Szybko rosnąca roślina jednoroczna z rodziny Astrowatych (Asteraceae) wyhodowana na bazie rodzimych gatunków z rodzaju Crepis.
Liście lancetowate, piłkowane, zebrane w przyziemnej rozecie.
Kwitnie w okresie lata. Kwiaty przypominają kształtem mniszek lekarski, ale są mniejsze, koloru różowego, czasem czerwonego lub białego. Pędy kwiatowe do 30 cm wysokości. W Polsce pępawy dzikie mają wyłącznie żółte kwiaty.
Nazwa polska jeszcze niezupełnie ustalona. Niektóre źródła przyjmują dosłowne tłumaczenie z łaciny (P. czerwona), inne jak np.: "Gardener's Encyklopedia of Plants & Flowers" w tłumaczeniu prof. H. Chmiela, używają nazwy związanej z kolorem kwiatów (P. różowa).
Rozmnaża się z nasion wysiewanych w marcu w inspekcie lub w kwietniu bezpośrednio do gruntu. Sadzi się w rozstawie 20 cm. Nasiona często zimują w gruncie i wówczas możemy wiosną rozsadzać samosiejki.
Jak większość astrowatych preferuje pełne słońce. Nie ma szczególnych wymagań glebowych, ale lepiej rośnie na glebach lekkich, przepuszczalnych, niezbyt mokrych.
Wytrzymuje mrozy do -15 stopni C, ale zimy nie przetrwa.

Aż szkoda, że mam coraz mniej wolnego miejsca w słońcu na jednoroczne wysiewy.
Pępawa to bardzo urocza roślina, ale powinien to być łan roślin a nie pojedyńcze pomiędzy innymi roślinami.

Moje wysiewy jednoroczne na krańcach warzywnika, sprzed 3 lat: