Dla mnie ta paprotnica nie jest kłopotliwa - wprost odwrotnie. Fajnie zadarnia glebę pomiędzy hostami. Pilnuje tylko, aby nie wlazła mi w mniejsze rośliny np zawilce. Dodam jeszcze,ze moja działka, to kwaśne piachy a ona rośnie i rozmnaża się, jak szalona.

Kilka zdjęć archiwalnych, bo nie robiłam jej w tym roku żadnych fotek



nieśmiały start wiosną

Czy i ja mam taką?





znalazłam na niej dwie kuleczki, jedną urwałam bo myślałam, że to ślimaczek (chyba muszę zmienić okulary )

Oj, zmień, bo urwałaś bulbkę ... Chyba,ze nie chcesz, by Ci się pojawiała w różnych miejscach ogrodu. U mnie potrafi mieć rozrzut ok 1 m.

fot.05.07.2016r



...

Jak się zorientowałam, że to nie ślimaczek to wrzuciłm do doniczki, niech dziecko zdrowo rośnie
Pollu tylko zastanawiają mnie te szersze listki, z nie czerwonymi łodyżkami, one takie są na jednej roslinie, czy to jakiś emigrant w jej doniczce?

Przyszłam tu z wątku o identyfikacjach, żeby temat, jest to paproć odpowiadająca moim warunkom, poza wilgotnością, muszę się za nią rozejrzeć.

Baba z psami napisał:
Babo, dopiero teraz zauważyłam to pytanie ... ale i tak ciężko się wypowiedzieć. Być może dosiała Ci się jakaś inna paproć - ocenisz to, gdy podrośnie.

Krzysiu , nie każdy ją lubi przez tą skłonność do rozsiewania się, szczególnie właściciele małych, wypielęgnowanych ogródeczków. Nie jest to też duża, architektoniczna paproć, raczej z tych, które robią za wypełniacz między innymi roślinami.

Polu właśnie taka jest mi potrzebna, u mnie jak dotąd nic poza podagrycznikiem nie sprawia kłopotu z powodu wszędobylstwa, nawet barwinek, żeby nie wypowiedzieć w złej godzinie .

W pełni popieram Polę
Gdy już dobrze się zadomowi i wyrośnie kilka krzepkich roślin to nagle okazuje się że mamy ją w najmniej oczekiwanych miejscach. I zarasta inne okazy mniej zaradne. Walka z nią jest dość trudna bo liście są bardzo kruche a korzenie mocne. Po wyrwaniu teoretycznym okazuje się że nadal rośnie i z miesiąca na miesiąc coraz jej więcej.
Muszę jednak przyznać że jej świeża zieleń i delikatny pokrój to wielkie atuty.

Dwulatka w moim ogrodzie. Stanowisko - świetlisty półcień








i maluchy

Cystopteris bulbifera nieżle namnożył się w moim ogrodzie . Kilkuletnie i młodsze siewki znajdują się w promieniu ok 2-3 metrów od pierwszej rośliny matecznej.




fot.07.07.2017r
.

Ja systematycznie wyrywam od czasu, jak zaczęły pojawiać się młode 10 m. dalej, powrastane w inne rośliny.

Jeśli Ci przeszkadza? W małych ogrodach faktycznie moze byc nieco kłopotliwa.


fot.26.10.2017r

Jesienią traci kolor i zasycha. Nie jest rośliną zimozieloną.
.

Paprotnica żyworodna, gdy trafi na odpowiednie warunki, może się okazać zupełnie sporą paprocią


fot.27.06.2018r
.

Moja posadzona w zeszłym roku,to bylo takie maleństwo .
Teraz to cho cho paprota.

Moja bulbifera jest u mnie od wiosny tego roku,berlinski zakup.Podoba mi się niesłychanie ze względu na ten świeżo-zielony kolorek,przychówek na razie mnie nie przeraża,wręcz odwrotnie

Kiedyś zbierałem te bulwki i wtykałem do doniczek z mizernym jednak skutkiem.
Roślina świetnie radzi sobie sama i mnoży się z nich w sporych ilościach...nie zawsze tam gdzie byśmy sobie życzyli

Tak, Cystiopteris bulbifera doskonale radzi sobie sam i po kilku latach mamy go w wielu miejscach. W masie wygląda bardzo ładnie, szkoda, ze nie jest zbyt trwałą paprocią


foto. czerwiec 2018

Cystopteris bulbifera w OB Lublin 26.05.2019

Ja lubię tę paprotnicę, bo po latach potrafi stworzyc niewielki, ale gęsty busz, natomiast jeśli ma się mały ogród, gdzie wszystko musi być, jak w pudełeczku, trzeba koniecznie wyrywać młode rosliny.


fot.16.06.2019r.
.

Mojej na starym miejscu zrobiło się strasznie ciasno, więc przeniosłam na nowe, przestronne stanowisko w świetlistym cieniu. Dziwacznie trochę wygląda
Wypuszcza bardzo długie liście, ale słabo się zagęszcza.

fot.14.09.2019