Żywotnik olbrzymi
Thuja plicata
– gatunek drzewa iglastego z rodziny cyprysowatych. Występuje w stanie dzikim w zachodniej części Ameryki Północnej, wzdłuż wybrzeży Oceanu Spokojnego, na obszarze od Alaski po Kalifornię. W Polsce uprawiany jako roślina ozdobna, dawniej także na leśnych powierzchniach doświadczalnych. W zachodniej części kraju zadomowiony na nielicznych stanowiskach (kenofit). W lasach może tworzyć zwarte odnowienia pochodzące z samosiewu
Morfologia
Pokrój
Korona gęsta, zwarta, regularnie stożkowata. Samotnie rosnące drzewa zachowują gałęzie do samej ziemi.
Pień
Prosty, osiąga wysokość 60-65 m (w Polsce w uprawie dorasta do 30-35 m). Gałęzie ułożone wachlarzowato, poziomo. Kora głęboko bruzdkowana, o ciemnym, czerwonobrunatnym zabarwieniu, łuszczy się płatami.
Liście
Łuskowate, spłaszczone, ostro zakończone, jajowate, z wierzchu ciemnozielone, błyszczące, od spodu sinawe, z białawymi woskowymi plamkami.
Kwiaty
Drzewo jednopienne. Kwiaty męskie małe, owalne, żółte, wyrastają na końcach pędów. Kwiaty żeńskie o zielonkawym zabarwieniu, niepozorne.
Szyszki
O długości do 1,8 cm, lekko zwisające, złożone z 8-12 skórzastych łusek różnej długości. Łuski dojrzałej szyszki rozchylają się szeroko.
Źródło: Wikipedia
Stanowisko dla tui powinno być słoneczne, lub tylko lekko ocienione, ziemia żyzna, przepuszczalna, wilgotna. Tuje są wrażliwe na przedłużającą się suszę, dlatego trzeba zadbać o ich nawodnienie w tym okresie. W przeciwnym razie narażamy drzewo na brązowienie i opadanie igieł. Podlewając, unikajmy lania wodą po pędach, podlewamy tylko ziemię, na tyle intensywnie, aby była ona wilgotna na głębokość ok. 30 cm.
Aby tuje zachowały ładny pokrój tniemy roślinę trzy razy w sezonie - w marcu możemy skrócić pędy o 1/3 długości, drugie cięcie wykonujemy w czerwcu (podobnie jak w marcu), ostatnie, delikatne w sierpniu.
Odmiany żywotnika olbrzymiego przedstawione w tym wątku