim targu sprzedawali, to przygarnęłam:

"Golden Sun" w czerwonej sukience:

Uuuu, koleżanko... Masz jesienny powojnik, a ja nie mam???

Już poszłam do sklepu i się zrujnowałam

W żółtych płomieniach liści:




Naturalna miotła;), czyli kruszyna Firn Line. Nawet nie trzeba nic wiązać, wystarczy ściąć

Oczar się wtapia:

i Blue Rabbit też:

Janeczko, ten Blue Rabbit, to modrzew o takiej pokracznej formie?

A dziś:


Udało mi się jeszcze w piątek, zanim mocniej zasypało tym białym wykopać mieczyki, wczoraj, ponieważ nawet ja nie jestem tak zdesperowana, żeby w takich warunkach grzebać w ziemi zajęłam się przerabianiem sterty gałęzi, która od wiosny mi się uzbierała, na zrębki a dziś skróciłam te tuje ze zdjęcia o 1/3 wysokości, bo po pierwsze nie miałam czasu zrobić tego wcześniej (a wiosną znowu na bank zabrakłoby mi na to czasu), a po drugie, żeby mieć już przygotowany materiał na ewentualne okrycie wrażliwców, typu cedry libańskie.
I pora znowu wracać

Siberia napisał:
Sibi, to teraz tylko nie popełnij mojego błędu i posadź go z dala od wszystkiego


Poll napisał:
Tak, naturalnie ma taki lekko pogięty pokrój.

Ale aż tak się się rozłazi, bo ja lubię białe chmurki, mam już taki niewysoki biały powojnik, ale kwitnie wiosną i nie szaleje. Obłoczkisą zawsze na probsie, bardzo lubię

SantaRispetto napisał:
Też lubię, dlatego jeszcze nie wyleciał z centralnej miejscówki, bo jesienią jednak robi robotę. Ogólnie to świetna roślina, o ile tylko ma się dla niej dużo miejsca i nie trzeba z nią nieustannie walczyć o życie innych, niebacznie posadzonych w pobliżu . Gdybym miała tak z dziesięć metrów bieżących dużego, wolnego płotu kochałabym go bez zastrzeżeń . Sadzisz jednego takiego w połowie i masz cały płot ogarnięty, bo nic się go nie ima (żaden uwiąd, nawet pomrowy nie były w stanie go pokonać), rośnie jak bambus na sterdach, niezawodnie kwitnie, do tego młode liście miewają śliczne srebrne obwódki, no czego chcieć więcej? A ja go sobie posadziłam przy podporze 1,6m wysokości i 0,6m średnicy... Nauczyłam się go już bezlitośnie ciąć 4-5 razy w sezonie, bo inaczej wydusiłby wszystko, w obrębie co najmniej 5 metrów od korzenia.

Noooo i bardzo ładnie a co to tylko w górach ma być śnieg??

Danusia napisał:
Nic do śniegu nie mam, no skąd;) , po prostu chciałabym być taką osadą, jak u Asterixa i Obelixa (wszędzie Rzymianie, tylko jedna gallijska wioska się broni), a u mnie mogłoby być tak, że wszędzie dookoła śnieg i mróz, tylko w jednej wiosce wiosna!

No nie wiem co koleżanka bierze ale dobrze działa