Bniec biały
Melandrium album

Inne nazwy: lepnica biała, goździeniek biały

Gatunek rośliny należący do rodziny goździkowatych.
W Polsce pospolity.

Roślina dwupienna, jednoroczna lub dwuletnia.
Rośnie na przydrożach, miedzach, polach, siedliskach w ciepłych miejscach, na dość suchych glebach, w zaroślach.

Preferuje gleby żyzne, próchniczne, bogate w azot.
Najczęściej zachwaszcza koniczynę, lucernę i łąki. Występuje także w zbożach, roślinach okopowych i ogrodach.
Osiąga wysokość od 30 cm do 1 m.
Bniec biały jest owadopylny; kwitnie od V do IX.

Bniec czerwony
Melandrium rubrum


Obecnie gatunek został włączony do rodzaju Silene (lepnica) i nazywa się Silene dioica

Wysokość 60-100cm.
Łodyga wyprostowana, rozgałęziona, miękko owłosiona.
Kwiaty purpurowo-czerwone, kielich zielono-czerwony, owłosiony, u kwiatów żeńskich rozdęty. Kwiaty na noc zamykają się. Kwitnie IV-VII.

Porasta miejsca cieniste, wilgotne, na skrajach lasów liściastych (buki, olszyny, klony)

Jest rośliną jednoroczną lub dwuletnią, wskaźnikową występowania miedzi i metali ciężkich w glebie.

Bniec biały na wałach przeciwpowodziowych u ujścia Warty: