Temat nieco pochodny zagadnieniu podjętym w innym wątku tego działu czyli kupowaniu wszystkiego, co się podoba.
Natomiast konkretnie chodzi o kwestię docelowych rozmiarów i pokroju rośliny.
Nie zawsze przy zakupach bierzemy to pod uwagę i po kilku latach możemy stanąć twarzą w twarz z niechcianym olbrzymem (zarówno wyrośniętym wzwyż jak i wszerz), który nam dominuje ogród, blokuje gałęziami szlaki komunikacyjne, daje niepożądany akurat cień, konkuruje z innymi roślinami o przestrzeń, wodę, składniki odżywcze.

Z moich doświadczeń wynika, że sposoby postępowania są co najmniej dwa:
- przewidywać czyli kupować niewielkie sadzonki, ale z premedytacją, wiedząc co z nich wyrośnie, sadzić w zaplanowanych miejscach w rozsądnej rozstawie i czekać na efekt wypełniając chwilowo puste miejsca np. bylinami, które z czasem zostaną wyeksmitowane w inne miejsca.
- reagować czyli sukcesywnie kontrolować roślinę cięciem redukującycm, uszczykiwaniem młodych pedów (np. u sosen), prowadzeniem w formę pienną (np. hortensje wiechowate)

Oczywiście można również kupować np. krzewy w ich docelowych rozmiarach i "meblować' nimi ogród na gotowo, ale na to stać tylko najbogatszych. No i gdzie tu frajda z obserwacji, jak ogród dojrzewa

Aby poznać docelową wielkość rośliny w naszych warunkach klimatycznych można skorzystać z informacji w dobrych katalogach.
W tym celu musimy znać nazwę rodzajową, gatunkową, a i odmianowa nazwa byłaby nieoceniona. Gdy mamy napisane na etykiecie "cyprysik", to wiele nam z tego nie przyjdzie.
Gdy w nazwie mamy na przykład "nana,nanus, nanum" albo "compacta, compactum", to możemy spodziewać się roślin o pokroju odpowiednio: karłowatym i zwartym.

Są także odmiany zachowujące swój "katalogowy" pokrój przez kilka lat, a potem zmieniają go w formę rosnącą nieco inaczej. Tak się na przykład stało ze świerkiem kłującym Glauca Globosa u mojej teściowej. Z kształtu kulistego przemodelował się na zwartą, ale jednak piramidę przyrastającą wzwyż.

Oto moje olbrzymy, które przyszły do mnie jako 40-60 cm sadzonki jakieś 15-20 lat temu, a teraz od kilku lat górują nad ogrodem. Wymusiły także pewne prace dostosowawcze terenu wokół i obsadzenie go takimi roślinami, które zniosą uciążliwe sąsiedztwo.

Sosna czarna



Docelowo dorasta do około 30m. Drzewo podkrzesane, uszczykiwanie połowy młodych pędów już niestety nie do zrobienia z uwagi na rozmiar. Planujemy zdjąć wierzchołek w tym roku, choć bardzo lubię ten kształt korony.

Cyprysik NN, naprawdopodobniej C. Lawsona "Ivonne"



Docelowa wysokość do 10m. U mnie ma już z 5-6m i zablokował mi przejścia po obu stronach Znaczy przedrzeć się dało, ale po deszczu dostawało się solidny prysznic od stóp do głów z ciężkich od wody gałęzi. Zastanawialiśmy się czy nie wyciąć boków, ale byłoby to za cenę utraty regularnego stożkowatego pokroju. Na razie zachowawczo skracamy najdłuższe pędy.

Jałowiec chiński NN



Póki co ma ze 3 metry... 2 najgrubsze pnie zostały usunięte.

Jakaś taka jodła NN, trochę podobna do j. Veitcha. Ta wystrzeliła bardzo do góry, na szczęście zachowując bardzo smukły ksztalt. Gałęzi najniższych należało się jednak pozbyć.



Z pozytywów posiadania tych roślin mogę wymienić chociażby to, że lubią je ptaki. Dają schronienie i miejsce do gniazdowania. Poza tym zaznaczają pewne obszary w ogrodzie, a zimą stanowią zielone pionowe akcenty.

Bardzo ważna rzecz, sprawdzać wielkość docelową . Ja mam skarpę obsadzoną jałowcami. Miały być płożące i ładnie zarosnąć skarpę. jakieś 15 lat temu to były maleńtaski, nie mogłam się doczekać kiedy wreszcie nie będę musiała oglądać gołej ziemi. Teraz to potwory, którym muszę wypowiedzieć wojnę. Dobrze, że ja się tak szybko nie starzeję jak te rośliny

Ano właśnie, zresztą rozmiar rośliny bywa kłopotliwy nie tylko w przypadku drzew i krzewów. Ja się przekonałam o tym na przykładzie wisterii, którą 12 lat temu posadzilam sobie po środku rabaty, z podporą w postaci rachitycznego kijka.
Pojęcia wówczas nie miałam, jakie rozmiary może osiągnąć wisteria (pomijając fakt, że czasem mocno wymarza), dla mnie liczyło się, że pięknie kwitła
Na szczęście W. wymyslił dla niej pergolę, która wpasowała się w tę część ogrodu i póki co dobrze służy.

Zuzanno piękną Wisterie widziałam w ogrodzie japońskim we Wrocławiu- poprowadzona w formie drzewa
Mnie też czeka w tym roku podcinane dolnych gałęzi w Tujach , sośnie i lipie .
A może znasz patent na lipę, żeby u jej stóp nie odrastały gałęzie?

Fabiolko dwa lata temu byłam we Wrocławiu w OJ, ale byl to sierpień i jakoś mi ta wisteria w oko nie weszła. Ale to dobry patent na formowanie tego pnącza.
Lipy nigdy nie miałam i niestety nie mam z tym gatunkiem żadnego doświadczenia.

Zuzanno jakbyś się wybierała na zlot to po drodze można zahaczyć o OJ i zdaję się , że pora odpowiednia.
Drzewko już sporych rozmiarów ,w dół za domkiem japońskim

Efkaraj napisał:
Można ładnie przystrzyc od dołu zostawiając tylko końce gałęzi (też nieco przycięte w formę kulistą) - będzie to piękna ozdoba w formie bonsai a pod spodem mogą rosnąć inne rośliny płożące, małe paprocie lub po prostu rośliny nie przekraczające kilkunastu cm wysokości

Po co do Wrocławia.W Jarkowie też rośnie.

Leszek.G napisał:
Tak, widziałam w kilku ogrodach. Problem w tym, ze takie bonsajopodobne nijak mi do mojego wiejskiego, rozwichrzonego nie pasują. Na pewno coś wymyślę... albo nie?

Jurku , ale to maleństwo w porównaniu z tą we Wrocławiu

Już dawno przeczytałam, co napisałam Zuzanna o przycinaniu wierzchołków sosen i temat powrócił. U mnie już jakiś czas temu firma wykonująca cięcia zdrowotne sugerowała zdjęcie wierzchołków świerkom, ale ja nie mogę sobie tego wyobrazić , ostatnio jednak zaczynam się niepokoić, a i Leszek trochę mnie nastraszył . Nie chciałabym, ale prawdopodobnie będę zmuszona ze względu na bezpieczeństwo domu.

Świerki posadziła teściowa ok 30 lat temu, sosny mają ponad 80, ale rosną trochę dalej i chyba ktoś je kiedyś przyciął od góry, albo to jakaś inna odmiana, górska ? - o czym przebąkiwał mąż.






Sosna w głębi została mocno poturbowana przez burzę z gradobiciem w 2012r, kiedy to na naszym osiedlu uszkodzone zostały drzewa, samochody i daszki z pleksi, a niepokoją mnie świerki po lewej, blisko domu.

Taaaa... teoretycznie to oczywiście trzeba znać wymiary docelowe sadzonych roslin... teoretycznie nawet je znamy, tylko co z tego jak przy zakupie (na ogół maluchów) i posadzeniu jakoś ta wiedza "paruje" z głów. Mówię z własnego doświadczenia.
Parę lat temu posadziłam sobie 3 sosny czarne - takie maluchy w donicach. Żeby za szybko nie wystrzeliły , corocznie ciacham im przyrosty o połowę... ale już teraz musze włazić na drabinę, żeby to robić na wyższych gałęziach. Za jakiś czas i tego już nie zrobię i sosenki pójdąąąąą w górę. Patrząc na wasze fotki będą wielkie - czy ja na pewno chciałam mieć takie wielkie drzewiszcza ...
A takie ładniutkie były za młodu...
Przeraziły mnie też krzewuszki, u mojej cioci to wielkie krzaczory, aż nie mogę uwierzyć, że moje też takie kiedyś będą Niby czytam, że rosną wielkie... ale i tak nie wierzę
Z dużymi roslinami jest ten kłopot, że kupowane małe, kiedyś dorastają i stają się potworami

Ewo, krzewuszki, przy odpowiednim cięciu, na potwory nie urosną

Dlatego tnę, tnę, tnę

Ja podobnie jak Ewa obsadziłam skarpę jałowcami. W tym samym celu- żeby szybko zarosła a korzenie utrzymały ziemię
A teraz, po 8 latach tnę na potęgę. Na szczęście lubię ciachać (czuję chorą satysfakcje )...
A jak juz przesadzą z wielkością - po prostu wymienię.
Gdzies kiedyś czytałam, że ogród należy odnawiać co 10 - 15 lat

Czytając wasze wpisy uśmiecham się bo wiem o czym piszecie.Na początku naszego ogrodowania kupowaliśmy z mężem
dużo szczepionych iglaków, niektóre były wielkości pięści.Sadząc je oczywiście nie robiliśmy dużych odległości

między nimi ,bo malutkie i kiedy to tam urośnie

Po kilku latach szok,jak to się rozrosło ,a nie jest to bylinka którą można dowolnie podzielić.

Pracy było co niemiara aby to wszystko poprzesadzać i z sensem ułożyć.
Teraz dwa razy się zastanowię zanim coś kupię

Zuzanno, cudowna wisteria. Ja bym chciała nasza prowadzić w formie drzewka.

Kiedy kupowaliśmy nasze ranczo w lesie to ten świerk miał zaledwie 3 metry, po 10 latach to już olbrzym przynajmniej 10 m jak tak dalej będzie rósł to nic światła nie dojdzie do domu.

Ja zawsze twierdziłam , że drzewa między sobą konkurują , które wyższe - u Ciebie Romo też tak chyba jest

Roma taki świerk zawsze można podciąć od dołu 2-3 piętra wtedy znacznie więcej świata zobaczysz