Rosa majalis plena
Róża girlandowa

Foecundissima
Róża cynamonowa (nazwa nawiązuje do barwy pędów).

Pełnokwiatowa forma R. majalis, róży dzikiej, rodzimej dla płd. Polski, Syberii i płn-zach. części Europy. Znana od XVI w.
Krzew sięga 2 metrów wysokości, nie potrzebuje podpór. Pędy pod ciężarem kwiatów przewieszają się tworząc girlandy, stąd polska nazwa.
Kwiaty niewielkie, mniej więcej pięciocentymetrowe, bardzo oryginalne w budowie: płatki drobnieją ku środkowi, tworząc coś w rodzaju pomponów.
Kiedy pierwszy raz natknęłam się na R. majalis w zaniedbanym, poniemieckim żywopłocie, dopiero po kilku minutach dotarło do mnie, że patrzę na różę
Pięknie pachnie. Nie powtarza kwitnienia.
Bardzo piękna i interesująca odmiana, w zasadzie urokliwa o każdej porze roku, ponieważ matowe i drobne liście też są bardzo ozdobne, zresztą jesienią przebarwiają się malowniczo
na żółtorudy kolor.
Wydaje się, że w obrębie odmiany występuje duża zmienność. Źródła często wspominają na przykład o małej ilości kolców, co się absolutnie nie potwierdza przy moim egzemplarzu.

UWAGA: róża wypuszcza rozłogi, czasem w sporej odległości od rodziny matecznej! Potrafi być naprawdę ekspansywna, choć mam taką cichutką nadzieję, że i tu panuje zmienność Moja ma na razie na koncie jeden dziki pęd ale za to metr od egzemplarza podstawowego i tak głęboki, że nie udało mi się go eksterminować ostatecznie.







Zimowe zdjęcia: dobrze widoczne kolce i pokrój

Rosa majalis plena ma sporo synonimów, które tu przytoczę np. R. cinnamomea plena, Rosa Cinnamomea Majalis, Rosa cinamomea pleno flore, Rosa majalis var. foecundissima.
Pędy także pachną delikatnie cynamonem.
Znana już była w 1583 roku.
Krzew nieprzycinny ma bardzo haotyczną strukturę.

Rosa majalis plena - poznałam jej imię właśnie dzięki Beacie-lelumpolelum, w innym miejscu [w sieci].
Kwitnie tylko raz, ale wcześnie [wcześniejsza u mnie jest tylko gęstokolczasta], pod koniec maja. Kwiaty ma drobne (4-5 cm), pełne, lekko pachnące . Ma takie charakterystyczne kremowe pręciki między środkowymi płatkami. Te pręciki starzeją się najszybciej, brązowieją. Pozyskałam ją z odrostu korzeniowego z pustej działki siedliskowej w swojej wsi (południowa część województwa lubelskiego). Róża odporna na warunki atmosferyczne, zdrowa. Nigdy jej nie okrywałam, nawet nie robiłam kopców. Mam ją już od około 10 lat i wydawała się niekłopotliwa, dopóki nie zauważyłam odrostów, dość daleko od rośliny matecznej, dlatego warto ją posadzić w trawniku, gdzie koszeniem można ograniczyć jej ekspansywność. Moja zmieniła już miejsce a w dotychczasowym odrosty wykarczowałam. Wiem, na co ją stać, bo mijam kilka razy w roku działkę zarośniętą taką różą, w czasie kwitnienia ładne widowisko, ale tylko wtedy.
Pędy ma dość wiotkie, więc przewiązałam ją w środku wysokości sznurem, ładnie wyglądają przewieszające się pędy obsypane kwiatami, jak girlandy właśnie.

................................

..................................

......................................

Dostałam odrost od Eli, potwierdzam wszystko co wyżej - daje odrosty
Beata napisała:to wkleję fotkę poglądową z listopada ubiegłego roku.

Elu, jaka Twoja jest wysoka Imponująca i piękna.
Marysiu, fajnie, że wkleiłaś jesienną szatę, ja się zawsze zachwycam ale jakoś z aparatem nigdy nie docieram na czas, pewnie dlatego, że jesienią dzień krótszy

Też mam tę różę od Eli i od jakiegoś czasu sama nią obdarowuję . Nawet myślę wiosną o wkopaniu porządnego ogranicznika wokół niej, bo odrosty coraz bardziej szaleją. Nie na tyle jednak, by przestała mi się podobać.