Silnie rosnące pnącze pochodzące z Ameryki Północnej, z rodziny kokornakowatych
(Aristolochiaceae Juss.).
Ciemnozielone pędy kokornaku owijają się wokół podpór dorastając do 10 - 12 m.
Dachówkowate ułożenie dużych, sercowatych liści sprawia, że szczelnie zakrywają przestrzeń, w której się pną.
W maju i czerwcu rozwijają się niepozorne, mało zauważalne kwiaty, które maja fantazyjny kształt fajek, lub jak kto woli saxofonów. Raczej rzadko się zdarza, żeby w naszych warunkach zawiązywał nasiona.
Wskazana dla niego gleba zasobna, gliniasto piaszczysta, raczej wilgotna, ale rośnie dobrze nawet w piaszczystej, niezbyt zasobnej glebie (u mnie na piaszczystym zandrze), jedynie może mieć drobniejsze liście, np. 10 - 12 cm średnicy. W dobrych warunkach liście dorastają nawet do 25 - 30 cm.
Najlepiej czuje się w półcieniu i cieniu, ale toleruje i pełne nasłonecznienie. Wymaga mocnych podpór. Bardzo efektownie wygląda na pergolach.
Rozmnaża się z nasion wysiewanych wczesną wiosną oraz z sadzonek wyprodukowanych przez ogrodników. Rozrasta się bardzo szybko. Roślina idealna do miejskich warunków: do sadzenia przy ogrodach, altanach, pergolach.
Roślina odporna na mróz, przed zimą jednak zaleca się zabezpieczyć przed mrozem korzenie poprzez obsypanie ziemią, liśćmi lub igliwiem.
Dość trudna do zlikwidowania w przypadku rezygnacji z jej uprawy. Zachowuje w glebie podziemne kłącza, z których wiosną ciągle wyrastają nowe pędy.