Danusia napisał:
I ja, i ja , gumofilce co prawda to u mnie standard ale reszta to jakieś dresowate

Rety, ależ to Wasze siedlisko bajkowe! Zakochałam się. Podziwiam i dopinguję, bo to ogromna harówka

Zuziu -ależ mi sprawiłaś radość ,nadrobiłam zaległości czytelnicze ,obejrzałam piękne zdjęcia ,powędrowałam z Wami po moczarach

Dziewczynki dziękuję za odwiedziny i komentarze!
Szlafrok plus gumofilce to stały zestaw poranny Czasem wzbogacony o czapkę "słońce Peru". Czyż to nie piękne, ze można się tak odziać nie martwiąc się o dress code?
Elu masz nowego domownika? Super!
Miłko Ciebie to chyba nie trzeba zachęcać to TEJ roboty?
Wiesiu dresowate też są, choć to już jak się ogarnę i ubiorę "po dziennemu"
nowystarydom o, widzę z nicka, że coś ciekawego i u Ciebie jest do poczytania
Żanetko dziękuję, polecam się, choć póki co W. był dwukrotnie sam, więc relacje szczątkowe i z drugiej ręki.

U nas rodzina się pomniejszyła, odeszła nasza seniorka Kicia czyli Klara Ogromnie jej brak, była ze mną przeszło 1/3 mojego życia. Zgasła spokojnie i cichutko...


W ogrodzie dokonałam wstępnych porządków polegających na odbadylaniu z suchelców. Przycięłam powojniki, usiłowałam z mizernym skutkiem zamaskować dewastację na rabacie frontowej mniejszej, gdzie urzęduje Wańka.
Przycięłam niektóre róże, ogoliłam ciemierniki z liści. No i to z grubsza tyle.








Powoli zakwita wiosna

Mały update w kwestii werandy. Jak widać paraliż, ale za to postępowy. No, powolutku do przodu. To stan sprzed dwóch czy trzrech tygodni, kiedy W. pojechał z kolejną porcją drewna i zdobycznymi schodami. Umówił dziadka od okien, popracował trochę z Jankiem.
Schody są zdobyczne, bo pochodzą z rozbiórki domu u klientki W. W. od razu stwierdził, że jak ulał do naszej piwniczki. Trzeba je oczywiście obłożyć drewnem, w sensie stopnie.
Przepraszam za jakość zdjęć, ale W. nie ma stabilizacji w nadgarstku

Zuziu utulam w bólu każde odejście domownika boli, jakoś trzeba żyć. Myślę że całkiem niedługo jakiś inny potrzebujący znajdzie u Was ciepły dom.
Ta weranda wygląda coraz lepiej, już nie mogę doczekać się finalnego widoku.
A wiosna w miejskiej dżungli niczego sobie.

Zuziu przytulam Cię mocno
Wiosenne kwiatuszki śliczne i najbardziej wyczekiwane Weranda już wygląda ślicznie

Zuziu, Klara miała dobre, długie życie. Wiem, że żadne to pocieszenie, bo odejście domownika boli...współczuję i utulam

A do piwniczki już nie trzeba będzie po drabinie dybać

Zuziu, tak mi przykro z powodu Kici
Fajnie, że prace "budowlane" na wsi powoli posuwają się do przodu Ja już też poprzycinałam powojniki, a dzisiaj pod sekator poszły trawy i hortensje. Jeszcze róże przydałoby się ogarnąć ale to już w następny weekend

Dziewczynki, bardzo Wam dziękuję. Niby wiadomo, kot 18 lat, można się spodziewać... no ale teraz taka pustka, mimo, że Kicia przecież nie absorbowała sobą otoczenia. Ciągle się łapię, że w sklepie myślę jaki smakołyk jej kupić, dostawiam krzesło w kuchni do blatu, żeby mogła wskoczyć.
Zastanawiamy się, czy tych wsiowych głodomorków nie przysposobić, ale to półdzikie stworzonka. Byłaby ciężka praca z aklimatyzacją w mieście o ile dałyby się w ogóle połapać.

Mam nadzieję, że weranda na Wielkanoc będzie Przynajmniej stan surowy zamknięty. Schody trafiły się jak na zamówienie.
A w miejskim zostało cięcie krzewów, głównie hortensji. To robota dla W. bo on radykalny w tej kwestii, co ma potem znacznie lepsze skutki niż moje zachowawcze ciapanie. Ale na pana Niebanalnego trzeba poczekać aż u sąsiadów będzie robił i przy okazji zajrzy, kolejka obowiązuje

Zuziu utulam i ja , odejście zwierzątka to zawsze smutek w domu i nawet piękny wiek nie pociesza .
Dzikie kociaki przysposabiane do warunków miejskich to trudna praca i nie jestem pewna czy były by zachwycone
Weranda coraz fajniejsza a wiosna na Twoich zdjęciach bajeczna

Cieszę się z kolejnych wieści od Ciebie, choć ta jedna dość smutna. dlatego m.in. nie mam zwierzaków.
No i ciesze się na kolejne Twoje zdjęcia! Dobre zdjęcie zawsze wywołuje u mnie przyspieszenie bicie serca
Mój Maciej też lubi dawać drugie życie przedmiotom, które skazane były na złom lub coś podobnego. Wydaje się też, ze takie sprzęty z historią mają duszę...

przykro mi z powodu Twojej kici, zuzanno, też w ubiegłym roku przeżyłam podobne rozstanie.
zuzanna2418 napisał:
ja namawiam do spróbowania, sama mam dwa takie uratowane z bezdomności.
Do złapania można pożyczyć klatkę-łapkę, resztę załatwi pełna miska, ciepły kąt i trochę czasu.
O ile w przypadku psów ludzie już w większości ogarnęli, że bez pomocy człowieka one źle sobie radzą, w przypadku kotów ciągle pokutuje przekonanie, że nie dzieje im się krzywda, gdy "radzą" sobie same. Niestety ale w większości radzą sobie kiepsko i dziesiątkują je głód, choroby, lisy (i parę innych dzikich zwierząt) oraz źli ludzie.

Zuziu- weranda pięknieje ,ogród też....wiem ,że to nie pocieszenie ,ale 18 lat to piękny wiek i wiele radosnych wspólnych chwil

Ja też przytulam
Po ostatniej stracie mojego rudzielca myślałam, że już żadne zwierzę u mnie nie zagości, a jednak nie wytrzymałam
Prace przy werandzie idą pełną parą, więc trzymam kciuki, żeby Wielkanoc spędziła już na niej

Zuziu serce boli i pęka jak odchodzi Nasz Przyjaciel .......może przygarnij jakiegoś działkowego dzikuska , schody mega piękne

Wiesiu dziękuję. Tyle było tych odejść, a każde boli niestety.
Mimo, że wiosna po normalnej zimie jakoś tam może bardziej cieszy, to i teraz, kiedy śniegu praktycznie nie było, fajnie jest patrzeć na pierwsze kwiaty zwiastujące nowy początek!
Miłko ja sobie nie wyobrażam domu bez zwierzaków, choć w takich chwilach trudno sobie znaleźć miejsce.
Wiosna idzie, więc zdjęć będzie więcej Choć słońce jest głównie wtedy, gdy ja siedzę w robocie...
A drugie życie przedmiotów sprawia, że mamy coś niepowtarzalnego i często za symboliczną kwotę.
Janko moje wszystkie koty były przygarnięte, na wsi populacja ma charakter takich własnie kotów bardziej wolnożyjących. Pewnie, że muszą same zdobywać pokarm, są narażone na niebezpieczeństwa i śmierć. Wchodzą po prostu w cały ekosystem miejscowy i zjadają lub są zjadane, mówiąc w uproszczeniu.
Na przestrzeni lat widzimy, że te które dokarmialiśmy kilka lat znikają, pojawiają się kolejne. Teraz przychodzi matka z dwoma dzieciakami, no takimi już kilkumiesięcznymi. Może któregoś oswoimy.
Żanetko mam nadzieję, że uda się ten nieoczekiwanie długoterminowy projekt werandowy dokończyć, sama jestem ciekawa, jak to wyjdzie. W ogrodzie malutkie plamki kolorów cieszą oko!
Margosiu ja po Kredce tez myślałam, że w życiu już nie...a po dwóch tygodniach już z fundacji przyjechała Wańka...Nie ma siły, puste miejsce trzeba zapełnić.
Może uda się wyjechać na wieś teraz jakoś i zobaczyć co słychać na odcinku werandowym, bo odwołali mi wyjazdy służbowe do Holandii i Irlandii z powodu zawirusowania świata. Trochę żałuję, bo miałam w programie zwierzanie giełdy kwiatowej w Alsmeer, ale może przełożą imprezę na inny termin.
Pawełku to prawda, każde rozstanie przeżywamy okropnie. W. będąc ostatnio w Nowym Dworze zobaczył kotkę, którą ktoś podrzucił do Instytutu Ogrodnictwa i tamtejsze dziewczyny ją dokarmiają. Dzika jak nie wiem co i ...w ciąży. Już słyszę coś o małym kotku...
Schody paradne, nieprawdaż ?

Rano było słońce, kiedy ja z psami latałam po lesie. Około południa przyszły chmury i już zostały. W. bawi u mamy w pięknym mieście Wąchock, więc cięcie krzewów czeka. Przymierzyłam się dziś do róż, trochę powycinałam z kołtuna Alchymista, ale urósł taki potwór, że nie wiem, jak go okiełznać.
W Stokrotce kupiłam kapersik irysów holenderskich.
Zrobiłam drugie podejście do Farmers Gracy i kupiłam na próbę Irysa Just Around Midnight oraz dalię Destiny's Teachers.
W Albamarze i w Sadzawce też parę złotych puściłam na bylinki.

Kochani, z kimś dogadałam się na bulwkę Verrone's Obsydian jesienią, błagam, przypomnijcie z kim, bo skleroza!

Maju edulkot czy nie masz kawałeczka Honki Red? Bo ja chętnie, jakby co!

Zuzanno chyba Cię myślami ściągnęłam... to ja obiecałam tę dalię, wczoraj pisałam u siebie właśnie,
że podzieliłam dwie karpy - podzieliłam jak umiałam bo pierwszy raz w życiu.. - coś może z nich
będzie choć jedna jakby bardziej 'sfilcowana'..
Powiedz mi teraz jak ją chcesz dostać..? Mam zrobić paczuszkę teraz czy wsadzić do doniczki
i 'kanałem ministerskim' po świętach przekazać..?

Nelu! No to super! A jak Ci wygodniej? Mnie jest obojętne

Zuzanno mnie pasuje tak i tak..
To może napisz mi adres na priv..
Jak je dostaniesz to będziesz już wiedzieć czy coś z nich będzie...