Macierzanka piaskowa
Thymus serpyllum


Wieloletnia, zimizielona krzewinka z rodziny jasnotowatych. Tworzy gęste zwarte poduchy o wysokości 10-15cm.

Liście jajowate, sztywne wyrastają nakrzyżlegle z płożącej łodygi. Łodygi od dołu zdrewniałe, bardzo łatwo się ukorzeniają.

Kwiaty: główkowaty kwiatostan na czubkach pędów w kolorze liliowo-różowym, czasem białym. Kwitnie od czerwca do sierpnia.

Stanowisko: słoneczne, ziemia sucha, piaszczysta lub średnio żyzna ziemia ogrodowa. Bardzo dobrze czuje się na skalniakach i murkach oporowych.

Jest rośliną miododajną, leczniczą, przyprawową i ozdobną.

Cała roślina wydziela bardzo charakterystyczne w zapachy olejki eteryczne
Inna nazwa: cząberek, tymianek, dzięcielnica.

U mnie macierzanka piaskowa rośnie w ziemi gliniastej, w pełnym słońcu. Kwitnie obficie co roku, nie rozprzestrzenia się szybko.

Tymianek właściwy ( macierzanka ) 'Compactus'
Thymus vulgaris "Compactus"

Dla wielu osób wyda się dziwne że tymianek umieszczam w tej grupie roślin ozdobnych ale to bardzo fajna krzewinka która może być doskonałym uzupełnieniem suchych grządek czy ogrodu skalnego.

Odmiana 'Compactus' tworzy małe i bardzo zwarte krzewinki które w lipcu pokrywają się setkami drobnych kwiatków w kolorze fioletowo - różowym.
Dodatkowym atutem jest wytwarzanie eterycznych olejków unoszących się w upalne letnie tygodnie.
Wysokość do 25 cm ale ja corocznie strzygę roślinę co sprawia jeszcze większą zwartość roślin, efektem takiego zabiegu jest susz który doskonale nadaję się jako przyprawa.
Liście drobniutkie w kolorze szaro zielonym, twarde i bardzo aromatyczne.
Wymagania minimalne, podłoże piaszczyste najlepiej obojętne, dobrze zdrenowane, doskonale znosi okresowy brak wody.
Odporność na mrozy - dobra. Czasami w mroźne i bezśnieżne zimy potrafi roślinę wysuszyć, to przecież przybysz z południa europy.






Na pierwszej fotografii widać ślady po cięciu - potrzebna była przyprawa.

Odmiana macierzanki o nieco szerszych, żółto obrzeżonych, siedzących listkach. Obrzeżenie bywa dość nieregularne, na niektórych listkach dość duże, na innych niezauważalne. Część liści pozostaje nieobrzeżonych.
Bywa zaliczana do gatunku Thymus citriodorus (Macierzanka cytrynowa), ale wielu botaników skłania się do uznania jej za krzyżówkę różnych macierzanek, w tym cytrynowej.
Kwiaty niepozorne, jak u wszystkich macierzanek, lilaróżowe, pojawiają się w VI - VII. Rozrasta się nieco słabiej niż Macierzanka piaskowa, czy pospolita, dlatego łatwiej uprawiać ją w ogrodzie skalnym. Może wypełniać szczeliny w murze lub pomiędzy płytami chodnika.

Lubi stanowiska słoneczne lub tylko lekki półcień. Gleba dowolna, byle dobrze przepuszczalna, sucha i lekko kwaśna.
Rozmnaża się głównie z ukorzenionych, leżących pędów. Najlepiej pobierać je wiosną, zanim na szczytach wytworzą kwiatostany.
Zupełnie niewrażliwa na chłody. Wykazuje pewną wrażliwość na nadmiar wilgoci pod kępą pędów i liści. Liście mogą gnić.

Podobna do wszystkich macierzanek, ale pędy ma podnoszące się lub wyprostowane, wzniesione do góry. Wyrastają na wysokość
ok. 20 cm
Listki owalno-lancetowate, nieregularnie biało obrzeżone.
Kwiatostan luźniejszy, mniej liczny niż u Macierzanki piaskowej, czy pospolitej. Kwiaty jasnoróżowe, wargowe. Kwitnie w okresie lata. Świetna roślina skalna. Pokrojem i ubarwieniem przypomina jakby miniaturową formę Trzmieliny Fortunea.

Stanowisko słoneczne, jak dla wszystkich macierzanek. Gleba ogrodowa. Ta odmiana toleruje cięższe gleby, ale też suche.
Warunki uprawy jak macierzanki piaskowej.
Bardziej wrażliwa na chłody. Białoobrzeżone listki, pod wpływem chłodów zabarwiają się fioletowawo.

Macierzanka zwyczajna, chyba, bo sama się wprowadziła dawno temu .





Macierzanka zwyczajna 'Foxley'.








Macierzanka piaskowa.





Macierzanka cytrynowa.