Polystichum andersonii x braunii
Pośród rodzaju
Polystichum istnieje dużo hybryd. Wiele z nich jest już opisana. Część została odnaleziona w stanie naturalnym, ale wiele zostało stworzonych. przez botaników.
Na ogół są one dość rzadko oferowane w sprzedaży i zazwyczaj (niestety) można je spotkać jedynie w ogrodach kolekcjonerów. A szkoda, bo zwykle są to atrakcyjne i dynamicznie rosnące paprocie o dużych walorach dekoracyjnych.
Oprócz nich istnieje szereg niezidentyfikowanych gatunków, stanowiących niezłą zagadkę dla botaników. Dużo z nich przybywa z Chin, a konkretnie z Yunnanu i są oznaczane zwykle jako
Polystichum species, species Yunnan czy
species nr...
Do tych pierwszych należy hybryda
Polystichum andersonii i
Polystichum braunii . Została wyhodowana prawdopodobnie w laboratorium przez Anne Sleep i jest wyjątkowo udaną krzyżówką owych paprotników. Dorosłe rośliny tworzą regularne, jasnozielone kępy dorastające do 60-80cm.wysokości.
Podobnie jak u
Polystichum braunii, liście najszersze w środkowej części, zwężają się po obydwu końcach.
Pomimo, że wytwarza dużo zarodników, uważana jest za sterylną. W zamian za to na końcach liści, podobnie jak u
Polystichum andersoni pojawia się sporo rozmnóżek, które można dość łatwo ukorzenić.
Zaliczana do strefy 6-8, ale z tego co zapewne nie tylko ja zauważyłem, nie zawsze jest to zgodne z rzeczywistością. Roślina na zdjęciach, bezproblemowo przetrwała dwie ostatnie zimy, ale warto ją jednak zabezpieczać przed mrozem.
Od lewej, liść
Polystichum braunii, Polystichum andersonii i hybrydy.
Na rewersie liścia widać zarodniki i rozmnóżki.
U dorosłej rośliny, rozmnóżki pojawiają się na końcach większości liści.