Przez kilka lat uprawiałem tujałki ze względu na ich barwne kwiaty. Trochę eksperymentowałem z ustawianiem ich w różnych "towarzystwach", bowiem szybko zauważyłem, że samodzielnie są nieco mdłe i nie tworzą atrakcyjnych grup. Najciekawiej wyglądały, gdy ich smukłe, wysokie łodygi, od dołu zagęszczały srebrne liście starców.
Tujałka zatokowa (Salpiglossis sinuata ver, variabiulis) nazwę zawdzięcza budowie kwiatu: z gr. salpinx - trąba i glossa - język.
Sama roślina pochodzi z Peru, gdzie też występuje jako roślina roczna. Wyrasta do wysokości nawet 70 - 100 cm, niezbyt rozgałęzionymi, cienkimi pędami. Liście ogonkowe, dolne eliptyczne lub owalne, lekko ząbkowane, górne lancetowate, całobrzegie. Kwiaty bogato ubarwione o średnicy ok. 7 cm. Płatki wyraźnie żyłkowane, co zwiększa atrakcyjność kwiatów.
Ja rośliny jednoroczne uprawiam w większości dla wypełnienie pustych przestrzeni po roślinach cebulowych. dlatego prawie wszystkie, w tym i tujałki, sieję w marcu w namiocie foliowym, pikuję do małych doniczek produkcyjnych, a po zaschnięciu cebulic, szafirków, tulipanów itd. wysadzam na ich miejsce. Można siać bezpośrednio do gruntu, ale tak, by kiełkowanie wystąpiło już po przymrozkach, czyli nie wcześniej jak na przełomie IV/V, bowiem nasionka kiełkują od 2 - 3 tygodni. W dobrych warunkach (wilgotna gleba niezbyt głęboko zamarzająca) nasiona utrzymują żywotność nawet do 4-5 lat. Gdy zrezygnowałem z uprawy tujałek, bo wolałem niższe, łatwiejsze rośliny, to nagle po kilku latach pojawiały się pojedyncze samosiewy.
Tujalki wymagają stanowisk słonecznych, gleby próchnicznej, umiarkowanie wilgotnej. Źle znoszą zarówno przesuszenie gleby, jak i jej zalewanie. W zasadzie nie chorują, ale często występuje zgorzel siewek, dlatego wskazane jest zaprawianie nasion np. Funabenem.

Stachu, ależ one wyraziste są!
Dla Ciebie... mdłe..?!

Pisząc "mdłe" miałem na myśli ich pędy. Wprawdzie dość sztywne, ale grubości 1 mm przy wzroście 70 cm. To jednak mdłe.
Co do kolorów, masz rację, nie da się przejść obok nich obojętnie.
Ja często sprawdzam różne nowości jednoroczne. Niektóre zatrzymuję w uprawie na dłużej, inne wyrzucam po 2-3 latach obserwacji.Jeszcze tu trochę opiszę mało znanych gatunków.

Piękne kwiatki jednak nie na moją glinę co raz jak bagienko, a po chwili jak pustynia niestety ale szału nie mam z nimi w tym roku, chyba w następnym spróbuję w innym miejscu.