No widzisz, to teraz już wiem, bo ja nie wpadłam na to by je spróbować, może je trzeba trochę potłuc i wrzucić do karmnika

Madziu, przespacerowałam się po Twoim ogrodzie i jestem pod wielkim wrażeniem..
Jak to możliwe, że ciągnęło Ciebie do miasta?
Spędzam w wielkie aglomeracji kilkanaście godzin na dobę, i to jest max, jaki jestem w stanie wytrzymać w hałasie i smrodku, czyż gwar ptaszydeł nie jest przyjemniejszy?
Udało się Tobie stworzyć miejsce o jakim ja marzę, równowaga między zielonym, a kolorowym, przy tym kontrasty, naprawdę cudnie.. , no i te piwonie..
Czy je karmisz? Kocham te stare, "babcine" odmiany, ale jakoś słabo miłość moją odwzajemniają

Dziś rano przeglądałam forum w fonie bez okularów i tytuł Twojego wątku przeczytałam "Magda na głodzie"
Wiesia napisała, że nie ma lasu w pobliżu. Kowaliki niekoniecznie mieszkają w lesie. U mnie pośród dojrzałych ogrodów z wysokimi drzewami też się gnieżdżą.

Miłko
Może to nawet lepszy tytuł dla wątku ? A każdy z osobna mógłby sobie dopowiedzieć o jaki głód może chodzić ...Teraz na pewno słońca i wiosny
Co do głodu, tak się najadłam chleba, że aż strach...ale taki chrupiący jest i dobry. Wiosna przyjdzie, a "obałki" w pasie będą się wylewały.
Ptaków nieco mniej, bo śnieg schodzi, ale i tak ubywa jedzenia w karmnikach.
Za to częściej bywa krogulec w karmniku, jakim jest dla niego mój ogród.

Kasiu
Bardzo dziękuję za miłe słowa Piwoniom chyba bardzo pasuje gleba w moim ogrodzie, bo wcale za dużo przy nich nie robię. Jak nie zapomnę to wiosną sypię im nawóz, jakąś saletrę (amonową czy potasową, kurcze nie pamiętam).
A jeśli myślę o mieście, za którym tęskniłam, to nie o zgiełku na ulicach, tylko o tym, że mogłam w ciągu pół godziny pieszo dojść nad morze, poruszać się rowerem zamiast samochodem, wyskoczyć do sklepu za tzw róg To było najfajniejsze.
Teraz bez sprawdzenia na mapach jak wygląda sytuacja na drogach, nie ruszę się samochodem. Korki ustawiają mi plan dnia Na szczęście moje dzieci już dorosłe i nie grozi mi wożenie ich na baseny, języki, tańce i takie tam...Bo bym się chyba załamała Pamiętam ile czasu zajmowały te różne zajęcia, ale to było właśnie w mieście i dziewczyny same sobie chodziły.
Cały rok zajęło mi, żeby polubić zmianę miejsca, widocznie tak mocno tam tkwiłam.
Do tego jest śmiesznie, bo w moim sprzedanym mieszkaniu jest teraz...fryzjer Salon piękności. Mogłabym tam pójść, ale chyba lepiej nie...

Kasiu, oczywiście moje obecne miejsce jest najlepsze do życia Zawsze o tym marzyłam i na pewno właśnie tu powinnam być, tylko musiałam się jakoś "oderwać ".
Może wytłumaczy to fakt, że to była moja ...pierwsza przeprowadzka

Wiesiu
Kupiłam w biedronie fistaszków i będę kusić ptaszyska, bo po zejściu śniegu już tak ochoczo nie przylatują.
Może orzechy są ratunkiem

Nie martw się, ja też mam słabość do dobrego chleba!
Jutro rano będę piekła taki mieszany na zakwasie z ziarnami. Na samą myśl dostaję ślinotoku.
A jako właścicielka kilku oponek uważam, że chleb nie ma nic do tego! Najgorsze są słodycze i tłustości w mięsach! No i umiar we wszystkim zachować i się ruszać jak najwięcej.
Krogulca zazdraszczam. U mnie był, bo pióra zostawił po ofierze, ale nigdzie nie siedzi, żeby go sfocić

Miłko, nie wiem tylko czy mój chleb można nazwać "dobrym" chlebem... To był taki sklepowy, pewnie chemiczny z polepszaczami itp.
Ja jeszcze nie piekę chlebów, chociaż noszę się z zamiarem od kilku lat
Co do słodyczy - masz świętą rację. Mam za sobą okres rygorystycznej diety bez cukru (z powodu refluksu), brak cukru czyni cuda!
Teraz za bardzo sobie pozwalam i trochę ciasta jem, ale i tak najgorsze z najgorszych są słodycze przemysłowe - batoniki, ciastka itp. sama chemia .
Muszę zebrać się w sobie i ponownie rzucić cukier .

Byliśmy dzisiaj w lesie na dwugodzinnym spacerze, przepiękna pogoda! Słońce, ptaki śpiewały, już tak bardzo wiosennie.
Spłoszyliśmy jakiegoś ogromnego ptaka drapieżnego. Kiedy odlatywał z drzewa wydawało się, że rozpiętość skrzydeł ma jak duży facet...
Jakie duże ptaki zamieszkują lasy bukowo sosnowe na Pomorzu ?

Nie chciałabym już powrotu zimy, tak jest dobrze, człowiek już miałby ochotę posprzątać w ogrodzie, a ptaszki do karmników i tak przylatują, mimo tego, że śniegu już nie ma.

W oczekiwaniu na aktualne obiekty do fotografowania wrzucam starocie (żeby nie było nudno w wątku
Kiedyś miałam taką piękną szachownicę perską, kwitła ze trzy sezony, potem zniknęła, może cebule zgniły?
Uwielbiałam ją, muszę jesienią gdzieś zdobyć porządne, duże cebule.

Magda fajnie kwitła Ci ta szachownica
Ja kupiłam sobie aż 4 cebule kilka lat temu i ani razu nie widziałam kwiatów choć każdej wiosny piórka liści wychodziły z ziemi, a przy wykopywaniu okazało się zostały tylko marne, pół zgniłe resztki

Majko Tak pięknie zakwitła mi dwa razy, trzeci rok to też wyszła sama łodyga i listki. Najpierw miałam ją pod sosnami, w suchej piaszczystej ziemi, tam właśnie zakwitła najlepiej.
Potem ją przesadziłam i kwitnienie się skończyło Cebule też zupełnie zniknęły.
A w ogóle cebule posadziłam do doniczki, bo nie chciałam, żeby zjadły je jakieś myszowate.
Ciekawe czy kiedykolwiek uda mi się zobaczyć ponownie tak kwitnące szachownice, były zjawiskowe !

Pomorze zamieszkuje wiele ptaków drapieżnych! Ale o tej porze mógł to być myszołów (choć z opisu wynika, że był większy) albo bielik. One czasami siadają na drzewach na skraju lasu, w pobliżu wody.
Szachownicę masz piękną!

Miłko, wody w moim lesie rzeczywiście dużo. Jest małe jezioro i sporo mniejszych i większych bajorek, aż mi serce zabiło jak napisałaś o bieliku ... nigdy się nie dowiem.
Wielki był.

Magdo cudeńko ta szachownica ale odpuściłam sobie bo u mnie nawet korony cesarskie kwitły tylko rok a teraz to już tylko liście pewnie im moja ziemia nie odpowiada .

U mnie ta ciemna szachownica mnoży się jak głupia, co roku coraz więcej cebulek, szkoda tylko, że coraz mniejsze i wcale nie kwitną . Wiem, że to ona, bo w pierwszym roku po zakupie kwitła. Daleko jej było do Twojej, ale kolor się zgadzał. Widzę też, że jej nie polepszyłam wsadzając w górkę kompostową . Chociaż wcześniej rosła właśnie pod sosną i też jej było źle. Bardzo kapryśna roślinka

Piękna szachownica, niestety u mnie też nie chciała rosnąć, zmarzła już pierwszej zimy, bo nie wierzę w zgnicie w moich piaskach, nawet raz jej nie zobaczyłem.
U mnie ptaki już tracą zainteresowanie jedzeniem, mam nadzieję że to zwiastun wiosny

Danusiu,
u mnie również korony cesarskie nie chciały kwitnąć, miałam tą żółtą i pomarańczową, wypuszczały tylko liście.

Marta,
kapryśne są, to prawda.
Może jakieś znaczenie ma też fakt, że cebule szachownicy perskiej kupiłam nie w sklepie, ale od jakiejś ogrodniczki na allegro. To były dorodne, porządne cebule, prosto z ogrodu czy działki.

Gabrielu,
bardzo chciałabym jeszcze raz takie kwitnienie zobaczyć, bo to naprawdę było zjawisko
U mnie też niby mniej ptaków, ale tłustych przysmaków szybko ubywa, czyli jednak popyt jest

Ostatnio dzięcioł nawet przylatuje poskubać sobie różności.










W końcu mam świeże zdjęcia z ogrodu Nieco niewyraźne, bo było już szarawo, ale za to już trochę wiosenne.

Magdo ale piękne już wiosenne oznaki u Ciebie normalnie aż mnie zazdrość ściska jak prawie w każdym wątku już jakieś oznaki są tylko u mnie na biało

Powiedziała co wiedziała,tylko u niej

Bardzo dekoracyjny ten ciemiernik w dużej kępce. Muszę się z moim rozmówić

Czyżby u Was ciągle śnieg leżał ? Ja, co prawda przedwczoraj skrobałam szyby w aucie z grubej warstwy lodu, więc zima tak zupełnie nie odpuściła, ale jednak wokół jest zielono
Gdyby nie było zimno, to poszłoby się z grabiami w ogród

A ten ciemiernik to akurat jest od Wiesi
Im większy, tym bardziej mi się podoba, chcę mu posadzić jakieś zimozielone tło, może bukszpan?

Leży, leży, gdzieniegdzie nawet dosyć grubą warstwą. Ale kilkadziesiąt metrów trawnika w najbardziej słonecznych miejscach już czaruje zielenią

Ale piękny dzięcioł! U mnie bardzo dawno nie widziałam, choć widziałam jak przelatywał.
I taki wypasiony ciemiernik! Moje maja wiele lat, ale takie piękne nie są. No może cuchnący jeszcze jakoś wygląda
Miłka zazdraszczam, ale ja sobie dałam spokój z drobiazgami, bo marnuję koncertowo!

Siberko no teraz mnie pocieszyłaś że nie tylko u mnie jeszcze tyle śniegu