Miłek
Adonis
Miłek, to wdzięczna bylina, która świetnie czuje się w słońcu, zwłaszcza w ogródkach skalnych, na glebach porowatych, wapiennych, żyznych. Miłki rozrastają się powoli, ale po kilku latach tworzą ładne kępy i długo pozostają w jednym miejscu. Pojedyncze, żółte kwiaty pojawiają się na szczytach pędów, ponad pierzastymi liśćmi. Po kwitnieniu, które przypada na kwiecień-maj, część nadziemna rośliny zanika. Z tego względu powinien być sadzony w towarzystwie roślin o dłuższym okresie wegetacyjnym.
W Polsce uprawiane są głownie dwa gatunki:
- miłek amurski
Adonis amurensis
- miłek wiosenny
Adonis vernalis
Trzecim gatunkiem, występującym w naszym kraju jest Miłek letni
Adonis aestivalis , który jest rośliną dziko rosnącą. Porasta głownie pola uprawne i jest traktowany jako chwast.
Obecnie miłek jest w Polsce wpisany na listę roślin zagrożonych.
Miłki rozmnaża się przez podział kęp lub przez wysiew nasion zaraz po zbiorze. Rośliny uzyskane z nasion kwitną po trzech latach.
Miłek jest rośliną
trującą
Ciekawa jest geneza nazwy łacińskiej miłka.
Ares, grecki bóg wojny w swej zazdrości, wysłał potężnego odyńca, aby zabił Adonisa, którego pokochały Afrodyta i Persefona. Podczas łowów, dzik zranił Adonisa swym kłem, rozcinając mu udo. Z kropel krwi, które spadały na ziemię wyrastały piękne kwiaty - Adonisy
Zapraszam właścicieli miłków do podzielenia się z nami swoimi doświadczeniami i zdjęciami