Moja n. czerwonozawijkowa od kilku miesięcy rośnie na zalanej rabacie. Zresztą nie tylko ona. Wiosną doniosę, które paprocie lubią nie tylko przepuszczalne, ale i bagienne podłoże.

W 2010 zimą przesadzałam rośliny zalane. Żadna nie przeżyła przeprowadzki, tak że tym razem nic nie kombinuję, tylko liczę na cud

Już wiem jaka paproć znajdzie się w moim nowym ogrodzie. Zakochałam się Czy ich utrzymanie wymaga czegoś specjalnego?

Marto, Dryopteris erythrosora, to naprawdę łatwa w uprawie paproć, chyba jedna z najmniej kłopotliwych. Rośnie pięknie w przeciętnej glebie ogrodowej a także w lekkiej, kwaśnej, takiej, jaka ja mam w ogrodzie. Jak każda nerecznica nie lubi skrajnie gorących i wysuszających się stanowisk, ale na zupełnie suchej patelni chyba nie masz zamiaru jej posadzić? Systematyczne nawadnianie powoduje, iż jej okres wegetacyjny przedłuża się i do samej jesieni możemy cieszyć się młodymi, pomarańczowymi frondami.
Podczas bezśnieżnych, mocno mroźnych zim o temperaturach spadających ponad -20C, dobrze jest nią zabezpieczyć iglastymi gałęziami, gdyz może nam zniknąć z ogrodu. Polecam szczerze tę paproć i to nie tylko w jednym egzemplarzu- pięknie wyglądją nasadzona w masie, w grupach po 4-5 sztuk. Daje wtedy bardzo wyraźną, przyciągającą wzrok plamę.

Nerecznice czerwonozawijkowe zimują u mnie w tym roku bez przykrycia i powodują, że ogród jest zielony i o tej ponurej porze roku To wielki, niezaprzeczalny plus zimozielonych paproci Wiosną, gdy przy ziemi pojawiają się młode pastorały, wytnę te liście. Nie jest to konieczne, to zabieg bardziej estetyczny.



Spód liści z pustymi już chyba zarodniami


fot.09.02.2018r
.

Trzylatka, dwa razy dzielona, jak dotąd zimowała bez okrywania.
Zdjęcie z końca sierpnia.

Piękny spektakl rozwijania rudych pastorałów, to to, co najbardziej lubię u nerecznicy czerwonozawijkowej


fot.09.05.2018r
.

Jesienne nasadzenie,ładnie przetrwała zimę lekko okryta.
Zaczyna nabierać ciałka.

Małgoś, jeśli tylko będziesz ją odpowiednio nawadniać, szybko przyrośnie Ależ one teraz piękne, te czerwonozaijkowe!


fot.25.05.2018r
.

Tak wyglądała moja 24.05.2018

Mój drugi egzemplarz posadzony w cieniu,jesienne nasadzenie .
Sliczna.

Dryopteris erythrosora w najładniejszym momencie
Niektóre niestety lekko podmarzły i dopiero wyłażą z ziemi.

I moja aktualnie

Powoli robi się ciasno w tym miejscu, bo nerecznica czerwonozawijkowa bardzo się rozrosła w szerz


fot.07.06.2018r

edit:

Spód liścia jest pełny kupek zarodni. Tak jest co roku, ale nigdy nie znalazłam w ogrodzie ani jednej siewki.




.

A co w tym wątku taka cisza? Paprocie właśnie łapią cudowny wiatr w żagle - nerecznice czerwonozawijkowe, oczywiście tez. Pojawia się dużo młodych pastorałow o rudym kolorze.


fot.14.07.2018r
.

Moja z 09.09.2018

Tegoroczny zakup i od razu przypadła mi do serca :
Zdjęcie dzisiejsze 28.09.2018r.

Będzie Pani zadowolona!
Nerecznice czerwonozawijkowe, nie dośc , że cieszą kolorowymi frondami, to - w porównaniu z innymi gatunkami z rodzaju Dryopteris - są odporne na letnie upały i jesienne chłody. Nie odnotowałam na żadnej z nich przypaleń a teraz, po przymrozkach, prezentują się równie ładnie, jak w szczycie sezonu.



Po wystawie w Wojsławicach już nie ma za towarzysza Polystichum setiferum 'Hamlet'. Był za wielki i dostał inne, obszerniejsze miejsce. Vacat został obsadzony hakonechloe.

Odgapię od was i też posadzę hakone między paprocie ,Swietnie się komponują i nie starzeją tak jak hosty.

I na tym zdjęciu widać piękną paproć a w koło idące już spać hosty..Nie wygląda to dobrze

Co chwilę wygląda piękniej

Zdj.dziś 10.10.2018

A tak dziś /25.11.2018/ prezentują się moje

trzylatka





i roczne młodziaki