Matteuccia x intermedia / Pentarhizidium intermedium
prawdopodobnie Matteuccia struthiopteris x Matteuccia orientalis

Pisząc opis wstępny do wątku o jednym z domniemanych rodziców tej paproci - Matteuccia orientalis - problemy klasyfikacyjne ujęłam w zdaniach:

Jeśli więc weźmiemy pod uwagę wyniki najnowszych badań, to Matteuccia x intermedia jest hybrydą międzygatunkową i do tego, nie powinna nosić zastosowanej tu nazwy a właśnie Pentarhizidium intermedium . Nadal trwają badania nad ta paprocią, gdyż do prac włączyli się Japończycy... podważający jej hybrydowe pochodzenie* . W literaturze i obiegu handlowym jest jednak zazwyczaj stosowana dawna nazwa, więc przytaczam ją i tutaj.

Najczęściej - jak pisałam wyżej -gatunek ten jest uważany za naturalną, powstałą w naturze hybrydę, odnalezioną we wschodniej Azji, gdzie występuje na terenach od wschodnich Himalajów do środkowych Chin. Tworzy, jak pióropusznika strusi kępy o kształcie leja. W obrębie rośliny wyróżniamy dwa typy liści: asymilacyjne, osiągające wysokość od 60 do 90 cm, oraz liczne, ale sporo mniejsze liście zarodnionośne . Kształtem, sporofilie przypominają drugiego z rodziców, czyli Matteuccia orientalis . Optymistyczna wiadomością jest to, że nie jest gatunkiem tak agresywnym, ekspansywnym, jak Matteuccia struthiopteris - rozrasta się krótkimi kłączami w obrębie kępy. Jeśli po kilku latach uprawy tworzy odrosty, co sugerują niektóre źródła, to w niewielkiej ilości i łatwe do opanowania.

W ogrodzie wymagać będzie stanowiska półcienistego, zasobnego i stale wilgotnego. W literaturze brak jest dobrych rad dotyczących zimowania tej paproci, ja nakrywam ją kilkoma iglastymi gałęziami.


Porównanie sporofili, czyli liści zarodnionośnych Matteuccia x intermedia ( w środku) i jego rodziców - Matteuccia orientalis (po lewej) i Matteuccia strthiopteris (po prawej)

---

* Fern Gazette nr14/91: 'THE SYSTEMATIC STATUS OF MATTEUCCIA INTERMEDIA '(WOODSIACEAE: PTERIDOPHYTA)
M. KATO & T. SUZUKI
Botanical Gardens, Faculty of Science, University of Tokyo

.

Hybryda Matteuccia struthiopteris i orientalis
Matteuccia x intermedia (fot.18.05.2017r)


.

Wiosną pojawiają się najpierw rozłożyste liście asymilacyjne a później, wczesnym latem, liście zarodnionośne (sporofile)

Matteuccia x intermedia na mocno cienistym stanowisku


fot.07.06.

Ciekawe sporofile Matteuccia x intermedia, które wyglądem przypominają sporofile pióropusznika wschodniego (Matteuccia orientalis). także dystyngowane liście (frondy) o długich ogonkach bardziej przypominają tę paproć, niż pióropusznika strusiego.


fot.05.10.2018r

U mnie w ogrodzie, Pentarhizidium intermedium niemal nie rośnie- stare serce zamarło rok temu... Zostało tylko młode, ale i ono przyrasta bardzo powoli.


fot.17.08.2021r.
.

Poll napisał:
I w tej materii nic się nie zmieniło, poza tym, że miał w ubiegłym sezonie trzy liście zarodnionośne, co widać na fotce. Po pastorałach widzę, że w tym roku będzie nieco większy.


fot.02.05.2022r.
.

Matteuccia x intermedia jest jedną z nielicznych paproci, które kiepsko rosną. Jej tegoroczny start w nowy sezon też- póki co- nie jest szałowy.


fot. 16.04.2023r.
.

Ten hybrydowy pióropusznik wytworzył drugie, mniejsze serce w pobliżu rośliny matecznej. Póki co, odrost nie jest wielki, ale skoro się namnożył, jest szansa, że w końcu pokaże cos więcej, niż trzy liście?
Od kiedy ma więcej wilgoci, jego stan się wyraźnie poprawił.


fot. 30.05.2023r.
.

Pentarhizidium intermedium wytworzył rozłogi dzięki którym mam dwie kolejne rośliny. Jest to jednak niebezpieczna cecha, gdyż puszczony samopas, może nam przerosnąć inne cenne rośliny.
Pierwsze pastorały, a nawet rozwinięte już frondy zostały przemrożone... Te, które rozwinęły się pod koniec czerwca są sporo niższe.




fot. 16.08.2024r.
.

Pentarhizidium intermedium w nowym sezonie wygląda dużo lepiej, niż ubiegłym. Generalnie, pióropuszniki pięknie wyglądają tylko wtedy, gdy mają młode liście.




fot.05.05.2025r.
.