Najważniejsza część płotu stoi, na następne powoli gromadzi się materiał.
Trzeba zająć się kamienną rabatką, bo iglaczki coś szybko urosły.









po korekcie

świetnie wygląda ta rabata żurawkowo-hostowa i kwiatów nie potrzeba by było kolorowo

Elu!
Niby niewielka zmiana a jaki efekt!
Kamienna ścieżka chyba jest ta sama - a jak bardzo zyskała na sąsiedztwie kamyków

Jaką trzeba mieć wyobraźnię by 'widzieć' końcowy efekt.
Właśnie tworzę nową rabatę, część roślin już rosła, ciągle coś przesadzam bo mi
nie pasuje... A jeszcze nie do końca wiadomo co ile urośnie...

Tym bardziej podziwiam Twoje działania.

Elżbieto, cudowna opowieść Uwielbiam taki rozwój sytuacji. I to jest dowód na to, że ogród nigdy nie jest skończony

Eluś ślicznie jest u Ciebie

Z Twoich opowieści widać, że masz pomysł na ogród i konsekwentnie do niego dążysz. Rabata żurawkowo-hostowa, czy trawiasta przepięknie wyglądają. I jeszcze ścieżki , nie da się ich urody nie zauważyć.

Elu... i ja dołączam do zachwytów nad rabatą hościaną i rabatą trawiastą... znakomite korekty! No napatrzeć się nie mogę! I podziwiam Twoje samozaparcie w hodowli - mimo paskudnych przeciwności - żurawek... to chyba musi być miłość... bez dwóch zdań

Witam Was Kochane, wszystkie, które odwiedziły moją działkę. Dziękuję za miłe słowa i opinie

Danusiu, zielone choroby są baaardzo zarażliwe , każdą z nas co roku przynajmniej jedna dopada .

Żanetko, masz rację, to jest szałwia a nawet dwie, jedna fioletowo-szara /chyba o tą Ci chodzi/
druga variegata kremowo-seledynowa.
Swoją spokojnie możesz ściąć ona lubi wiosenne cięcie, szczególnie ta pierwsza.Ścięte pędy łatwo można ukorzenić w wilgotnej ziemi.

Wiesiu, Jestem stała w uczuciach.

Nelu, trawy i kamyki to zestaw jak dla mnie idealny Czy z moją wyobrażnią jest dobrze ? Muszę tu znowu zacytować mojego męża:
" Ja bym taki durny nie był jak te biedne roślinki, bez przerwy je męczysz, zamiast pozwolić spokojnie rosnąć! "
Chyba mamy coś wspólnego Nelciu.

Ewuniu, to prawda "ogród nigdy nie jest skończony" i to jest fascynujące.
Coś mi się zdaje, że moja historia też nie ma końca, a miała być krótka
Danusiu, u Ciebie jeszcze piękniej, do tego wszystko przy ślicznym domku

Inuś, pomysł ? Doprowadzić ogród do takiego stanu, żeby spokojnie, bez wyrzutów sumienia położyć się na hamaku czy usiąść na huśtawce, ale czy to jest realne?
Na razie jestem w roku 2015, jak dobrnę do 2017, to może będzie to, o co mi chodzi.
Rabaty, które wymieniłaś i ścieżki na pewno zostaną.

Moniczko, może dlatego się podobają, że tu bywam konsekwentna, jak już wspominałam trzy,
bo jak więcej, to zaczynam roślinki męczyć.
Co się tyczy żurawek, no cóż, ciągle zakochana i nie bez nadziei licząca na odwzajemnienie

Dla Was wszystkich, aktualne.

Dzień dobry Elciu fajnie się czyta i ogląda Twoje historyjki o roślinach dole i niedole .Każdy z nas takie ma .Ja w zeszłym sezonie straciłam dwie ketmie i wiesz mi ,że się poryczałam z tego żalu Ale za to jak coś się udaje ,to radość nie z tej ziemi .Pięknie masz w ogrodzie ,przebardzo mi się podobają Twoje rabaty

Elzbieta napisał:
to podobnie jak u mnie

Eluś ślicznie Ci juz sasanka zakwitła moje jeszcze w pączkach ale pierwsza chyba biała wystartuje a najpóźniej fioletowa ale za to nadrobi kwiatami bo to już duża kępa

Elu, stworzyłaś piękne miejsce na ziemi, rabata hościana przy drewnianym płocie jest no i te kamyki pomiędzy trawami. Niestety ale u mnie taki widok pozostaje w sferze marzeń, krety i nornice miałyby używanie.

Witam
Ja żurawki też lubię.Tyle tylko, że oglądać u innych.
Sam mam ich kilka bezimiennych.
Sąsiedztwo nie tak bliskie, chociaż do ogarnięcia

Mam nadzieje, że nadrobimy osobiste poznanie się
Jednak w takim tłumie człowiek się gubi
Bardzo podoba mi się Twoje część z trawnikiem
Naprawde robi fajne wrażenie z tymi drzewami
Faktycznie hostom był potrzebny ten płot
Na jego tle wyglądają rewelacyjnie

My sie z Elą znalazłyśmy, nawet pogadac udało sie trochę......

Ewa, to musisz nas sobie przedstawić
Chociaż chyba w tym roku będzie nas mniej

Kochani
Wolałabym o tym nie pisać, ale muszę wytłumaczyć moje milczenie.
Otóż 4 kwietnia mojego męża pogotowie zabrało do szpitala. Diagnoza przerażająca, ale tym razem
jeszcze się udało wywinąć. Jest już w domu, powoli będzie dochodził do siebie.
Kiedy świat mi się walił, jedynym miejscem gdzie odnajdywałam ukojenie było FORUM
Nocami błąkałam się po Waszych ogrodach, próbowałam nawet coś pisać, ale myśli uciekały.
Na działce przez ten czas nawet palcem nic nie tknięte, wprawdzie zajrzałam trzy czy cztery razy,
ale tylko żeby kotom podrzucić jedzenie /dobrze, że sąsiadka też je karmi/, po kwiaty do wazonu,
a przy okazji zrobiłam parę zdjęć coby niektóre kwitnienia nie przeszły nie zauważone.




Ewuniu Nowinko, to prawda, jedna mała roślinka, która niespodziewanie znów się pokaże choć się o niej zapomniało
potrafi otrzeć łzy po stratach.

Pawełku, u Ciebie roślinki bezimienne? sprawdziłam . U kogo jak u kogo, ale u fachowca wszystkie nazwy są:
łacińskie, botaniczne, potoczne itd....
Doceniam słowa pocieszenia

Danusiu, ja mam tylko fioletowe. Miałam jeszcze różową i czerwoną, ale chyba było im u mnie żle

Romeczko, trawiastą rabatę z kamieniami to już prawie masz, tylko nasypać kamyków między Twoje trawy, nawet jeżeli
to miałoby być na krótko. Natomiast widoki z Twojej polany mogą pozostać tylko !! w sferze marzeń.
No i tu jest miejsce żeby podkreślić wagę i znaczenie naszego FORUM , bo możemy bywać w cudnych ogrodach, cudnych miejscach i zakątkach, wystarczy tylko na chwilę zapomnieć, że to są obrazy wirtualne.

Jurku, do ogarnięcia, jedna godzinka i możesz żurawki oglądać na żywo. Zapraszam

Gosiu, myślę, że bez pomocy tym razem się odnajdziemy a Ewunia dołączy do nas do tańców przy ognisku
Ta część z trawnikiem jest rzeczywiście fajna i przytulna.

Ewuniu Sieriko, bardzo miło wspominam Ciebie i nasze rozmowy . Szczerze się ucieszyłam, kiedy zobaczyłam Twój nick na liście na zjazd. Cudnie będzie spotkać się znowu.

Zdrowia życzę Mężowi
ogród poczeka... natura zawsze sobie poradzi
trzymaj się

Elżbieto, trudne chwile za Tobą, za Wami, ale ważne, że się udało i że jesteście razem. Zdrowia życzę przede wszystkim i aby wszystko wróciło na dawne tory

Elciu kochana zmartwiły mnie te Twoje wieści o chorobie męża Mam tylko nadzieje ,że wszystko dobrze się skończy .Nie martw się tak bardzo ,bo niebawem wszystko poprawi na lepsze ,zawsze tak jest .
Będziesz się z mężem cieszyła wiosną i wróci radość .Życzę Wam tego z całego serca