Ogród francuski charakteryzuje się wielką różnorodnością użytych elementów, a przy tym regularnością, symetrią i uporządkowaniem. Występowały w nim trzy zasadnicze części: partery ogrodowe, dalej od siedziby właściciela zakładano część drzewiastą, często podzieloną na gabinety ogrodowe i boskiety. Komunikacja w ogrodzie francuskim obejmowała liczne drogi i dróżki wysypane żwirkiem.

"W celu otrzymania tak bogatych i różnorodnych form roślinnych stosowano w ogrodach barokowych rodzime gatunki roślin uzupełniane częściowo gatunkami introdukowanymi, które łatwo dały się formować w skomplikowane bryły. Wysokie szpalery tworzono przede wszystkim z grabu, który najlepiej dał się formować, a także z lipy, wiązu, buka i klonu. Szpalery ażurowe wykonywano z lipy i wiązu. Szpalery niskie formowano z cisa, bukszpanu i jałowca. W boskietach sadzono przede wszystkim lipy, wiązy, buki, dęby i jesiony. W alejach występowały różne gatunki drzew. Najczęściej jednak sadzono lipy, wiązy i kasztanowce. Partery ogrodowe ozdabiano strzyżonymi formami z cisa i bukszpanu.
Wśród kwiatów, stosowanych jako obwódka kwatery parteru, sadzono rośliny sezonowe, takie jak: aksamitka, lewkonia i nagietek, a z kwiatów trwałych: chaber, dzwonki, fiołki, heliotrop, irysy, pelargonie, peonie. Bardzo cenione były rośliny cebulowe - tulipany, narcyzy, krokusy, szafirki, zimowity i lilie". (za: Różańska A., Historia europejskiej sztuki ogrodowej. Ogrody barokowe, [w:] Ogrody. Historia architektury i sztuki ogrodowej. A. Różańska, T. Krogulec, J. Rylke, Wydawnictwo SGGW, 1999, s.74.)

Bogactwo sztuki ogrodniczej ukazanej przez formowanie roślin uzupełniało użycie wielu małych form architektury ogrodowej: schody, rampy, mury tarasowe, trejaże, bindaże. Niezwykle dekoracyjną formą w ogrodach francuskich były rzeźby: figury mężczyzn, kobiet, putta, zwierząt i ozdobnych waz ogrodowych, także fontanny ozdobione rzeźbami. Ważnym elementem takiego ogrodu była woda, występująca w postaci wielkich połaci kanałów i basenów o spokojnej tafli.

Przykładem ogrodu w stylu francuskim są niektóre części Parku Oliwskiego.

W części francuskiej przed Pałacem Opatów w meandrach bukszpanowych parterów posadzone są obecnie różnokolorowe dalie


Spojrzenie na południowe założenie francuskie przy Pałacu Opatów. Warto zwrócić uwagę na stożkowo formowane cisy, które mają po 200 lat. Choć bywało, że wymarzały i ulegały sporym uszkodzeniom, pracuje się nad ich rewitalizacją i z satysfakcją obserwuję dużą poprawę na przestrzeni ostatnich kilku lat


Środkowy klomb z agawą i begoniami


Bliżej pałacu mała fontanna i dookoła różanki - choć jeszcze nieokazałe


Parter dywanowy z dwoma klombami, usytuowany w głębi i cieniu, obelisk patrona parku Adama Mickiewicza


Z innej strony


Bindaż



Pałac Opatów z kolistym dziedzińcem i parterami bukszpanowymi od strony północnej, widoczne główne wejście do Muzeum


Dla zwiedzających udostępniona jest także część sąsiadującej z Parkiem Korporacji Doraco, urządzona w stylu francuskim, a w otoczeniu stylu angielskiego.
Przy Dworku Jerzego Saltzmanna czyli "Dworku ogrodnika".

Za Dworkiem Saltzmanna


Niskie partery bukszpanowe, uzupełnione żwirkiem - widok w stronę ul Opackiej


Widok ze strony ul. Opackiej na partery przed Dworkiem ogrodnika


Zdjęcie prezentujące widok założenia z lotu ptaka - doskonale widoczny wzór i podział na kwatery (zdj. prezentowane na ekspozycji w ogrodzie)

Innym przykładem ogrodu francuskiego w Polsce jest park towarzyszący pałacowi w Nieborowie.
Więcej można poczytać tutaj.

Kilka zdjęć z mojej wycieczki do Nieborowa.

Główna aleja wjazdowa


Ozdobne partery


i strzyżone labirynty


Formowane ściany i przejścia


Pałac


Tajemnicze postacie - rzeźby




Kolejna oś za pałacem - szeroka aleja


Wracając w kierunku pałacu


Bałabym się wsunąć tam dłoń...


"Rozległe baseny wodne ze spokojną taflą"


Kamienna płaskorzeźba


Kamienna ławka


Jeden z najstarszych platanów posadzonych w Polsce