Przez tą prace do pozna to zupełnie pory dnia mi się poprzestawialy. Godz 12 a ja dopiero przy porannej kawce. Czytam o burzach w Polsce na Waszych watkach, o 30 stopniowych upałach. U nas to praktycznie burz nie ma ale za to czesto silne wiatry. Nawet mojego mieczyka rodzynka musiałam przywiazac. Słoneczko wyszlo na chwilke wiec sniadanko w ogrodku, pszczolki dzielnie pracuja, synogarliczki krzataja się przy karmniku a ja ładuje akumulatory na reszte dnia.

Agnieszko u mnie też pierwiosnki zakwitły,choć nie wiem czy to normalne o tej porze roku.
mam je dopiero pierwszy rok.
Myślę że ogród Ci się w szybkim tempie rozrośnie.
Powodzenia i Ci życzę.

Gdy wyjeżdżałam do Pl mój pierwiosnek w doniczkowym miał pąki więc to może być chyba normalne, że niektóre pierwiosnki kwitną o tej porze roku. Miło z ich strony, że to robią
Potwierdzam, było upalnie. Tak jak lubię. Wczoraj w południe 32 w cieniu ale od pól zawiewało żarem, dziś już tylko 29 za to wieczorem już dużo chłodniej, bo tylko 21. U mnie była jedna burza ale bardzo spokojna.
Bardzo ładny mieczyk. Co z drugim?

Drugi jeszcze w paku.

No to dzisiaj fotorelacja z wczorajszej wyprawy po okolicy. Zainspirowana po częsci relacjami Jaguś oraz innych forumowych podrozniczek, zaopatrzona w aparat M, wyruszyłam i ja. Musze dodac że to mój debiut fotograficzny, gdyż do tej pory używałam tylko telefonu i tableta.

Wyruszylismy w strone wzgorz gdyż mielismy ambitne plany pt Ciekawe co jest za wzgorzami?



Ja oczywiście pełna zapału wypatrywałam roślin. Czyzby to clematis?

Corka i syn pełnili role przewodników także bedą nieodłacznym elementem tej relacji, gdyż mama całkowicie pochłonieta fotografowaniem pozostawała z tyłu .
Mamy pierwsza palme (czy może raczej juke ) nieodłaczny element ogrodkow w mojej okolicy.



I takie drzewko

Na pierwszym osiedlu które mijalismy prawie wszystkie ogrodki frontowe nie mialy ogrodzen także moglam fotografowac do woli.






Wiecej fotek z tego osiedla w drodze powrotnej.

Minelismy rondo



I dalej wiadukt nad torami kolejowymi i trasa szybkiego ruchu

Wzgorze coraz blizej




Droga prowadzila lekko pod gorke ( kondycji to ja nie mam zbyt dobrej, bedzie trzeba and tym popracowac). Ale za to kiedy się odwrocilam




Z dobra lornetka mozna by dostrzec nasz domek w dole. Widac nawet morze. Warto było się wspinac.

Chortensje wygladaja zza ogrodzenia zaciekawione.



I uliczka ktorej nazwy przeczytac nie potrafie w przeciwienstwie do mojej córki, ktora dzielnie uczy się w szkole walijskiego


Walijczycy chyba zbytnio nie lubią samogłosek.

Mamo nie ociągaj się



Jak tu się nie zatrzymac jak paprocie tak wdziecznie pozuja



Mamo!

Wow! Gdzie ja zawędrowałam.



I ostatni slad cywilizacji



Otwieramy bramę i.........


Cdn

Witam Cię Agnieszko

Jestem ciekawa dalszych losów wyprawy jak i ogródka.
Widać, że masz zielono w sercu...
I fajną rodzinkę.

No tak, jak w serialu.
Jak się akcja zaczyna rozkręcać, to cdn...

czekam za tem na ciąg dalszy, bom sama ciekawa, gdzie Was oczy i nogi poniosły. I co za tymi wzgórzami jest

Witaj Nelu, hej Ewuś Miło Was widzieć.

Głodomory nakarmione, pranie rozwieszone mogę kontynuować.
Droga za bramą prowadziła prosto na wzgórze. Dzieci przyspieszyły kroku



a ja wprost przeciwnie



I zbliżenie

Wchodzimy na teren Afan Forest Park



Wybralismy droge przez las prowadzaca za wzgórze

I takie drzewko



Sciezka nie przypominala zbytnio uczeszczanego szlaku gdyby nie to