Pochodzi z środkowych Chin, gdzie w naturalnym środowisku jest na granicy wymarcia.
Do Europy sprowadzony w 1901 roku przez Ernesta Wilsona, szybko podbił rynek.

W naszym klimacie dorasta do 5-6m wysokości,tworząc wysoki krzew lub niskie drzewo.
Liść 6-8cm długości z wierzchu ciemnozielony, od spodu niebieskozielony, pózno pojawia się wiosną.Jesienią natomiast pięknie przebarwia się na kolor czerwony bądź pomarańczowy.
Największą ozdoba jest błyszcząca,cynamonowo-ruda kora, która już na młodych okazach łuszczy się cienkimi, papierowatymi strzępkami.
Rośnie bardzo wolno
Roślina mrozoodporna, jednak młode egzemplarze warto okryć na zimę.

U mnie zeszłoroczny zakup przeżył bez okrycia zimę z -22°C

Zdjęcia z ogrodu pokazowego P. Szmitów zrobiłam wiosną w 2016 roku.





Mój młodziak,zresztą zakupiony w Szkółce Szmit



malutek, a kora już się łuszczy

Jeśli chcesz poznać wszystkie klony opisane na naszym forum zajrzyj do ILUSTROWANEGO SPISU KLONÓW

Zdjęcia zrobione w Ogrodzie Botanicznym Uniwersytetu Wrocławskiego w lipcu 2018 r.

zdj. zrobione w Arboretum w Wojsławicach 06.08.2018

A tak mój klon strzępiastokory wygląda w tym sezonie zdj.dziś (05.12.2018)
Sami zobaczcie jak zmężniał

Sezon 2019
Właśnie kwitnie, ale kwiaty są niepozorne, niewidoczne z daleka, a u mnie z rzadka rozrzucone

fot.dziś (16.05.2019)

Owocem jest dość duży orzeszek z bladozielonymi, długimi do 3 cm. skrzydełkami. Owoce nie przedstawiają większej wartości ozdobnej.

fot.21.06.2019

Jesienne przebarwienia

fot.15.10.2019

Klon strzępiastokory przebarwia się pięknie w czerwienie i pomarańcze, ale niestety robi to stosunkowo późno ... przynajmniej u mnie
Dlatego potrzebuje długiej jesieni. Na szczęście ostatnie lata są raczej sprzyjające ... ale wcześniej różnie to bywało.

fot. 14.11.2019

Jesienne przebarwienie liści bywa zawodne, za to zawsze zachwyca mahoniową, gładką korą,
która łuszczy się błyszczącymi i cienkimi jak pergamin płatami ... chyba najpiękniejsze drzewo o łuszczącej się korze.

Na takie piękne łuszczenie się kory trzeba poczekać klika lat ale naprawdę warto!

Mój klon cynamonowy ma już ok. 10 lat i nie jest to jakieś duże drzewo, przyrasta raczej dosyć wolno ... chociaż ostatnio jakby przyspieszył.

W moim ogrodzie rośnie trzeci sezon. Kora na ten moment łuszczy się, ale tylko na grubszych gałęziach, w koronie.

fot.28.12.2019






na pniu tylko taka odrobina, wielkości laski cynamonu

Tegoroczna jesień jest deszczowa, ale u mnie nie było jeszcze większych przymrozków. Przy tak sprzyjającej aurze wyjątkowo pięknie przebarwił się klon strzępiastokory.

fot.27-28.10.2020

Mój strzępiastokory
Jest już mojego wzrostu chociaż na zdjęciu wydaje się mały.
Kiedyś kupiłam go w ogrodniczym przy Arboretum w Rogowie.

U mnie to już prawdziwe drzewo. Do ładnego przebarwienia liści potrzebuje długiej jesieni.

fot. 07.11.2020

Kiedyś napisałam w tym wątku, że owoce klonu cynamonowego nie przedstawiają wartości ozdobnej. Noj muszę to stwierdzenie odszczekać
Tej jesieni, po opadnięciu liści ukazała się olbrzymia ilość owoców. Pzyznam, że drzewko wygląda bardzo atrakcyjnie

fot.08.11.2020

Klon strzępiastokory w Arboretum w Rogowie

Zdjęcia z 5.10.2019



Liście nie wykazywały jeszcze nic a nic ochoty do jesiennych przebarwień





Ale to przecież nie one stanowią o jego urodzie... tylko kora

Jesienne wcielenie Acer griseum











Pień staje się coraz grubszy, a kora na nim i starszych gałęziach łuszczy się coraz bardziej spektakularnie.






fot.22.10.2021

Basiu , wspaniały .
Mojemu jeszcze do takiego wyglądu brakuje bardzo dużo , bo kupiłam cienki patyczek rok temu . Ale i tak widać piękną korę .

wrzesień





Beata

Coraz ładniejszy






Beata

fot. 01.05.2022, Arboretum Makču Pikču