W naturze występują we wschodnich rejonach Ameryki Północnej. Są to drzewa średniej wielkości, które w Europie dorastają do ok. 15 metrów wysokości. W warunkach naturalnych osiągają do 25 metrów. Liście w sezonie wegetacyjnym mają kolor ciemnozielony. Niektóre odmiany mają kolorowe, młode przyrosty. Największą ozdobą klonów jest jesienne wybarwienie liści od żółtego przez pomarańcz do intensywnej czerwieni. Podobno liście są silnie toksyczne dla koni.
Kwiaty: Drzewo jest zwykle rozdzielnopłciowe. Czerwone kwiaty pojawiają się przed rozwojem liści w marcu. Owoce jednostronnie oskrzydlone. Dojrzewają już w czerwcu, szybko opadają i kiełkują jeszcze w tym samym roku. Wymagania: stanowisko słoneczne do półcienistego. Gleba najlepiej wilgotna (toleruje okresowe zalewanie), ale radzi sobie też na suchszych. Najlepiej rośnie na glebie zasobnej, obojętnej do kwaśnej. Nie lubi gliny i margli. Na terenach wapiennych słabo rośnie i może się nie przebarwiać.