Polu u mnie też były przymrozki / -6widzałam/ a moja Dryopteris wallichiana całkiem dobrze się trzyma
Fakt, że stanowisko zaciszne, osłonięte żywopłotem z bukszpanu
Tym razem przedstawiam tegoroczny nabytek, który przybył do mnie jako najmniejsza sadzonka. Rośnie pod starą śliwą, regularnie nawadniany

Zdj.04.11.2018

W tym roku dokupiłam jeszcze jeden egzemplarz to już czwarty
Posadziłam na skarpie, pod bzem czarnym.

Zdj. z połowy pazdziernika

Nowy sezon 2019, nerecznica Wallicha powitała dość wcześnie - jeszcze przed połową kwietnia serce się rozluźniło, bo pastorały poczuły wolę bożą rozwijania się.
Mimo wystapienia przymrozków , nie widzę - póki co - uszkodzeń . Byc może, mroźne powiewy szły nieco wyżej a zeszłoroczne, na pół zaschnięte liście osłoniły nowo rozwijające się .


fot.16.04.2019r., Dolny Śląsk

Dobrze, że to piszesz Poll bo już się martwiłam.. Była mocno okryta i myślałam, że może się 'udusiła' ..
Po odkryciu w marcu były tylko suche brązowe liście.. Przed przymrozkami okryłam ponownie i ..czekam..

Ano właśnie... miałam zapytać, czy nerecznica Wallicha zimuje zimozielona jak na ten przykład czerwonozawijkowa czy liście jej zasychają na zimę? Bo mój świeżak przyjął -12 °C na klatę, dopiero potem okrywałam paproty a zimniej zimą już nie było... no i te liście zaschły... i teraz chodzę koło i się zastanawiam, czy się reanimuje czy niestety już nie... póki co życia nie widzę

Nelu,, tylko małe fragmenty liści sa zielone. Takiego wyglądu nabrała nerecznica Wallicha w listopadzie, po przejściu -17C. potem niższych temperatur nie było i tak dotrwała do wiosny.
th napisał:
Monis a jak jej serce? Nie ma nabrzmiałego?
.

Moniś doczytałem, że u Poli ma luźne serce...nie mylić z luźnym stolcem

Mam nadzieję się nie pomylić Tomku... popatrzyłam dziś nader wnikliwie na moją Wallichianową - nomen omen - kupkę nieszczęścia... i... zatliła się we mnie iskierka nadziei... czyżby mi się jednak zamierzało tu coś najeżyć?!

Moje w takim stadium rozwoju....

fot.28.04.2019

Już jestem spokojna... Dryopteris wallichiana rozpoczyna 1 (pełny) sezon w moim ogrodzie... zdjęcia z 3.05

A jednak żyje..!
Po raz trzeci w tym roku zdjęłam okrycie i.. jest..!
Choć pewnie nie każdy je zobaczy..

Moje też obudziły się póżno,już się bałam bo jesienią je dzieliłam ale wszystko jest w porządku

W tej fazie rozwoju zastały ją przymrozki. Czy się rozwinie, czy nie? Zobaczymy


fot.14.05.2019r.
.

Wychodzimy bardzo ostrożnie i powoli..

Nelu, a tak z ciekawości zapytam.... czyżbyś te plasikowe pojemniki rozstawiła dla podwyższenia wilgotności dla roślinki

O tak! jeden basenik okrągły, drugi prostokątny żeby jej nudno nie było..
Wiesz gdzie to podpatrzyłam..

U nas kilka tygodni nie spadła kropla deszczu i słonko od rana do nocy..

Wojsławicki Dryopteris wallichiana To jest fragment tej wielkiej paproci z wystawy na zdjęciu Moniki (th). Oddzielony oczywiście za pozwoleniem Tomka Dymnego. Cały czas mu się przyglądam...i ciągle mam wątpliwości czy to właściwa paproć. Rośnie bardzo dynamicznie, aż za bardzo jak na ten gatunek uprawiany w naszym klimacie.
A Wy co o tym sądzicie?



Jak całkiem rozwinie skrzydła dodam jeszcze jedną fotę. Może coś więcej powie?

Co sądzimy? No niby ma takie uprzadkowane listki na frondach, ale jest w nich pewna lekka wichrowatość, jakiej moje nerecznice Wallicha nie mają.
A kolega Tomasz zamiast raczyć nas tu dowcipami, powinien był wkleić jej pastorały w róznych fazach rozwoju.




fot.27.05.2017r.
.

Dziś już wygląda.. tylko jakaś pokręcona jest..

Moje 01.06.2019 wyglądały tak