Zamieszczam tu zdjęcia z wyprawy do Hiszpanii. Zwiedziłam kilka parków pokazowych i wypatrywałam, co też kwitnie w ogrodach. Ten wpis będzie kolekcją roślin ozdobnych napotkanych na podmiejskim terenie koło Barcelony na trasie Castelldefels-Viladecans















na terenie wydm nadmorskich

Dzisiaj o wyprawie na Montserrat 40 km od Barcelony do klasztoru z X wieku i parku narodowego położonego na stromych zboczach malowniczo wypiętrzonych skał o niezwykłych formach. Dla Katalończyków jest to święta góra kryjąca figurkę Czarnej Madonny w bazylice, miejsce kultu i licznych pielgrzymek z całej Hiszpanii.





Poniższe zdjęcia ilustrują najtrudniejszą trasę na najwyższy szczyt, Sant Jeroni, wznoszący sie na wysokość 1237 m n.p.m. Pod względem roślinności dominują w dolnych partiach dęby, wyżej krzewy bukszpanów, uzupełnione ostrokrzewami i mahoniami.Opisano około tysiąc roślin naczyniowych na terenie parku.





w przełęczy widać klasztor przytulony do ściany po lewej stronie





i trochę dalej, widać trasę, którą przeszłyśmy w postaci szarego poziomego krętego pasa z lewej strony stoku, wąsko i stromo z prawej strony, południowe godziny niebyt nadawały sie do wędrówki z powodu upału, ale nie było wyjścia, autobus czekał przy klasztorze













bukszpany są tu ogromne



to już widok z góry z panoramą na okolice

Park Guell, Barcelona

Euzebiusz Guell zamówił u szalonego architekta i artysty Antoniego Gaudiego projekt bajkowych założeń w roku 1898. Budowa trwała czternaście lat od roku 1900. W latach dwudziestych XX wieku teraz został wykupiony przez władze miasta, jest to wzgórze, z którego roztacza się widok na całe miasto w dolinie. Można tu obejrzeć fantazyjne budowle, mityczne stwory i odpocząć na najdłuższej ławce świata, oraz pospacerować pięknie obsadzonymi alejkami. Wszystko zdobione jest mozaikami z potłuczonych kafelek i szkła, Gaudi był proeko i pokazał, jak można wykorzystać materiały z recyclingu.
Do parku nie jest łatwo się dostać, bilety w cenie kilkunastu Euro należy zakupić z kilkudniowym wyprzedzeniem, władze miasta dbają, by nie było tłumów na ścieżkach. Pragną też uniknąć dewastacji obiektu









Alejkami do panoramy miasta.







Program tego dnia był bogaty, po spacerach na skałach Montserrat wszyscy marzyliśmy o chłodnym prysznicu i wytchnieniu, a że nie można było zmienić terminu wejścia do parku, trzeba było robić dobrą minę do złej gry. Szkoda, wiele zakątków nas ominęło, nie miałyśmy ani siły, ani ochoty na zapoznanie się z całym parkiem.

W drodze do Port lligat i zwiedzanie domu Salvadora Dali







wioska położona jest nad malowniczą zatoką



























ukochana kózka




patio i ogród







a to juz basen w kształcie genitaliów artysty, tak to prawda

Kasiu, ta pani na tle genitaliów Dalego to Ty? Takie celebryckie wycięcie na plecach, że ho ho
Dali, zawsze mnie fascynował więc zazdroszczę możliwości zwiedzenia jego domu

Moją uwagę przykuł widok z okien domu Salvadora Dali na wodę - bardzo kojący .
I bardzo nietypowe łoże. Basen zresztą też . Ciekawe czy ktoś z gości chciał się w nim kąpać ...

Tomku, to Madzia, moja starsza córka, to jej strój celebrycki z występów, dobrze zauważyłeś.Ja byłam ubrana, jak na zdjęciu profilowym znad tej kojącej zatoki. Ja juz się raczej zasłaniam w tym wieku, no chyba, że mnie podkusi i zechcę się kąpać.

Edyto, nikt się nie kąpał w basenie, a woda czyściutka, ani nie próbował. Sypialnia na dwa łóżka, jak widać. Moje dziewczyny, córki Madzia i Julia podziwiają widok na zatokę, z lewej strony jest na ścianie duże lustro, to na innym zdjęciu. Dali ustawił je tak, żeby odbijało pierwsze promienie wschodzącego słońca i żeby mógł je obserwować z łóżka.
Nie mam pojęcia, co tam jest na tym łożu na podłodze w stylu arabskim.
Zgram od dziewczyn więcej zdjęć i uzupełnię wątek, jak was interesuje.
Mnie zafrapował jeden obraz, bo ja ręcznie trawę tak wycinam, jak na obrazie, samochód monterów musi jakoś wjechać. Skąd Dali wiedział, że przyjadę, że lubię stare stroje i nie będę miała prądu i możliwości koszenia trawy? Być może jest to mądrość etapu na jakim się znajdujemy.

Ogrody Gerony, kolejny etap po Post Lligat w tak zwanym trójkącie Dalego. Zatrzymaliśmy się w Geronie na nocleg, przed nami Figueres z muzeum i grobem artysty w jednym i Pubel z X wiecznym zamkiem, który Dali kupił dla ukochanej żony i jedynej muzy Gali.

Tymczasem w Geronie..





fragment panoramy, ale nie za duży









uliczki są wąskie i te z góry wszystkie prowadzą prostą drogą na plażę, czyli typowa uliczka, typowy widok, nie jest lekko dla kierowcy. Dostałyśmy czarną limuzynę, "bo innych nie było". Trzeba było kilka razy najeżdżać, żeby wyjechać z podziemnego parkingu, wszędzie było na styk, a czasem zwyczajnie nie mieściliśmy się przy wymijaniu. (To dygresja, tu dojeżdżamy do Port lligato, ale było tylko jeszcze gorzej i ciaśniej)



Gerona cd





Nadmorski deptak z zainstalowana przedziwną orkiestrą

Kolejny przystanek Figueres, rezydencja Salvadore zamieniona już za życia artysty przez niego samego w jego galerię. (czekam na zdjęcia od Julki, padł mi telefon)

Pubel, zamek Gali, X wieczny zamek zakupiony i wyremontowany przez Salvadore dla ukochanej żony i jedynej muzy Gali.Miejsce jej spoczynku w podziemiach pod stajnią.

Brama wejsciowa



czekamy na zdjęcia

Z powrotem w Barcelonie.
Dom Gaudiego

Mozaikowa stylizacja na skórę smoka, balkony, jak czaszki jego ofiar, dach, jak grzbiet potwora z łuską, a wszystko za sprawą Sw. Jerzego, patrona Katalonii i zabójcy smoka.







8

Kasiu, cudownie się z Tobą podróżuje. Pięknie opisujesz i ilustrujesz.
Tyle się można dowiedzieć. Proszę o c.d.
Pozdrawiam