Tak Stachu, bo na zboczach woda jest szybciej odprowadzana a jej kłącza nie lubią nadmiaru wilgoci. Jeśli już, to wilgoć wolą liście. Dlatego też, Polypodium vulgare świetnie spisuje się na wschodnich i północnych stronach skalniaków - tam, gdzie słońce nie parzy cały dzień, ale jest jego wystarczająca ilość a gleba nie jest zbyt mokra.

Moje paprotki pospolite zimują, jak co rok, bez okrycia.Inne np paprotki walijskie,czy x mantoniae, zabezpieczam iglastymi gałęziami




fot.16.12.2018r
.

Paprotka zwyczajna wygląda najciekawiej i najbardziej malowniczo na naturalnych stanowiskach, czyli tych, które sama wybiera np na starych murach zamku Cisy niedaleko Książa




fot.26.12.2018r..

Wszystkie moje paprotki zwyczajne pięknie wystartowaay w nowy sezon a kępy są coraz bardziej obfite


fot.20.06.2019r.
.

Pierwszy sezon u mnie. Pod lasem jest wilgotno i cały czas cieniście.

Z maleństwa posadzonego 4-5 lat wstecz urosła spora kępa. Kilka razy uszczuplałam dla znajomych. Stanowisko ze sporym dostępem słońca.

Polypodium vulgare jesienią - Półwysep Helski

fot.11.11.2019

Paprotka zwyczajna w podkrakowskiej, wśród listopadowych liści pod lasem

Polypodium vulgare, czyli nasza rodzima paprotka zwyczajna w Jędrzejówce, zimą. Bez śniegu, oczywiście, więc w zwałach liści ). W obiektywie również frondy Polystichum setiferum..

Grudniowo nadal jest śliczna

I w pierwszy dzień stycznia, też ma się dobrze. Było trochę śniegu kilka dni temu, temperatura powietrza nie spadła poniżej -5^oC.

Paprotki zwyczajne w pierwszym dniu nowego, 2020 roku. Śniegu, póki co nie było i nie ma, więc zimują w opadłych liściach. I tak chyba zostanie do wiosny.
Ewci egzemplarz, wygląda, jak nówka, ale u mnie inaczej -szczególnie na kępce ze Sławojkowa (drugie zdjęcie) widać brązowe ślady po mrozach




fot.01.01.2020r.
.

Sama się oczyściła z suchych liści, więc choć z nią nie miałam problemu. Zarodniki już dojrzewają


fot.07.07.2020r.
.

Paprotka zwyczajna w moim ogrodzie chyba nie czuje się dobrze. Ma cieniście, mocno cieniście i cały czas mocno wilgotno. Właściwie większą część tego roku ma zwyczajnie mokro. Gleba co prawda próchniczna, ale dość ciężka. Kolor zmieniła na jakiś taki sino-ciemno-zielony...

Paprotka zwyczajna w dość mocnym cieniu




.

Efkaraj napisał: Efciu... moim zdaniem Twoja paprotka alarmuje, że jest jej za mokro... musisz koniecznie zdrenować jej stanowisko... jakieś kamienie czy żwir i piasek w dużej ilości


W ostatni tydzień sierpnia wybyłam na Hel i znów miałam możliwość obcowania z polypodium vulgare w środowisku naturalnym... a jej naprawdę niewiele trzeba... by nie powiedzieć, że im bardziej ekstremalnie, tym lepiej... spotkałam ją nawet na wydmie





Także pośród betonowych pozostałościach helskich fortyfikacji



Ale przede wszystkim na stokach niewielkich wzniesień u podnóża sosen

Tak jak w sosnowych lasach Półwyspu Helskiego paprotka zwyczajna występuje w rzeczy samej pospolicie... tak wypatrzenie jej w Beskidzie Śląskim stanowi wyzwanie... w Dolinie Białej Wisełki można ją spotkać... wrośniętą w murki oporowe... nad wiślanym (jeszcze) potokiem

Rosła sobie pod tym moim lasem, ale wcale nie chciała się rozrosnąć. Rok 2020 był u mnie baaardzo mokry i paprotka zaczęła nabierać burego odcienia. Przesadziłam ją więc na bardziej słoneczną i suchą rabatkę. Jak na razie ma się dobrze

1 stycznia 2021


Mrozy przeczekała pod śniegiem. Dziś już odsłonięta, zieleni się w końcu rabaty.

Paprotka zwyczajna zwinięta na mrozie, to normalny widok w ogrodzie i w naturze.


fot.12.02.2021r.

.

Paprotka zwyczajna rośnie u mnie w dwóch egzemplarzach posadzonych w 2018 i 2019 r

Paprotka zwyczajna po przesadzeniu w miejsce bardziej słoneczne, gleba przepuszczalna. Do szczęścia brakuje jej jednak wilgoci. Ale i tak lepiej wygląda tutaj niż pod lasem,