Ostrożeń lancetowaty (Cirsium vulgare)
Polska nazwa: ostrożeń lancetowaty, oset lancetowaty, „klasyczny oset”
Rodzina: astrowate (Asteraceae)
dwuletnia roślina rodzima, pospolita na terenie całej Polski
Charakterystyczne cechy:
1. rok życia: ogromna rozeta przyziemna (50–100 cm średnicy), liście głęboko pierzasto wycinane, bardzo kłujące na całej powierzchni (kolce na ząbkach i nerwach)
2. rok życia: łodyga 80–180 cm, gruba, oskrzydlona kolcami, pusta w środku
Kwiaty: duże koszyczki (3–5 cm), jasnofioletowe / różowo-fioletowe, VII–IX
Owoc: niełupki z puchem (jak u dmuchawca) – rozsiewa się wiatrem na setki metrów
Liście łodygowe: obejmujące łodygę, coraz mniejsze ku górze, zawsze mocno kolczaste
Ciekawostki:
-Najbardziej „podręcznikowy” oset – to właśnie on jest symbolem Szkocji (Scottish Thistle) i występuje na herbie tego kraju.
-Jedna roślina produkuje nawet 30–40 tysięcy nasion – stąd jego ekspansywność i status chwastu. Bardzo miododajny – 1 ha ostrożnia daje 300– 500 kg miodu (miód ostowy jest jasny i bardzo smaczny).
-W średniowieczu wierzono, że chroni przed czarami – dlatego sadzono go przy chatach i stajniach.
-Jadalny w stanie młodym – młode pędy i korzenie można jeść po obraniu z kolców (smakuje jak seler).
W ogrodzie:
Idealny na łąki kwiatowe, ogrody naturalistyczne i dzikie zakątki – przyciąga motyle, trzmiele i złote pszczoły.
Uwaga: mocno się rozsiewa – kto nie chce inwazji, powinien ścinać kwiatostany przed dojrzewaniem nasion.
Z całą pewnością to król polskich łąk – piękny, kolczasty i niepokorny!