Mamy na forum wątek ogólny o literaturze dla ogrodników TUTAJ, ale paprocie są specyficzną grupą roślin, po informacje o których sięga raczej wąskie, mocno zainteresowane grono zielonozakręconych. Myślę więc, że warto teraz, zimą, stworzyć listę najcenniejszych pozycji, które ukazały się na rynku księgarskim, nie tylko polskim.

Jeśli macie w swoich biblioteczkach takie książki, proszę, zróbcie kilka zdjęć i zaprezentujcie nam ją tutaj.

Polecam książkę 'The Fern Guide: A Field Guide to the Ferns, Clubmosses, Quillworts and Horsetails of the British Isles' wydaną w serii AID GAP





Jest to książka- pomocnik ułatwiająca rozpoznawanie nie tylko paproci, które rosną na Wyspach Brytyjskich, ale także mchów i skrzypów. Zawiera bogato ilustrowany klucz do oznaczania gatunków, w tym hybryd międzygatunkowych, oraz wiele kolorowych tablic - zdjeć porównujacych szczegóły roślin np kształt i kolor zawijek otaczajacych zarodniki, czy włosków na łodygach i kłączach. Przy krótkim opisie każdego gatunku umieszczono mapę wskazujacą obszary ich występowania na stanowiskach naturalnych.

Kolorowe tablice zawierają dobrej jakości zdjęcia, dzięki czemu samemu można łatwo wyłapywać róznice występujace pomiędzy poszczególnymi roślinami















Kupiłam tę książke niedawno, ale dziś przejrzałam ją dokładnie... Bardzo, bardzo ciekawa i cenna pozycja dla miłośników paproci.
.

To ja dodam ,chyba jedyną przez wiele lat pozycję w języku polskim- 'Paprocie', Elżbiety Zenkteler





Co prawda w 1969 roku ukazała się książka o tym samym tytule Wandy Karpowicz, ale są tu opisane tylko najważniejsze gatunki występujące w Polsce.





Książka pani Zenkteler, w porównaniu z wydanymi encyklopediami Sue Olsen czy Martina Rickarda , wygląda wyjątkowo ubogo. Niewiele rysunków, kilka czarno białych zdjęć i na otarcie łez 4 kolorowe kartki z malutkimi fotkami niektórych gatunków paproci do mieszkania i ogrodu.
Natomiast wiadomości jest sporo i dla początkującego miłośnika tych roślin wystarczające.
Dużo przydatnych informacji np. o warunkach uprawy , rozmnażaniu, budowie, systematyce.czy nawet Słowniczek terminów. Ponadto dużo opisów gatunków i odmian do uprawy w mieszkaniu, alpinariach, szklarniach i ogrodach, parkach czy terenach zieleni.
Przyznam się, że do dzisiaj z niej korzystam i polecam .

Tomek Mr napisał:
Ja także uważam, że to najlepsza pozycja, jaka się ukazała na polskim rynku. Choć dość dawno, zawiera informacje, po które każdy paprociarz może smiało sięgnąć... Ba, powinien sięgnąć.

To dla odmiany absolutna nowość z tego roku. Bardzo brakowało (przynajmniej mnie) pozycji o paprotkach (polypodium). Informacji o nich było niewiele, a o niektórych odmianach wcale.
Napisał ją jak się można było spodziewać, największy obecnie autorytet, Martin Rickard..
Książka liczy przeszło 300 stron., bardzo bogato ilustrowanych. A ilość opisanych odmian, szczególnie paprotek walijskich powoduje szybsze bicie serca .

Skoro tak zachwalałeś, to też zamówiłam w BPS Zobaczymy, jaki kolega ma gust naukowy

Moja ksiązka o paprotkach już lezy obok mnie .... Faktycznie imponujace wydawnictwo.



Teraz tylko trzeba się przez nią przebić , ale nim to nastąpi, przeglądam inną ciekawą pozycję: 'Fern Names and Their Meanings' , której autorem jest ikona pteridologii Jimmy W. Dyce. . Gdyby się pokusić o przetłumaczenie tytułu, brzmiałby on ' Nazwy paproci i co one oznaczają (ich znaczenie)'.








Najpierw więc możemy dowiedzieć się, co oznaczają i skąd się wzięły nazwy rodzajów, oraz gatunków paproci


















Znajdziemy tez bardzo przydatny słowniczek nazw botanicznych... Choć terminy tłumaczone są w j.angielskim, bardzo nam - Polakom korzystającym z angielskiej literatury - może być pomocny





Świetne są też tablice objaśniajace potoczne nazwy paproci, wraz paprociami- hybrydami



Ilustracji jest niewielea jesli już, sa to przedruki z historycznych książek o paprociach



Polecam, bo ta ksiązka, to 100% wiedzy w pigułce.
.

To dla odmiany książka, którą według mnie można sobie odpuścić.
Najładniej prezentuje się duża i efektowna okładka. . Wydawałoby się, że duży format i 600 stron to będzie skarbnica wiedzy i opis wielu gatunków i odmian.
Niestety odmian nie ma wcale, wiele gatunków pominięto, a opisy krótkie. Zdjęcia i rysunki czarno białe. Na otarcie łez kilka kolorowych kartek ...to zbyt mało, żeby zadowolić

Przeglądałam tę książkę, bo zamierzałam ją kupić, ale wydało mi się, że jest skierowana dla osób, które mieszkają w strefach powyżej 8-9 Wiele tam gatunków paproci, które my już nazywamy tropikalnymi. Przez chęć umieszczenia wszystkiego, opisy i foty nie są satysfakcjonujące.

Jedna z moich książek o paprociach, z okresu pteridomanii:)

Jeden z tomów 'Our Native Ferns' Lowe'go? To wg mnie najlepsza książka o paprociach wszechczasów. Często z niej korzystam.
Widzę, ze mamy do czynienia z prawdziwym paprociomaniakiem . Bardzo się cieszę, że do nas dołączyłeś!

'Britain's Ferns:
A Field Guide to the Clubmosses, Quillworts, Horsetails and ferns of Great Britain and Ireland'
autor James Merrywetahter; wydawnictwo BPS







Świetna pozycja z kluczem do oznaczania i wieloma zdjęciami.
.

Przepięknie ilustrowana historia wiktoriańskiej pteridomanii

XVI wieczne ryciny paproci



Oraz fragment Hortus sanitatis z 1497 roku. Warto zwrócić uwagę na odręczny podpis po polsku

Niedawno ukazała się bardzo ciekawa pozycja o paprociach i roślinach pokrewnych w Europie. To jakby nowsze, rozszerzone i poprawione wydanie książki sprzed 20 lat pana Remy Prelli i Michaela Boudrie.
Poza skrzypami i widłakami jest tu przedstawionych przeszło 160 gatunków paproci spotykanych w Europie i drugie tyle ich hybryd z aktualnym nazewnictwem i klasyfikacją..
Całość jest bogato ilustrowana, wyjątkowo dobrymi i dokładnymi fotografiami. Książka jest w języku francuskim, ale w czasach translatorów nie jest to wielkim minusem
Cena dość wysoka, bo około 55 euro.

Jeszcze jedna świetna pozycja. Nowa książka Martina Rickarda, 'FERNS for a cool temperature climate'.
Martin Rickard, jest obecnie jednym z najbardziej znanych i cenionych miłośników paproci, zwłaszcza ich angielskich odmian.
Jak się można spodziewać, najwięcej miejsca poświęcił na krótkie opisy gatunków i odmian Asplenium, Athyrium filix femina, Dryopteris, Polypodium i Polystichum.
Poza tym jest wiele bardziej i mniej znanych paproci z całego świata, które można uprawiać w chłodniejszym klimacie. Co prawda nie wszystkie będą dobrze zimowały w naszej strefie...chociaż przy ostatnich ciepłych zimach kto wie...?
Książka ma przeszło 200 stron. Jest bardzo wiele fotografii rzadko spotykanych odmian. Szkoda tylko, że niektóre zdjęcia są małe...
Są podane strefy mrozoodporności, opisane sposoby rozmnażania, choroby i szkodniki .
Gorąco polecam