Niedźwiedź brunatny (Ursus arctos)

Zobaczyłam go po raz drugi w naturze. Teraz był to młody osobnik, samotny bez rodzica. Spotkaliśmy go w Dolinie Kościeliskiej przy Jaskini Raptawickiej. Niewiele sobie robił z ludzi. Coś jadł z podłoża, może korzonki, może ziółek mu było trzeba. Był dość chudy.
Najpierw był dość daleko (obrazuje to zdjęcie robione szerokim kątem), ale potem podszedł dość blisko i nie był zadowolony, że nie może iść tam, gdzie siedzą człowieki.

Miłko, gratuluję szczęścia i dobrego oka.

No nie wiem czy miałabym odwagę tak spokojnie robić zdjęcia, czy raczej wzięłabym nogi za pas

Oj też nie stałabym spokojnie.. super fotki!

W 2006 roku we wrześniu wczesnym rankiem spotkaliśmy mamę z dwójką maluchów niedaleko Murowańca,
no fotki raczej słabe wyszły... chyba ze strachu, choć zwierzaki były dość daleko...

Ależ piękne foty niedźwiedzia! . I ja, tak jak dziewczyny, oddaliłabym się prędziutko w stronę przeciwną do misia . Ale Miłka to rasowy fotograf.

Od razu wyjaśnię. Nie było gdzie zwiewać. Sytuacja była na tyle dobra, że miś był niezainteresowany i łagodny. A my byliśmy powyżej niedźwiedzia i nawet nas nie wyczuwał, ale widział na pewno. No i bliżej byli inni ludzie, więc poszliby na pierwsze danie.

Chyba człowiek nie jest ulubionym przysmakiem niedżwiedzia, ale fotki super