Bulbokodium wiosenne
bulbocodium vernum

Inne nazwy: zimowit wiosenny, Colchicum bulbocodium

Pochodzenie: Europa, górskie łąki od Pirenejów po Karpaty.
Wysokość: do 10–15 cm.
Kwiaty: różowe. Kwitnie w marcu. Jest jednym z pierwszych kwiatów. Uwaga: cały trujący.
Stanowisko: słoneczne lub półcień.
Wymagania: zwykła ziemia ogrodowa, lekka i przepuszczalna, o odczynie obojętnym. Roślina jest latem wrażliwa na wilgoć. Na cięższych glebach wymaga drenażu.
Rozmnażanie: przez bulwki przybyszowe, po przekwitnięciu i zaniknięciu liści.
Mrozoodporność: duża, jeżeli podłoże jest dobrze przepuszczalne.

> Ilustrowany, alfabetyczny wykaz roślin cebulowych i bulwiastych

Bulbokodium wiosenne, kiedyś uznawane za zimowita wiosennego, obecnie przynależy do rodziny zimowitowatych. Jego cykl rozwoju jest inny niż zimowita. Wprawdzie, jak u zimowita, najpierw pojawiają się kwiaty, ale wkrótce zaczynają również powoli rosnąć listki. Listki są małe do momentu, kiedy kwiat nie przekwitnie. Wtedy zaczynają gwałtownie rosnąć, osiągając wysokość do 15 cm.
Kwiat ma ostry, różowy kolor, który na tle otaczającej go szarości wygląda jak surrealistyczny różowy pająk wypełzający spod ziemi.
Roślina jest cała trująca. Długość kwitnienia zależy od panującej wokół temperatury.
U mnie, zimujące w naszym klimacie ptaki, niszczą wiele wczesnowiosennych kwiatów. Nawet kwiat bulbokodium był smakowany (widać to na zdjęciach).
Zdjęcia z 13 i 19 marca 2016.

Bulbocodium mam od kilku lat, rośnie w zadołowanej donicy, bo boję się go wysadzić na stałe, aby nie skopać przy okazji sadzenia czy wykopywania innych roślin.
Przez większość sezonu ogrodniczego nie jest widoczne, Zakwita w marcu, nie sposób go nie zauważyć, potem zanika nie wiadomo kiedy i zapominam od nim do następnego roku.

Moje bulbokodium, rosnące w ziemi, ale z zaznaczonym miejscem. W tamtym roku sprawdzałam ilość cebulek. Były 3. Przegląd zniosło dobrze. Zdjęcie z 5 kwietnia 2018.

A to mój