Fotergilla (Fothergilla)

Fotergilla jest stosunkowo mało popularnym krzewem należącym do rodziny oczarowatych (Hamamelidaceae). Nazwa rodzaju pochodzi od nazwiska Johna Fothergilla (1712-80), angielskiego lekarza i ogrodnika.
Rośliny pochodzą z Ameryki Północnej i obejmują dwa gatunki Fotergillę większą (Fothergilla Major) i Fotergillę gardena (Fothergilla gardenii) - nazwaną tak z kolei na cześć brytyjskiego botanika Aleksandra Gardena,
a w Polsce zwaną też Fotergillą olszolistną.
Zasięg naturalnego występowania Fotergilli gardena obejmuje tereny od Karoliny Północnej po Florydę i Alabamę. Siedliskami tego gatunku są sawanny oraz wilgotne zarośla na przybrzeżnych nizinach.
Fotergilla większa, rośnie natomiast w górach Allegheny w Georgii, lasach w Północnej Karolinie i Tennessee, aż po północną Alabamę. Najczęściej można ją spotkać w wilgotnych lasach,
na bagnach oraz grzbietach i zboczach górskich.

Oprócz dwóch podstawowych gatunków obecnie występuje jeszcze Fotergilla pośrednia (Fothergilla intermediata), która powstała przez skrzyżowanie naturalnie występujących gatunków.
Dzięki temu udało się uzyskać rośliny charakteryzujące się pośrednimi cechami fizycznymi między dwoma gatunkami macierzystymi, dotyczy to rozmiaru liści, wielkości kwiatostanu i kształtu rośliny.
Dalsza selekcja siewek ze względu na zwarty pokrój, szybkość wzrostu, obfitość kwitnienia i atrakcyjność jesiennego wybarwienia doprowadziła do wyodrębnienia szeregu odmian handlowych.

Fotergilla większa ( Fothergilla major )
Wolno rosnący krzew o zmiennym pokroju, od 1-2 m wysokości i podobnej szerokości. Kwitnie równocześnie z pojawieniem się liści.
Kwiaty: białe, zebrane w kłosowate, puszyste kwiatostany, wydzielają miodowy zapach; pojawiają się na przełomie maja i czerwca
Liście: błyszczące, podobne do oczaru wirginijskiego, okrągłe, z zębatymi krawędziami, w kolorze szaro-zielonym ; jesienią przebarwiają się bardzo atrakcyjnie w różnych odcieniach czerwieni, pomarańczu i żółci
Zalecane stanowisko: słoneczne lub półcieniste, ale nie to jest najważniejsze; lubi ona kwaśną glebę, bogatą w próchnicę, najlepiej wilgotną, lecz dobrze przepuszczalną
Pielęgnacja: wczesną wiosną, w marcu, usuwamy martwe gałązki; dokarmiamy nawozem do różaneczników i ściółkujemy dość grubo (około 5 cm) najlepiej przekompostowanym igliwiem sosnowym lub korą.

Fotergilla gardena ( Fothergilla gardenii )
Wzrost raczej powolny, do 1,5 m wysokości, szerokość krzewu często przekracza jego wysokość. Kwitnie na przełomie kwietnia i maja, białymi, pachnącymi kwiatostanami o długości do 8 cm.
Kwitnie przed lub równocześnie z rozwojem liści. Liście kształtem przypominają olchowe, kształt bardziej regularny niż u F. major. Roślina odporna na mróz, ale mniej niż F. major.

Fotergilla pośrednia ( Fothergilla intermediata )
Odmiany osiągają zwykle wysokość do 1,5 m oraz zachowują zwarty pokrój, są idealne do małych, ogrodów. Mają zdolność adaptacji do różnych warunków glebowych i wilgotnościowych,
są łatwe w uprawie i zdrowe, wyglądają atrakcyjnie bez pracochłonnych zabiegów.

Fothergilla x intermedia Beaver Creek w ogrodzie wojtka

U mnie rośnie od 7-8 lat na stanowisku półcienistym i w umiarkowanie wilgotnej ziemi.

Wiosenny wygląd.










W tym roku jeszcze się nie przebarwiła, lecz 24 października 2015r. wyglądała przeuroczo.

Moja jest młodziutkim, trzyletnim krzaczkiem.






Jeszcze ma zielone liście, ale w ubiegłym roku przy ciepłej i słonecznej jesieni zachwycała kolorami.

Moja też dzisiejsza



Beata

Z wczoraj

Moja ma dwa lata i w zeszłym roku przebarwiała się bardziej na czerwono i pomarańczowo a w tym bardziej na żółto

Selekty Fothergilla x intermedia (fotergilla pośrednia) pojawiły się na rynku szkółkarskim w USA w latach 70-tych i sprawiły że fothergilla zagościła szerzej w ogrodach. Powstały one wskutek krzyżowania
gatunków Fothergilla major i Fothergilla gardenii. Spośród siewek dokonywana selekcji, wybierając te najlepsze pod względem:pokroju, szybkości wzrostu, obfitości kwitnienia i atrakcyjności jesiennego wybarwienia.
Odmiany osiągają zwykle wysokość do 1,5 m oraz zachowują zwarty pokrój, są idealne do małych ogrodów. Mają zdolność adaptacji do różnych warunków glebowych i wilgotnościowych,
są łatwe w uprawie i zdrowe, wyglądają atrakcyjnie bez pracochłonnych zabiegów.

Fotergilla pośrednia (Fothergilla x intermedia) Beaver Creek wyhodowana przez Roya Klehma, odmiana o zwartym, zaokrąglonym pokroju, po 10 latach dorastająca do wys. 1,2 m.
Kwiatostany białe, bardzo dekoracyjne, pojawiające się na przełomie kwietnia i maja. Odmiana rozpoczyna kwitnienie przed lub równocześnie z rozwojem liści. Kwiaty mają kształt szczotek do butelek
i ładnie pachną. Jesienią krzew fantastycznie się przebarwia, przybierając barwy od pomarańczowej do czerwonej. Wymaga gleby próchnicznej, kwaśnej, o umiarkowanej wilgotności. Odporna na mroź.

fot. wiosna 2018

Kwitnie zeszłoroczy zakup Fothergilla gardenii 'Blue Mist' karłowa odmiana dorastająca do 0,8 m wysokości.
Liście raczej drobne, w ciekawym srebrno niebieskim kolorze.
Wymagania uprawy podobne do gatunku.

fot.23.04.2019.

Ubiegłoroczne upały i susze mają wpływ na tegoroczne, niezbyt udane kwitnienie

Verciu nie wygląda to na słabe kwitnienie moja jeszcze chwilkę

Danuś noż to właśnie miałam napisać
Mój tak obficie kwitnie, że nawet nie wart był zdjęcia w całości

Fotergilla pośrednia ( Fothergilla x intermedia ) 'Red Licorice'

Odmiana ma charakteryzować się szczególnie intensywnym przebarwieniem jesiennym. W październiku jej liście przybierają fantastyczne barwy, od pomarańczowej do czerwonej.
Moc wybarwienia oraz moment przebarwienia jest jednak uzależniony od gleby na jakiej rośnie oraz ilości słońca docierającego do rośliny.





Wydaje mi się, że różnice między odmianami fotergilli pośredniej nie są aż tak mocne jak w przypadku innych gatunków roślin. Zróżnicowanie oczywiście występuje;
ale gdy posadzimy obok siebie kilka odmian to naprawdę nie jest łatwo je wyłapać. Dobrze pokazuje to jedna z rabat w ogrodzie Wojsławickim gdzie w bliskiej odległości rośnie większa liczba odmian.
Nie ma więc potrzeby tworzyć we własnym ogródku ich kolekcji ale kilka z pewnością warto posadzić bo wszystkie rośliny ładnie kwitną i przepięknie się przebarwiają.






fot. Wojsławice 28.04.2019

Moja zabrała sie do kwitnienia ale szczoteczek ma dużo mniej niż w zeszłym roku.

Fotergilla Major zaczęła się przebarwiać.

Fotergilla juz traci listki ale kolorki złapała w tym roku piękne.

Właśnie kwitnie Fothergilla gardenii 'Blue Mist'
Bardzo wolno u mnie przyrasta. Uprawiam od zdaje się pięciu lat, a krzaczek ma niespełna 0,5 m. wysokości i podobną szerokość.
Ciekawe czy inne odmiany to też takie powolniaki?

fot.25.04.2020

Basiu te odmianowe są raczej powolne. Ale oczywiście różnią się siłą wzrostu w zależności od odmiany.
Dla Ciebie cytat z pewnej szkółki: Blue Mist to interesujący karłowy krzew o wysokości do 0,8 m. Jest rośliną dla cierpliwych, gdyż rośnie powoli.

Kwiaty wszystkie odmiany mają raczej bardzo podobne. Posiadam dwie i są dla mnie nie do odróżnienia.
Szczególnie, że rosną na skrajnie odmiennych stanowiskach, więc trudno wtedy mówić o różnicach odmianowych.
W każdym bądź razie obficiej kwitnie ta która ma w nogach linę kroplującą. Do tego kwiaty wydają się w jej przypadku jakby trochę większe ...

Zakwita i moja

Fotergilla major - miało być tak pięknie niestety zimni ogrodnicy narozrabiali i wszystkie szczoteczki są żółte

Dzisiejszy zakup Fothergilla x intermedia Blue Shadow
Pięknie się wybarwia. Zobaczymy jakie liście będzie miała latem... powinne być z niebieskim nalotem