Asplenium scolopendrium 'Ramosum group'
Ze względu na sporą zmienność języczników, które można opisać jako posiadające cechy
ramosum, postanowiono zebrać te formy w grupę, bez nadawania nazw własnych/odmianowych każdej z nich. XIX - wieczny znawca paproci - Charles Druery w swojej książce 'Our native ferns; or, A history of the British species and their varieties' bardzo jasno i obrazowo opisuje tę formę, porównując pojedynczy liść do drzewa, którego pień jest prosty, a apex (czubek), dzięki wielokrotnym podziałom staje się
rozłożysty jak korona o wielu gałęziach. Dzięki temu, górna, podzielona część liścia jest nawet kilkukrotnie szersza, niż dolna, przy ogonku.
Na rycinie przedstawiono jeden z najlepszych
Asplenium scolopendrium Ramosum, jaki był znaleziony w kilku miejscach Anglii, w czasach wiktoriańskich. Druery napisał, iż takie formy potrafią mieć nawet dwieście rozgałęzień na jednym frondzie! Obecnie, w sprzedaży znajduje się sporo różnych form z tej grupy , które są mniej, lub więcej rozgałęzione, ale oczywiście im więcej podziałów, tym paproć jest bardziej widowiskowa. Zazwyczaj języczniki z tej grupy nie osiągają zbyt wielkich wysokości, gdyż liście są stosunkowo krótkie w porównaniu z gatunkiem, czy innymi dynamicznymi odmianami.
Wymagania ma jak inne języczniki - preferuje stanowiska cieniste i wilgotne. W niezbyt kwaśnej glebie bogatej w próchnicę, czy kompost liściowy będzie dobrze się czuć i szybko przyrastać. Odmiana polecana do uprawy w strefach 4-8 a jej mrozoodporność określa się na ok. -30C. W razie czego, lepiej jednak rzucić na języcznik 2 gałęzie iglaste, które zabezpieczą kłącze przed uszkodzeniem.