Nie ma problemu, że sroki tu są, ale po raz pierwszy jest tu ktoś, kto nawet sie nie przywitał i wszedł tu zbójecką drogą, o to mi chodzi. Widziałam jak wypychały grzywacze z gniazda, które zrezygnowały. Grzywacze miały gniazdo na klonach, w tym samym miejscu co roku i teraz chciały sie przenieść w obręb wydzielonego ogrodu kwiatowego, jodły wyrosły tu na 9 m i dają już dobre schronienie. Teraz sroki mnie unikają i wlatują od drugiej strony drzewa, żebym ich nie widziała. Jak ptaki odprawią ceremoniał powitalny i zostaną zaproszone, to nie boją się i zajmują swoimi sprawami, moja obecność nie wpływa na ich zachowanie, nie kryją się, mogę obserwować ich codzienne życie. Te sroki są jakieś niewychowane. Z drugiej strony gniazdo takiego drapieżnika w ogrodzie to wolność od gryzoni i drobnych kręgowców, myślę, że dla kreta to też koniec. Widziałam jakie spustoszenie robi mały gąsiorek, co dopiero krukowaty i to taki cwany. Nie pogardzi żadną myszką, a ma teraz cały ogródek kwiatowy na patelni. To nie jest przelotna wizyta, to stała obecność, dopóki nie odchowają młodych. Jakbym miała wybierać, to chyba wybrałabym srokę, bo grzywacz ziarnojad chociaż duży i silny ma inne upodobania. Sroki mieszkały dotąd w zagajniku od strony południowej 20 m od zagrody. Widać nowe miejsce na jodle jest dla nich atrakcyjne.

Wczoraj obserwowałam polowanie jakiegoś szponiastego drapieżnika, niestety nie umiem go zidentyfikowac. Zdjęcia mocno nieostre.









Bardzo się ucieszyłam, że nasze stosy biomasy okazały się domem także dla bażantów. W tym roku pierwsza para zamieszkała w jednej z kup gałezi w ogrodzie wiejskim. Facet nie chciał się pokazać, natomiast kobitka pozowała ładnie. Moje psy sa super, bo żaden z nich nie zaczepiał ani w żaden sposób nie niepokoił nowych lokatorów.

Błotniak stawowy!

A u mnie cały dzień pleszki buszowały. Albo szukają miejsca na gniazdo, albo znalazły i teraz ze sobą "chodzą". Kręcą się wokół naszego drewna na opał i chyba będziemy musieli powstrzymać się lekko od łażenia tam.

Miłko, piękne foty, takie romantyczne, tajemnicze, poetyckie niemal. Ptasia historia miłosna. W sumie to dość łatwo zrobić rymowankę z opisu.

A u mnie dzień cały
Pleszki buszowały,
Miejsca na gniazdo wypatrują,
Albo znalazły i teraz flirtują.

Dziś mamy cudowny, ciepły (w końcu!!!) poranek. Śniadanko na tarasie i zdaje się gdyby na stoliku były orzeszki, to kowalik biesiadowałby z nami

fot. niemalże na wyciągnięcie ręki

Dziś panika! Aparat ... szybko, szybko! Przyleciało coś dziwnego

Basiu, widzę, że wykąpane, ale co to?

Dorotko to mokry kowalik ... powiedziałabyś



Edycja: jak nic muszę umyć szyby w oknach

Całe niebieskie mu się sprało...

Kowalik? Ee... z czerwonym? Nigdy!

He, he ... a wg Ciebie co to za ptaszek

Ja na fonie bez okularów. ala dziwoląg straszny! Jutro popatrzę. Kiedys pierwiosnek do mnie po kąpieli przyleciał. Byłam pewna, że coś egzotycznego to jest...

Ja też poproszę o identyfikacje tego gościa. Ładnie spiewał!

Jarzębatka! Gratuluję!

Zimorodek...udało mi się blisko podejść. Miłka pewnie pozazdrości

Niezły gość

Bardzo zazdroszczę! I w dodatku rybkę złapał. ma niewątpliwą zaletę - fotografować można bez siedzenia godzinami w czatowni

Perkoz dwuczuby

fot. połowa czerwca, jezioro Ińsko.

Wróciłam wczoraj z PN Ujście Warty. Ptaki cudownie żerowały na podmokłych łąkach, karmiły młode i uczyły je życia.

Gąsiorek

Rokitniczka

Kszyk

Krętogłów

Bocian biały

Rybitwa białoskrzydła