Aguś dzięki za zaczarowane zdjęcia z zaczarowanego brzozowego ogrodu
Ja dzisiaj zabrałam się za koszenie i na spokojnie widziałam ile chwaściorów rośnie na rabatach, zgroza

Aguś,Twój ogród na fotkach jest jak zaczarowany,piękny i tajemniczy.Czasami zastanawiam się co jest takiego w brzozach,że wszyscy się nimi zachwycają ale tak to jest jak człowiek ze wszystkich stron otoczony jest brzozami mam je na co dzień i pewnie dlatego nie zauważam ich uroku

Mnie miłość do brzóz towarzyszy od zawsze. Jedna wielka była w ogrodzie rodziców i było to najładniejsze drzewo w okolicy.
I chyba jedyne nieużytkowe u nas Lubiłam na nie patrzeć, bo piękne było niezależnie od pory roku, zarówno łyse zimą, jak z zieloną mgiełką młodych listeczków wiosną, szumiące burzą listowia latem, czy zapowiadając jesień pierwszymi żółtymi liśćmi.
Sam wdzięk, lekkość, bezpretensjonalność

Aguniu, praktykujesz przytulanie się do brzozy? Pewnie zapomniałaś, a to działa antystresowo

A ja dostrzegłam w brzozach to 'coś' właśnie pod wpływem wirtualnego bytowania w tutejszym ogrodzie... przemówiły do mnie te drobne listeczki uprawiające grę ze światłem i cieniem w obiektywie Agnieszki... teraz mijając brzozy, prawdziwie delektuję się ich subtelnym pięknem... a jeszcze niedawno, całkiem niedawno postrzegałam je wyłącznie pod kątem żółtego pyłu pokrywającego taras i... liście moich rodków... także... dzięki Aga tym samym melduję się w zielonozakręconej odsłonie jednego z moich najulubieńszych ogrodów

To co, kibicujemy?

Zdążyłam zapoznać się z Twoim Agnieszko ogrodem :)Powtórzę się, że dla mnie to wyspa spokoju i ciszy. Kraina łagodności i harmonii. Jestem i będę Ci towarzyszyć

Kochani, dzięki za liczne odwiedziny!
Jestem, cały czas poobijana forumowo i zyciowo.
Napiszę po meczu
Póki co, otwieram franciszkanskie piwo (na przekór, niemieckie ) i liczę na extra emocje meczowe z naszym.sukcesem

Fala zamknięć na O. , powiem Ci, że ja też długo biłam się z myślami, ale nie mogę udawać, że czegoś nie wiem, jak wiem, albo, że czegoś nie widzę, jak widzę
Zlot bardzo mi pomógł podjąć tę decyzję . Dorcia wprawdzie oporna i nie chce nigdzie się przeprowadzać, ale może chociaż będzie zaglądać do nas

Jak się trochę obrobię, otworzę tutaj swój wątek, przecież muszę, bo się uduszę w końcu pokazać swoje róże

Ja sączę czerwone, portugalskie... i czekam w podekscytowaniu... i wkurzam się, bo powinnam TAM być... bilety były, niestety zabrakło funduszy na całą resztę... a zwrot z US przyszedł kiedy? Dziś mur

Nic to... ZACZYNAMY

Dzień dobry!

Ogrodować będę jutro, chociaż nie mam nic do posadzenia chwilowo
Od Martuli-markity sadzonki już w ziemi, reszta też, zatem rano chyba tylko skoszę i rozkoszować się będę.
Nie wiem, jaka pogoda się zapowiada?

Moniko, emocje były, a najważniejsze, że nie daliśmy sobie urwać bramki.
Jest dobrze, oby jeszcze z Ukrainą pięknie wyszło!
Moje rodki bardzo bujnęły w górę po kwitnieniu... Twoje też takiego wzrostu dostały?
Bardzo się cieszę, że zaczęłaś dostrzegać w brzozach zalety... prawdę mówiąc, na te pyłkowo-liściowe mankamenty w ogóle nie zwracam uwagi...
Teraz słyszę przez otwarte okno piękną wietrzną muzykę, która gdzieś tam pomiędzy listeczkami gra jakowąś uwerturę.
Dwa lata temu mój sąsiad wyciął brzozy ze swojego ogrodu... przyznam, że byłam tym działaniem zdruzgotana.
Co widzę w tym roku? Zaczął je znowu dosadzać. Pomijając sensowność tych działań wnioskuję, że bez brzóz (gdy się już raz je pokocha) nie da się żyć

Martulu, cóż, moja decyzja wyniknęła dokładnie z tych samych pobudek.
Nie jestem w stanie robić niczego przeciwko sobie.
Byłam bardzo zmęczona i prowadzenie wątku w takiej atmosferze mija się z celem.
Nie zamierzam jednak znikać, ponieważ wciąż łączą nas dobre relacje z uczestnikami, prawda?
Otwórz, bo jestem ciekawa różanych kwitnień

Aniu-nutko, serdecznie zapraszam!
Spokój i harmonia w ogrodzie to dla mnie najcenniejsze cechy ogrodu... jeśli tak odbierasz mój, jestem tylko szczęśliwa, dziękuję!

Siberko, żywię podobne uczucia w stosunku do tych uroczych drzew.
Praktykuję też przytulanie, chociaż przyznam, że w tym roku jeszcze tego nie robiłam...
Spróbuję nadrobić, bo stresów pracowych mi nie brakuje, a jednak ta biała kora przekazuje jakąś niezrozumiałą energię człowiekowi.
Bezpretensjonalne - tak!
Pozdrawiam Cię.

Romeczko, u mnie podobnie - ze wszystkich stron mam brzozy, jednak nie potrafię nie doceniać ich uroku.
Popołudniami, od strony zachodniej, ogród dzięki brzozom właśnie, dostaje kompletnie magicznego wyglądu.
Staram się to przekazać na zdjęciach, ale wiadomo, ze się nie da...
Światło z cieniem tak niesamowicie ze sobą współgrają, że na rabatach i na trawniku coś się fantastycznego odbywa.
Zwykle siadam na schodach i gapię się bez końca

Majutku, poradzisz sobie z chwastami, bez obaw!
Wiem, że to ciężka robota, ale masz gęste nasadzenia na rabatach, to i dynamika wzrostu zielska zostaje jednak stłumiona przez silniejsze osobniki.
Ja chwilowo z chwastowaniem mam spokój... napatrzeć się nie mogę na te czyste rabatki!
Czego i Tobie życzę

Celinko, dziękuję - bardzo mi miło to czytać!

Asiu, zwyczajnie wpadaj, nie ma dwóch przestrzeni, to tylko miejsce spotkań

U mnie dynamikę wzrostu nadal największą wykazują chwasty. Lubie Twój ogród . Taki spokój z niego wygląda.

Ewo, ja sobie z dynamiką wzrostu chwastów ostatnio poradziłam - pomogło mi młode, miłe małżeństwo.
Wszyscy zadowoleni
Ja szczególnie, cieszę się czystym ogrodem...
Dziękuję!

Może coś będzie widać na poniższych zdjęciach... chwastowo rabaty są spod igły

Dziś zdjęć w ogrodzie robić się nie da - powyższe są z początku tego tygodnia.
Teraz wieje tak, że z obawą zerkam na kładące się pod naporem wichury brzozy... wszystko to w pełnym słońcu, w niemal 30 stopniach...
Okropna aura!

Muszę przy sprzyjającej pogodzie uwiecznić bliżej moje trawy... zachwycona jestem śmiałkami darniowymi, carexami muskingumensis, moliniami, miłkami, sesleriami... nic mi w tym trudnym roku nie zmarzło, chociaż nie wszystkie miskanty odbiły pełnymi kępami... cieszę się ogólnie bardzo efektem traw w ogrodzie!

Właśnie miałam pytać, czy to dzisiejsze zdjęcia i czy wichura Cię ominęła
U mnie już raczej spokój, ale krótki huragan jedną brzozę u sąsiada powalił , u mnie tylko trochę gałęzi i jeden spory konar na wierzbie mandżurskiej. Za to deszczu przy tym nie było wcale

Wichura jako taka mnie ominęła - wracałam do domu w słońcu, ale na trasie tak mi autem rzucało, że miałam stracha.
Brzozy są niestety kruche i bywa, że mocniejszy wiatr powala nawet ogromne drzewo... oby nas migrena nie powaliła...

Za tym ogrodem to ja pędzę co sił

Iza ♡♡♡
To co, będzie?

Wstydzę się noo... Poza tym fajnie się ogląda porządne fotki, a ja wszędzie tylko z telefonem latam. Ale zapytam Piotrka czy coś da się wykrzesać z jego aparatu:) Miałam to już dawno zrobić, ale jakoś ciągle nie ma chwili wolnej.

Oglądam Twoje foty na bieżąco i uważam że masz dobry telefon
Poza tym nie pytaj Piotrka, tylko do porad foto zapraszam kilka pięter niżej, Natura w obiektywie
Iza, liczę na Ciebie!

Ooo jest taki wątek? To pozerkam chętnie:)
Matko jaki bajzel w ogrodzie...ale chyba wichura trochę osłabła.

Ano jest Zapraszamy!

Iza, extra fota w avatarze

Dzięki za pochwałę Sama ją sobie pstryknęłam, kiedy dostałam moją idioten-kamerę Blondyną jeszcze byłam
Nie do wiary, że czerwoną ścianę miałam...teraz chyba bym oszalała w takim otoczeniu. Starzeję się czy co:)