Trzymaj się Gosiu . Niech praca w ogrodzie będzie pociechą...

Iwonka, cieszę się, że udało Ci się wykorzystać sprzęt.
Ja jeszcze nie mam naprawionej kosiarki. Cierpliwie czekam, ale ciekawe ile. Może do wiosny się doczekam.

Dorotko, tak, praca w ogrodzie jest dla mnie pociechą i to dużą. Tutaj zapominam o wszystkich problemach.

A u mnie ciągle wrzesień

Gosiu , ogród pomaga bo jest jaką odskocznią, a jesień piękna u Ciebie

Gosiu bardzo Ci współczuję, trzymaj się ciepło
Wrześniowy ogród śliczny, a jak jest teraz?

Wiesiu, w ogrodzie można zapomnieć o świecie. Tylko szkoda, że nie ma na niego czasu. Mam wrażenie, że ostatnio nie dane mi jest pracować w nim, a to pogoda, a to brak czasu, a to moje złe samopoczucie.
Dzisiaj była cudowna pogoda, ale popracowałam tylko troszeczkę, bo cały czas mnie cos pobiera.

Iwonko,
Ogród ma jeszcze trochę kolorków, ale mam wrażenie, że jakos mniej niż w zeszłym roku. Musze porównac zdjęcia.
Muszę koniecznie dosadzić chryzantemy.

Nadal wrześniowy ogród.































I na tym zakończył się mój wrzesień

Pięknie było Gosiu

Danusiu, cieszę się, że zajrzałaś. Ostatnio często wspominam nasz letni wypad. Było rewelacyjnie.

Patrzę na trawnik na zdjęciach powyżej i zastanawiam się, czy zdołam skosić przed zimą.
Niby m. naprawił kosz, ale pogoda nie sprzyja.
Ciągle mokro. Chyba trzeba bedzie kosić mimo wszystko.
Czeka mnie jeszcze grabienie igieł. Trawnik pod sosnami zasłany po tych wichurach.
Wczoraj wycięłam obiedki, bo sieją się straszliwie.
Resztę porządków zostawiam na wiosnę.
I czeka mnie jeszcze wykopanie dalii.
W czwartek posadziłam kilkadziesiąt tulipanów. Jaki to był piekny dzień. Cieplutki, słoneczny.
Bardzo mi brakuje takich dni.
Szczególnie słońca. To chyba najciemniejszy rok jaki pamiętam.

A teraz początek października