To paproć należąca do mniej znanych gatunków Cyrtomium. W warunkach naturalnych, występuje w górzystych lasach środkowej części Chin, gdzie można ją spotkać rosnącą na skałach jako litofit. Jako pierwszy, opisał tę paproć, żyjący na przełomie XIX.XX wieku Hermann Konrad Heinrich Christ , szwajcarski botanik, specjalizujący się w pteridologii, czyli badaniu paproci.
Uchodzi za bardziej kompaktową paproć, niż inne znane gatunki np.Cyrtomium falcatum czy Cyrtomium fortunei, osiąga bowiem wysokość 20-40 cm..
W ogrodzie wymaga ziemi próchniczej i dobrze przepuszczalnej.
Tę paproć możemy spotkać także pod synonimami.Aspidium lonchitoides, Cyrtomium vittatum, Polystichum lonchitoides
Dla porównania liść Cyrtomium lonchitoides (z lewej strony) i Cyrtomium fortunei
Jeśli to prawda, że Cyrtomium lonchitoides osiąga tylko 20-40 cm wysokości, to mój egzemplarz zalicza się już do tych dojrzałych. Jego frondy mają bowiem około 35 cm długości.
W tej chwili, widać na liściach zmiany od przymrozków
Moje Cyrtomium lonchitoides dostało nowe miejsce z mocnym południowym słońcem. Liście nie są tak zielone jak miała na cienistym stanowisku, ale przypaleń nie widać.
Ta na moim zdjęciu ma około 40cm. Być może w dobrych warunkach rośnie wyższa. Pisząc wątek podpierałem się literaturą, bo za krótko u mnie rosła żeby móc coś konkretnego stwierdzić.
A jak pewnie zauważyłaś są zwykle spore rozbieżności w opisach, zwłaszcza co do mrozoodporności i wielkości.