Arachniodes miqueliana

Rodzaj Arachniodes skupia około 90ciu gatunków, z których wiele, niestety, nie może być uprawianych w naszych warunkach klimatycznych. Arachniodes miqueliana jest jednym z tych, które nieźle znoszą polskie zimy i to bez większego zabezpieczenia. Zimę 20221/22 spędził na Dolnych Śląsku pod opadłymi z drzew liśćmi, a najniższe odnotowane temperatury wyniosły -17C. Być może- to będziemy dopiero sprawdzać- opatulony iglastymi gałęziami i/ lub włókniną, zniesie temperatury ponad -20C.

Gatunek ten spotykany jest w liściastych i mieszanych lasach, oraz w niewysokich górach, gdzie porasta wilgotne, porośnięte mchami skały na terenie Chin, Korei i Japonii. W rozprzestrzenianiu pomagają mu długie, pełzające kłącza licznie pokryte lancetowatymi łuskami, z których wyrastają jasnozielone, ułożone niemal poziomo liście. Dzięki temu, iż są one czteropierzaste, wydają się być delikatne i zwiewne, ale są stosunkowo trwałe i potrafią dobrze znieść kilkustopniowe przymrozki. Dojrzały Arachniodes miqueliana osiąga wysokość od 60 do 100 cm.

W ogrodzie wymagać będzie stanowiska półcienistego, osłoniętego od mocnych wiatrów, o stałej lekkiej wilgotności. Gleba powinna być żyzna i przepuszczalna, by nie tworzyły się zastoiny wodne, zwłaszcza w okresie zimowym.
Ostatecznej klasyfikacji tego gatunku dokonano w 1962r, a epitet gatunkowy, honoruje holenderskiego botanika Friedricha Antona Wilhelma Miquela (1811-1871).


źródło zdjęć: archive.org i Wikipedia

Arachniodes miqueliana- świeże, wiosenne liście




fot.05.06.2022r.




.

Młodziutka Arachniodes miqueliana ładnie przyrosła na stanowisku półcienistym, wystawa wschodnia.

fot.24.09.2022

.Arachniodes miqueliana we wrześniu wygląda świeżo i jeszcze nie jest pożółkły






fot.25.09.2022r.

Już nieco zmieniony, pławi się w październikowym słońcu... Małe przymrozki nie szkodzą tej paproci.




fot.16.10.2022r.
.
.

Arachniodes miqueliana jesiennie. Liście wyblakły, a młode przyrosty ścięły ostatnie niewielkie przymrozki.


fot.20.10.2022

Arachniodes miqueliana dzisiejszym, mroźnym porankiem.

Dwa egzemplarze Arachniodes miqueliana zimowały pod liśćmi platana i w tym roku także będą tak zimować. Dobrze zniosły kilkunastostopniowe mrozy, więc będę nadal sprawdzać ich odporność. Jeśli tej zimy temperatury spadną w okolice -20C, tylko jeden z nich dostanie okrycie. Stanowisko jest dość suche, a to zimą działa na korzyść tych paproci.




fot.07.12.2022r.
.

Mój pierwszy Arachniodes miqueliana kupiony wiele lat temu w Irlandii nie przetrwał zimy...ale były one wtedy mroźniejsze. Inna sprawa, że sadzonka nie była duża i słabo zabezpieczona.
Fajnie, że holenderskie firmy zaczęły ją rozmnażać, bo pojawiła się w 'Aga-Flora', Sadzawce' ...a może w innych polskich szkółkach ?
Widziałem kiedyś wyrośniętą roślinę i liść, swoją wielkością robił wrażenie...z daleka przypominał sporą orlicę

Obecna roślina jest jeszcze młoda. Rośnie na razie w tle innych paproci. Na fotce z prawej strony

Arachniodes miqueliana dobrze przetrwał zimę i tak powoli ,nieśpiesznie rozwija pastorały.

Jakoś tak znowu się ustawiła do zdjęcia.Robi się coraz ładniejsza,ale przyrostem nie grzeszy.
Mam zamiar ją przesadzić,tylko zastanawiam się ile słońca jest w stanie wytrzymać.
Może u kogoś rośnie na takim stanowisku ?

Gosiu, u mnie rośnie na stanowisku słonecznym, ale to nie jest dla tej paproci dobre. Nim jeżówka ją zasłoniła to jeden liść już został w kilku miejscach spalony. A i kolor jest 'wyblaknięty'. Myślę, że częściowo zacienione / przede-wszystkim w południe / stanowisko będzie bardziej odpowiednie.

Ewuś dzięki,czyli nie przesadzę go na stanowisko o którym myślałam.

Arachniodes Miquela (Arachniodes miqueliana) ... fot. 05.06.2023, Wojsławice