Ja też miałem doła, ale jakoś niego wylazłem.
Hortiterapia bardzo w tym pomaga.
Hugo ma bardzo sympatyczną mordkę.

Jurku, wiem że pomaga, bom niejednego doła przeszła w tych chaszczach. Ten dół był jednak inny. A Hugo to ancymon jakich mało

Inuś będzie więcej fotek, chcę wypróbować aparat, nie opanowałam jeszcze funkcji, i niektóre to bym chciała inne niż wyszły, ale przecież trening czyni miszcza podobno

Aniu to drzewo w tle rośnie na skraju lasu. To czereśnia. Nikt nie wie skąd się tam wzięła, ale rośnie i owocuje i pełno na niej ptaków. Przynajmniej mają co jeść, a owoce pewnie z nadzieniem

Danusiu powiem Ci że nasze ubiegłoroczne spotkanie naładowało mnie na baaaardzo długo. Naprawdę czekałam na choć krótkie spotkanie. Ale co zrobić, będzie jeszcze lepszy czas. Wierzę w to!
Moja popcorn była nadwyrężona przez Hugona, ale nawet się pozbierała, wiadomo że to jeszcze maluszki, ale co na nią spojrzę to zaraz mi się zlot przypomina. Klony - te które już urosły bardzo mnie kręcą, a te malutkie - czekam aż urosną i też będą kręcić

Wiesiu kochana, ja jakoś nie należę do tych co to się nudzą, złość mnie wręcz brała kiedy np. na FB panienki pisałay że jak to okropnie się nudzą, że do fryzjera nie można i do kosmetyczki też, że paznokci nie mają jak zrobić... irytowało mnie to strasznie, bo ludziom się życie waliło, bez pieniędzy na życie zostali, a cizie o depresji ... Z tych nowinek to zaś tak dużo nie będzie, kilka odmian perskich róż, chyba z 10 nowych host i trochę paproci, jakieś epimedium... róże już posadzone, a na doła złożyłam zamówienie w albamarze i u Barcikowskich. Już mi przechodzi ta handra, świat się toczy poza ogrodem, a ja sobie siedzę w azylu. Chleb piekę sama, więc wychodzę raz na 2 - 3 tygodnie. Teraz już mi nie jest z tym źle, trochę mi brakuje dzieci ze szkoły, ale tylko trochę

Żanetko ja jestem i nauczycielem i bibliotekarzem, z podstawą programową nie ma problemu, mam "rozkład jazdy" i tu jest wszystko jasne (ale tych godzin mam kilka w tygodniu, więc luz. Gorzej z pracą biblioteczną, bo tu wytycznych nie było żadnych a rozpiskę z czynnościami które się wykonało trzeba raportować co tydzień, więc siedzę non stop w necie i szukam ciekawostek... bo biblioteki wirtualne (a jest ich całkiem sporo) już udostępniłam. Sporo czasu zajmuje mi też nauka nowych narzędzi internetowych. Niby z netem nie miałam problemów, ale to już całkiem inny wymiar internetowania. Na szczęście wynoszę laptopa na taras i pracuję z ogrodu. Tak. Mam luksus!

Majutku ooo tak... jak jest przestrzeń to i jest gdzie polatać to nic, że trawnika nie będzie bo są miejsca gdzie trawa już nie rośnie - za to jest droga hamowania

Edytko na ścieżce rośnie i karmnik i macierzanka "red carpet" wrzucam Ci fotkę, rośliny świetnie trzymają kamienie, bo u mnie kładzione tylko na piasku, a chwasty faktycznie nawet nie rosną.



a teraz już bardziej majówkowe przeplatane fotki

Cieszę się Nelu że już się poukładałaś w tym trudnym czasie a praca na tarasie to rewelacja . Czy to paulownia już się przymierza do kwitnienia czy się mylę? Moja się chyba w tym roku zbuntowała

Wiesiu, to judaszowiec te różowe kwiatuszki. Ja nie mam paulowni, bałam się że zmarznie.

Neluś ja tez miałam wielka nadzieję bo mój Piotrek strasznie ogrodowy nie jest ale spotkania lubi więc cieszyłam sie bardzo że nie mam jednak wtedy wesela a to pandemia jedyna pociecha w tym że spodobało sie Mu gdzie mieliśmy jechać i może uda mi się wykusić do Was na wyjazd jak to wszystko sie wreszcie uspokoi ścieżka wygląda ślicznie ale mój broni trawnika okropnie z drugiej strony jak popadało i cudnie wystartował to wcale Mu się dziwię

Danusiu, może się jednak uda, wierzę w to, że się zobaczymy.
Gdyby w tym miejscu gdzie jest ścieżka jeszcze trawa chciała rosnąć to pewnie by tam była. Rosły chwasty albo były puste placki bo tam sama glina i teren "z górki", dosypywałam trochę ziemi ale spływała, dosiewałam trawy i wszystko na nic. Mam jeszcze dość trawy, na wybiegu i przed domem , w sam raz, na godzinkę do półtorej (jak świńskim truchtem chodzę za kosiarką) - wystarczy

Neluś ścieżka bajeczna
dobrałaś odpowiednią macierzankę a z karmnikiem wygląda niesamowicie .
Ja tworząc kącik wypoczynkowy między kamieniami wsadziłam macierzankę wysoką
po prostu nie wiedziałam ,że jest jej aż tyle gatunków .
Ogród powala świeżą zielenią a w tych kroplach deszczu miło sie, po nim spaceruje

Neluś jakby co to u mnie moje skromne progi stoją otworem szału nie ma i w trakcie obchodu można zawrotu głowy dostać ale zapraszam serdecznie

Piękne ,deszczowe fotki a ogród masz coraz piękniejszy .Wszystko rośnie i nabiera mocy . Nelciu aby zdrowie było ,to reszta zawsze sama się układa .

O takiej ścieżce z macierzanka marzę. Ale: po pierwsze - nie mam i nie planuję jednak ścieżki. A macierzanka rosnąca u mojej kuzynki tak jak u Ciebie - u mnie się jakoś wyciąga i nie tworzy poduch.
Cudowne tulipany! No i reszta rozwijającej się wiosny w Twoim ogrodzie!
Masz rację, zdalna praca zajmuje więcej czasu, nie tylko nauczycielom ... i bibliotekarzom (mam koleżankę pracującą zdalnie dla biblioteki PAN). Mam wrażenie, że ludzie na zdalnym czasami chcą się wykazać i z lekka bija pianę, co powoduje, że muszę odpowiedzieć na większą ilość e-maili, więcej spraw sprawdzić, obadać. Takie czasy! Ale najważniejsze, ze jest wiosna w ogrodzie i koi absurdy tej specyficznej sytuacji!

Nelu, Przyjaciółko Wszystkich Stworzonek! Hugo to petarda! Ile wdzięku! Podobny do mojego Zębasa, tylko mój znajdek gładkowłosy.
Swoją drogą, że nikt nie sprawdził po adopcji gdzie tego biedaka trzymali...

Ogród bajkowy, a ścieżka konkursowa. Ładniejsza niż wiele moich rabatek

Nareszcie zajrzałam do Ciebie i jak się zdziwiłam, że wątek leci dalej, a ja nie dostaję powiadomień
I nic nie wiedziałam o nowym towarzyszu
jest super.
Jak to dobrze, że trafił na Ciebie.
A ogród sobie poradzi
Za rok już będzie zupełnie innym psem. Pamiętam mojego Flesza, jak w pierwszym roku wyciągał z ziemi wszystko co posadziłam
A potem był najlepszym psem ogrodnika. Nigdy nic nie zniszczył.

Napisałam się i napisałam, i wszystko poszło w niebyt! Napiszę teraz tak ogólnie, bo nie wiem czy znów mi posta nie zje. Ściskam wszystkich odwiedzających!

Hugo to petarda, prawda - trudno za nim nadążyć. Nikt nie dzwonił ani nie pytał co się z nim dalej dzieje. Nie wiem na jakich zasadach prowadzą to schronisko, ale od pani z którą rozmawiałam wiem, że tam psy walczą o każdy kęs bo brakuje karmy. Miejsce nazywają "mordownią". Wolontariusze jeżdżą swoimi autami do rzeźni pod Zakopanem i przywożą resztki, które potem po cichu gotują i dokarmiają te biedne stworzenia. Ja czasem wysyłam zdjęcia jak się teraz Hugo ma. Jakoś czuję, że to mój obowiązek. Są łzy.
Hugo ma wszelkie zadatki na doskonałego psa ogrodnika we wszystkim chce uczestniczyć, ale już rozumie, że dziury w ziemi kopie tylko pańcia
Ku mojej uciesze, między przesadzonymi paprociami biega slalomem Ogólnie - nie niszczy, bo drogi hamowania na trawie nie należy ujmować w kategoriach zniszczeń.
U mnie nic specjalnego się nie dzieje... ot, trochę przesadzania było, wyrzucania zmarzłych wrzosów (zimę przetrzymały, ścinając je były zielone,po wiosennych mroźnych wiatrach wyszczurzyło je okropnie) poszły na wieczne łąki a ich miejsce zajęły hosty, bo już się tam zrobił półcień, katalpa mogłaby szybciej puszczać listki, ale chyba cierpi z zimnicy. No i robale - te to rosną na potęgę!
Miały być oklepane widoczki, ale nie będzie bo post mi nie przechodzi, a próbuję zawzięcie 5 raz!
Będzie za to Hugo który sprawdza czy wszystko równo rośnie

Śliczny piesul ! od razu widać ,że ogrodnik Nie napisałaś ,czy ja oślepłam ? szukam wieści o Twoich zakupach rodkowych W ogrodzie masz przepięknie ,jak zwykle zresztą

Buziaczki dla Ciebie za piesia. A że ogrodnik to wiadomo. Moja ścieżka też z macierzanek i karmnika. Za chwilę zakwitną i będzie kolorowo. Siewki karmnika zbierałam po całym ogrodzie i zostało jeszcze tyle, że niejedną ścieżkę mogłabym obsadzić.

Pies mądry, choć sama się sobie dziwię,ze to piszę. Może instynktownie wyczuwa, ze to dla Ciebie ważne i omija. Albo po prostu nie lubi jak drapią go trawy, krzaki i inne takie tam!

Nelusiu dziękuję bardzo za możliwość zobaczenia Twoje ogrodu, za podziwianie go w naturze i bardzo miłe spotkanie

Zdjęcia Kondzia, a właściwie Andrzeja odzwierciedlają piękno i słodycz Lukrecjowego ogrodu

Nelu...

I mnie smutno Nelu że nie dane mi było podziwiać Twego dzieła na żywo , dziękuję jednak tym którzy mieli tą okazję za spojrzenie nieco innym kątem

Nelu dziękuję za spacer po Twoich ścieżkach... pięknie u Ciebie...