Bardzo jestem ciekawa, czy lnica też nie będzie się siała u Ciebie , ona jest po prostu gigantem samosiewu

Bardzo piękne zdjęcia różnych zieloności i ich odcieni

Utonęłam w Twoich zdjęciach, ogród na nich wygląda jak z bajki niesamowicie

Aguś - za każdym razem jak do Ciebie zajrzę mam niewiele do powiedzenia, bo cóż można dodać do piękna jakie stworzyłaś?
I zdaję sobie sprawę, że ja nigdy tak mieć nie będę a jeżeli i nawet udałoby się coś skopiować z Twojego - to za ile lat mogłabym się nim cieszyć?
Przede wszystkim Twoje kompozycje są bardzo szlachetne, eleganckie i subtelne. Nie ma krzyku, nic nie przytłacza, za każdym razem odprężam się w nim i wyciszam.
I co najlepsze - dochodzę do wniosku, że dla mojej energicznej natury najbardziej odpowiednie są takie ogrody jak Twój. Żeby już tak nie pędzić, żeby stanąć i się wsłuchać i zapatrzyć. Nie wyszłabym z niego tak szybko... siły byś musiała użyć żeby się mnie pozbyć ...
Powiedz mi jak wysokie rosną tawułki? takie właśnie posadziłam i pewnie zostawiłam im za mało miejsca. I cudowne są Twoje róże moje psy jednak nie do końca się uspokoiły, bo zniszczyły mi 4 rabatowe - nowiusieńkie. Wyjątkowo zajadają się różami - to co u mnie się zachowało to cud nad cuda. I do nowych trawek również się dossały
I tak jak wcześniej napisałaś, możemy mieć to na co nam warunki uprawy pozwalają a ja dodam jeszcze : i psiska ...
Piąteczek dzisiaj - radosnego dnia!

Dzień dobry wszystkim w upragniony piątek

Jeszcze tylko parę godzin i freeeeedom, freeeeedom!

Doczekać się nie mogę

Tymczasem, wsłuchuję się w odgłosy tętniącego śpiewem ptaków ogrodu i ładuję akumulatory na cały dzień.
Mam nadzieję, że godziny w fabryce upłyną szybko, fedrowanie będzie w miarę przyjemne, a po drodze niejedną dobrą kawę wypiję

Dobrego dnia!

Aniu, myślę, że dla osób energicznych, mój ogród może być zbyt spokojny, ale z drugiej strony, często dla przeciwwagi usposobienia, szukamy w nim ukojenia i podświadomie nie kreujemy rabat dynamicznych. Ja jestem z natury spokojna, aczkolwiek narażona na dość silne symptomy życia zawodowego, stąd też nie wyobrażam sobie innego kierunku, niż podążanie za spokojem i harmonią. Owszem, czasem (zwłaszcza w czerwcu ) krzyczę o więcej kwiecia różanego i koloru, ale za chwilę mam przed sobą łany traw, hortensji, jeżówek, i już się uspokajam, ciesząc tym, co mam.
Cieszę się bardzo, że podobnie odbierasz mój ogród - jeśli wirtualny spacer dostarcza wyciszenia, mogę być tylko szczęśliwą, czytając te słowa...
Dziękuję
Psiejstwo niestety zwykle biega taranem, jeśli dochodzą do nich jakieś pobudzające bodźce.
Może sposobem wartym przemyslenia byłby elektryczny pastuch?
Kilka naszych dziewczyn ma i są bardzo zadowolona...
Pozdrawiam ciepło

Celinko, miło mi, zapraszam!
Dziś zanosi się na skwar, więc nie wiem, czy poogroduję... jeśli już, to wieczorem...
Miłego!

Martulu, ależ oczywiście, że lnica się i u mnie wysiała...
W ogóle, lekko mnie onieśmiela jej tempo wzrostu. Już myślę, jak podzielić i gdzie wsadzić nowe sadzonki.
Ona kocha słońce, prawda?
Dzięki za zdjęciową pochwałę

Właśnie dla takich jak ja jest idealny i tutaj masz rację, że podświadomie wokół siebie tworzy się spokój. W domu jest identycznie - moja zasada - im mniej tym lepiej bez zbędnych bodźców. Jak gdzieś dam czegoś za dużo , zaraz likwiduję, bo zaczyna mnie to drażnić. I w ogrodzie to samo. I nawet zaczynam odnosić wrażenie, że na tym miejscu, które ogarniam już mam za dużo a w porównaniu z innymi to jest przecież takie wielkie nic... A jak mnie kwiecia brakuje...nic tylko krzaki, krzaczki itp. Żeby jakoś ukwiecić i dodać kolorków postawiłam na clematisy.
Aguś - najważniejsze to zgoda z samym sobą.
Oj, będzie się działo jak jeżówki zakwitną - u mnie w sferze marzeń.
A pastucha nie dam. Coś za coś. Zawsze w puste miejsce jest okazja do dania nowego

Dzień doberek
Kawka przy zdjęciach Twojego ogrodu to czysta rozkosz
Miłego dnia, popołudniu może skrobnę coś więcej, mam sporo pytań o trawy.

Clematisy, Aniu, mają u mnie z kolei ciężko.
Niewłaściwa dla nich gleba powoduje, ze rosną kiepsko, wiele odmian uwiąd trafił.
Na razie cieszę się kwitnieniem Warszawskiej Nike.

Dorotko, dzięki i jestem do dyspozycji
Tęskno mi za widokam z Twoich rabat... pokażesz kawalątek?

Aga ,zdjęcia jak zwykle piękne. Trawy z niebieskimi brateczkami the best.

Mnie zachwyciła różowa mgiełka w modrzewiu i przetaczniki . Czyżby mnie na różowe brało

Pikutku, różowe przetaczniki to zdaje się Red Fox - bardzo energetyczne
W modrzewiu pyszni się lnica od Markity - jakąś moc ma niesamowitą, cała w pszczołach jest
W różowym nie ma generalnie niczego złego

Inuś, udaly się te braciszki - wsialy się w seslerie i tkwią tam jak zaczarowane

aguniada napisał: I owszem, dzięki właśnie takim barwom poznałam mojego M Ale ogród marzył mi się w zgoła innych kolorach

...w oranzach?

I owszem

Aguś u nas też dziś patelnia chciałam iść ale mnie aż zemdliło w słonku

Pikutku, a lubisz połączenie oranzu z fioletem?

Celinko, dla zdrowia lepiej przed 20sta nie wychodzić. ..

aguniada napisał:
To moje ukochane bratki



Przepraszam, że się wpycham ze swoją fotką ale nie mogłam się oprzeć

Ale najbardziej lubię połączenie oranżu z żółcią i czerwienią

Gwałtownie się zgadzam!

Agusiu Twoja zieleń w ogrodzie daje ukojenie i relaks,a te trawy przy lekkim wiaterku muszą wyglądać bosko,ja mam nie wiele traw może dla tego że gdzie w okolicę pójdę tam jej pod dostatkiem pozdrawiam wakacyjnie u mnie 30 w cieniu a w górach to rzadkość

Daga, temperatura okropna - wszystko mamy w domu pozamykane i mimo, że wydaje się duszno, to jak się wchodzi z ogrodu, jest przyjemny chłodek...
Podlałam doniczkowe i wróciłam do domu, na razie nie da się funkcjonować, a jutro ma być jeszcze goręcej.
Dziś widziałam 34.
W ogrodzie w miarę soczyście, bo podlewanie chodzi wieczorami, ale przydałby się porządny deszcz!

Zdjęcia dziś krótkie, ale nie mogłam nie uwiecznić rozkwitających róż...
Pierwsze trzy to Benjamin Britten, kolejny to Mr. Lincoln
Powoli pierwsze płatki pokazują hortensje Limelight i Wim's Red, ślicznie kwitną trzcinniki, lnice i wogle