Platan klonolistny
Platanus×hispanica syn.Platanus×acerifolia
Pochodzenie gatunku i odmiany nie zostało jednoznacznie wyjaśnione. Prawdopodobnie jest jest mieszańcem pomiędzy platanem wschodnim (
Platanus orientalis) i zachodnim (
P. occidentalis).
W Europie znany od około 1700 roku.
Platany klonolistne wyrastają na monumentalne drzewa (do 35m wysokości) z rozłożystą, dość nisko zaczynającą się koroną (szerokości nawet 20m).
Gatunek jest znany z oryginalnie łuszczącej się kory, która odpada dużymi cienkim płatami w drugiej części sezonu, dając efektowne łaciate wzory na pniu drzewa, w kolorach szaro-żółto-oliwkowych.
Platany są doskonałe do dużych założeń parkowych i do obsadzania szerokich ulic. Ze względu na odporność na choroby i suszę, a także doskonałą żywotność
połączoną z mocną siłą wzrostu świetnie nadają się do nasadzeń miejskich.
Liście podobne do liści klonu ale jesienią nie przebarwiają się jakoś efektownie. Owoce to drobne kulki zwisające na długich szypułkach, pozostają na drzewie do wiosny.
Preferuje miejsca słoneczne i ciepłe, gleby żyzne. W młodym wieku może być w naszych warunkach wrażliwy na mroźne zimy, jednak z wiekiem staje się całkowicie mrozoodporny.
Bardzo dobrze znosi też przesadzanie, nawet w starszym wieku, oraz cięcie co można często obserwować przy ulicach w miastach europejskich.
W wielu miastach europejskich platany dla uzyskania bardziej kompaktowych rozmiarów oraz atrakcyjnej, rzeźbiarskiej formy pnia, są rokrocznie ogławiane.
Rośliny doskonale regenerują się po takich zabiegach.
fot. 16.08.2021, wyspa Mainau