W opisach różnych podgatunków
Adiantum pedatum panuje spore zamieszanie. Powiem szczerze, że miałem mętlik w głowie i byłem trochę zagubiony czy to subpumilum,aleuticum czy imbricatum
Trochę światła rzucił artykuł uznanej miłośniczki paproci z USA Judith Jones, która jako, że to ich rodzima paproć, próbuje to jakoś uporządkować.
Więc
Adiantum pedatumsubs.
subpumilum, to karłowa forma
Adiantum pedatum wprowadzona do handlu w latach pięćdziesiątych ubiegłego wieku. Prawdopodobnie została znaleziona w Górach Olimpijskich w stanie Waszyngton.
Bardzo podobne formy znaleziono na Wyspie Vancouver i prawdopodobnie na Wyspach Aleuckich...stąd zaczęły funkcjonować nazwy 'Aleutian Island Form' lub 'aleuticum'. Ponoć są one bardziej zagęszczone i poskręcane niż
subpumilum.
Natomiast forma 'Imbricatum' to prawdopodobnie angielski klon wysiewanego od pięćdziesięciu lat
subpumilum.
Jak widać poza pewnymi informacjami dużo tu domysłów...
Judith Jones pod koniec ubiegłego wieku znalazła w swojej szkółce formę 'Cristata' i próbowała ją rozpowszechnić, ale osobiście nigdy nie widziałem jej w ofercie czy ogrodzie. Być może okazała się niestabilna lub mało trwała?
Rzadziej spotykanymi
adiantum, jest naturalna hybryda
Adiantum viridomontanum, gęsta i zwarta
Adiantum 'Sum Maiden' oraz wyjątkowo małe 'Serpentine dwarf' czy 'Minima'
Należy pamiętać również o pięknie wybarwionym wiosną
Adiantum pedatum 'Japonicum' ...niestety mniej odporna na mrozy.
Znalezionej w angielskim ogrodzie pani Sharpless 'Miss Sharpless'
czy oryginalnym 'Laciniatum'
Fotka z mojego ogrodu. 'Minima' niestety mało widoczna, ale to prawdziwy karzeł.