Leucothoe axillaris - kiścień nadbrzeżny (południowo-wschodnie stany USA)
Leucothoe davisiae (Kalifornia, Oregon)
Leucothoe fontanesiana - kiścień wawrzynowy (południowo-wschodnie stany USA)
Leucothoe griffithiana (wschodnie Himalaje, południowo-zachodnie Chiny)
Leucothoe keiskei - kiścień japoński (Japonia)
Leucothoe tonkinensis (południowe Chiny, północny Wietnam)


Jeszcze do niedawna rodzaj Leucothoe liczył tych gatunków więcej, bowiem zaliczano do niego także krzewy o liściach opadających przed zimą... obecnie zostały one wyodrębnione w osobne rodzaje Eubotrys i Eubotryoides


Leucothoe grayana = Eubotryoides grayana (Japonia)
Leucothoe populifolia = Agarista populifolia (Floryda, Georgia, Karolina Południowa)
Leucothoe racemosa = Eubotrys racemosus (wschodnie stany USA)
Leucothoe recurva = Eubotrys recurvus (południowo-wschodnie stany USA)


Warto wiedzieć:

>> Kiścienie jako rośliny wrzosowate lubią kwaśną, próchniczną i stale lekko wilgotną glebę

>> Są roślinami o płytkim, ale dość rozgałęzionym systemie korzeniowym, stąd zaleca się ściółkowanie podłoża przekompostowaną korą sosnową

>> Podobnie jak inne rośliny zimozielone, kiścienie należy solidnie podlać przed zimą... także w suche i bezśnieżne zimy - przy dodatnich temperaturach - wskazane jest podlewanie, gdyż w innym wypadku zimozielone liście skręcają się i więdną, co może doprowadzić do całkowitej utraty rośliny

>> Wskazane jest także ewentualne cieniowanie w czasie mrozów i silnego wiosennego słońca

Gatunkiem najbardziej popularnym w uprawie dla rodzaju Leucothoe jest



Kiścień wawrzynowy
Leucothoe fontanesiana

Synonim polski: kiścień Waltera
Synonimy łacińskie: Leucothoe catesbaei; Leucothoe walteri

krzew liściasty zimozielony z rodziny wrzosowatych (Ericaceae)



Środowisko naturalne: południowo-wschodnie stany USA (Georgia, Karolina Północna, Karolina Południowa, Tennessee, Wirginia)

Pokrój: krzaczasty
Siła wzrostu: osiąga około 0,90 do 1,80 m wysokości przy podobnej szerokości
Pędy: długie, słabo rozgałęzione i łukowato wygięte, często pokładające się na ziemi... ciemnoczerwone po stronie oświetlonej
Liście: z wierzchu ciemnozielone i błyszczące, od spodu białawo zielone i brązowawo kropkowane... pojedyncze, ułożone naprzemiennie... grube, jajowate do lancetowatych o długim, ostrym wierzchołku i piłkowanych brzegach... o długości od 5 do 15 cm przy szerokości od 2,5 do 4 cm... młode zielone lub brązowawe, jesienią na stanowiskach słonecznych przybierają barwę jasnoczerwoną
Kwiaty: z reguły białe, czasami czerwonawo nabiegłe...niemal walcowate, u podstawy delikatnie rozdęte... drobne, o długości do 6 mm... pachnące... zebrane w gęste, zwieszające się kwiatostany
Termin kwitnienia: przełom maja i czerwca
Owoce: wielonasienne, drobne torebki
Mrozoodporność: strefa USDA 4 >> gatunek mrozoodporny, polecany do uprawy w całym kraju

Wymagania: stanowisko częściowo zacienione z uwagi na podatność na poparzenia słoneczne... gleba lekka, lecz próchniczna, dobrze uwilgotniona, o kwaśnym odczynie

Ciekawostka: drugi człon w nazwie łacińskiej: fontanesiana nadany na cześć René Louiche Desfontaines'a (1752-1833), francuskiego botanika, dyrektora Narodowego Muzeum Historii Naturalnej


Odmiany:

(m.in)

'Dark Diamond'' = 'Blule 1801’
'Little Fire'
'Makijaż'
'Mary Elizabeth'
'Nana' = 'Compacta'
'Rainbow' = Girard's Rainbow'
'Rollisonii'
'Silver Run'
'Simsalabim'
'Trivar'
'Whitewater'
'White Waterpot'


Hybrydy (Leucothoe fontanesiana x Leucothoe axillaris):

'Carinella' = 'Zebekot'
'Hokus Pokus', siewka 'Scarletty'
'Little Flames', naturalna mutacja 'Scarletty'
'Lovita' = 'Zebonard'
'Red Lips' = 'Lipsbolwi', naturalna mutacja 'Scarletty'
'Scarletta' = 'Zeblid'



Kiścień wawrzynowy... odsłona majowa w Ogrodzie Botanicznym PAN w Powsinie



Młode przyrosty niczym peryskopy



Zbliżenia na ulistnione pędy ze zwisającymi kwiatostanami





Liście charakteryzują długie, ostre wierzchołki i piłkowane brzegi



Kwiaty a w zasadzie kwiatuszki to śliczne, białe beczułki



Młode listki początkowo przybierają delikatnie brązowawe wybarwienie



Kawał pięknego krzaczora z tego kiścienia wawrzynowego

Kiścień nadbrzeżny
Leucothoe axillaris

krzew liściasty zimozielony z rodziny wrzosowatych (Ericaceae)



Środowisko naturalne: południowo-wschodnie stany USA

Pokrój: krzaczasty
Siła wzrostu: z reguły dorasta do około 0,60 do 1,20 m, rzadziej do 1,80 m i osiąga szerokość 0,90-1,50 m, ale zanotowano też i 2,70 m
Liście: ciemnozielone i błyszczące z wierzchu, od spodu nieco bledsze... pojedyncze, ułożone naprzemiennie... jajowate, eliptyczne do owalnych, z krótkim, spiczastym wierzchołkiem i brzegiem od całego do ząbkowany... o długości od 5 do 10 cm przy szerokości od 2 do 5 cm... młode purpurowe, na zimę wybarwiają się na czerwono
Kwiaty: białe lub różowobiałe, beczułkowate, zebrane w zwisające grona w kątach liści
Termin kwitnienia: przełom maja i czerwca
Owoce: niepozorne torebki
Mrozoodporność: strefa USDA 6a >> zaleca się lekkie okrycie na zimę na czas większych spadków temperatury

Wymagania: stanowisko słoneczne do częściowo zacienionego... gleba lekka, lecz próchniczna, dobrze uwilgotniona, o kwaśnym odczynie

Ciekawostka: drugi człon w nazwie łacińskiej axillaris = pachowy, rozwijający się pod pachą, szerzej: w kącie... nawiązuje do usytuowania kwiatostanów, właśnie w kącie liści


Uwagi: Z wyglądu Leucothoe axillaris wykazuje duże podobieństwo do Leucothoe fontanesiana, ale jest niższy i szerszy oraz ma drobniejsze liście


Odmiany:

(m.in)

'A.E. Wilson'
'Curly Red'
'ReJoyce'
'Squzam' = 'Squirt'
'Twisting Red' = 'Opstal 20'


Niestety nie dysponuję zdjęciami gatunku

Kiścień japoński
Leucothoe keiskei

Synonim łaciński: Paraleucothoe keiskei

krzew liściasty zimozielony z rodziny wrzosowatych (Ericaceae)



Środowisko naturalne: Japonia

Pokrój: zwarty
Siła wzrostu: rośnie wolno... osiąga około 0,40-0,60 m przy dwukrotnie większej szerokości
Pędy: młode czerwone
Liście: ciemnozielone i błyszczące... lancetowate o zaostrzonym wierzchołku... młode brązowo czerwone
Kwiaty: kremowobiałe
Termin kwitnienia: przełom maja i czerwca
Owoce: niepozorne torebki
Mrozoodporność: strefa USDA 6b >> zaleca się lekkie okrycie na zimę na czas większych spadków temperatur

Wymagania: stanowisko słoneczne do jasnego cienia... gleba lekka, lecz próchniczna, dobrze uwilgotniona, o kwaśnym odczynie


Odmiany:

(m.in)

'Burning Love' = 'Opstal 50', naturalna mutacja 'Royal Ruby'
'Halloween' = 'Opstal 16'
'Minor'
'Royal Ruby'


Niestety nie dysponuję zdjęciami gatunku

Kiścień wawrzynowy (kiścień Waltera) 'Rainbow'
Leucothoe fontanesiana 'Rainbow'
syn. łac. Leucothoe walteri 'Rainbow'


Wysokość: osiąga 90 do 150 cm
Pokrój: krzaczasty, rozłożysty
Liście: zimozielone, lancetowate, ostro zakończone, wielobarwne, marmurkowe, z kremowymi, żółtymi i różowymi plamkami
Kwiaty: białe, drobne, niepozorne, zebrane w ok 5-8 cm grona (w maju)
Zalecane stanowisko: półcieniste, zaciszne, gleba lekka, próchniczna, wilgotna o kwaśnym odczynie
Mrozoodporność: według ZSP strefa USDA 6b, natomiast wiele stron anglojęzycznych podaje strefę 5a a nawet 4


1 maja 2016, niedługo po posadzeniu.



26 maja 2016, kwiaty może i drobne, niepozorne, ale jakże urocze, podobne do konwalii, delikatnie pachną.






31 lipca 2016

Chwaliłem już w realu, chwalę i teraz
Dodam że ten kiścien na słoneczku jest znacznie niższy i szerszy niż w półcieniu, liście są też mniej kolorowe. Mój mimo iż starszy to jednak o połowę niższy i szerszy bo rośnie w słońcu.

Kiścień 'Rainbow' - kupiony wiosną 2015, posadzony w pełnym słońcu - liście się nieco przypalały.
Zlitowałam się nad nim latem i został przesadzony do półcienia, z dostępem do wschodniego i zachodniego słońca.
Przez rok wyraźnie podrósł, w tym roku nie zakwitł.
Może to być efekt wiosennego sadzenia i sierpniowego przesadzania albo też pąki może wymarzły zimą
Stanowisko w miarę osłonięte - jednak ażurowo, bo tuje jeszcze nie stanowią zielonej ściany.

Tej zimy, gdy temperatury spadały do -18* a może i nocą zdarzało się jeszcze niżej, zimował bez okrycia.

wiosna 2015, tuż po zakupie


jesień 2015, już nowe miejsce




rok 2016
lipiec


sierpień




z hakonechloe u stóp

Leucothoe keiskei 'Royal Ruby'

Kiścień wawrzynowy w ogrodzie pokazowym przy Szkółce Roślin Wrzosowatych Magdy i Marka Majewskich w Witowicach k. Końskowoli

Zdjęcia z 17.09.2016



Tabliczki przy nim nie znalazłam, pewnie się skryła w gąszczu liści, ale z uwagi na maziaje, domniemuję, że to 'Rainbow'



Przebarwienia widoczne li tylko na 2 gałązkach

To i ja dorzucę najnowsze przebarwienia mojego 'Rainbow'.. sprzed 2 dni

Kiścień wawrzynowy w grudniu (odmiana' Scarletta'/ 'Zeblid')



.

30 listopada, zamiast 'Rainbow' okrył się śniegiem.





Mój kiścień w ciągu jednego sezonu rozrósł się bardzo, aż się boję, że zdominuje rosnące w sąsiedztwie małe iglaki, ale słabo się przebarwia, choć ma sporo słońca.

Krzysiu, kiścienie bardzo dobrze znoszą cięcie, więc możesz go formować tak, by nie właził Ci w iglaki. Co do koloru... Jak wiesz, wybarwienie kwasolubów zalezy w pewnej mierze od ph gleby. Czy ma dostatecznie kwasną?

Swoim kwasolubom przygotowuję stanowiska, bo mam glebę alkaliczną. Kiścień też dostał co potrzeba do dołka przy sadzeniu, ale potem już nie sprawdzałam ph.
Zrobię to wiosną, bo prawdopodobnie azaliom też trzeba będzie ziemię przyprawić.

Kiścienie nie są zbyt popularnymi roślinami... Może dlatego,że nie maja pięknych, wielkich i kolorowych kwiatów, jakimi mogą poszczycić się rózaneczniki i azalie? Wiedza o ich zaletach i zastosowaniu w ogrodach jest nikła a przecież nie ma chyba żadnej innej rośliny, która tak pięknie kolorowałaby nam ogród późną jesienią i zimą, gdy opadną liście z innych drzew i krzewów.

Kiścienie posadziłam w sąsiedztwie zimozielonych paproci, które potrzebowały nieco tła dla swojej jednolitej zieloności. Kiścień wawrzynowaty = gatunek wśród nerecznic mocnych
foto z końca listopada



w tle paproci Dryopteris affinis Robusta



Kiścień wawrzynowaty 'Makijaż'

'Makijaż' jest polską odmianą, wyselekcjonowaną w 2002 r przez Michała Kałuzińskiego w szkółce Dendrofarma. Roslina mateczną był kiścień ' Rainbow'. Odmiana ta została wpisana do szeregu ksiąg chroniących prawa pana Kałuzinskiego m.in decyzją Community Plant Variety Office z IX 2011 roku, odmianę obięto wyłącznym prawem do ochrony we wszystkich państwach Unii Europejskiej.
W 2006 r, na Miedzynarodowej Wystawie 'Zieleń to Życie', Makijaz zdobył złoty medal, a w 2008 roku, brązowy na holenderskich Międzynarodowych Targach Szkółkarskich „Plantarium” . Na swojej stronie na Fb, Szkółka Polskie Korzenie A&M Kałuzinscy tak pisze o swoim selekcie:

"Odmiana zasługuje na szczególną uwagę. Jest to bowiem zimozielony, niski, dobrze zagęszczający się krzew o wielobarwnych, marmurkowato-pstrych, lancetowatych liściach, utrzymujących przebarwienie przez cały rok. Wiosną przebarwienia mają kolor kremowo-pomarańczowy, latem pojawia się barwa czerwono-różowa, a jesienią przeważają odcienie bordo. Kwiaty pojawiają się w maju, są białe, drobne, dzwoneczkowate, zebrane w grona."

Makijaż w listopadowych barwach - stanowisko półcieniste, wilgotne o kwaśnej glebie



.

'Rainbow' wersja prawie świąteczna

Kiścień 'Curly Red, karłowa odmiana kiścienia, dorastająca do ok 50 cm wysokości i szerokości po 10 latach. Bardzo jaskrawo przebarwiają się na czerwono jego pokręcone, nieduże listki. Ciekawa odmiana do małych ogrodów i jako zimozielone wypełnienie rabat.

fot.29.12.2016r





.

Z powodu forumowej awarii znikł stąd ciekawy post na temat kwiatów, pisany przez - z tego co pamiętam, jeśli się myle, wybaczcie - Monikę. W komentarzu napisałam, że chyba nigdy nie widziałam kwiatów kiścienia lub może nie zwróciłam uwagi, bo napisane było, że są dość niepozorne w porównani z kwitnącymi o tym samym czasie różanecznikami.

Dziś oglądałam moje kiścienie i zauważyłam na nich pączki, tylko nie wiem, czy to właśnie te pączki kwiatowe, o których była mowa?

Kiścień wawrzynowy 'White Waterpot'



Kiścień wawrzynowy 'Makijaż'



A tak wyglądają po zimie moje dwa inne kiścienie - 'Curly Red' i 'Scarletta'/ 'Zebild'





Póki co, wszystkie kiścienie wyglądają ładnie. Zimowały bez jakichkolwiek zabezpieczeń.

.

Mój 'Rainbow' też zimował bez okrycia, zobaczymy jak zakwitnie.





Późną jesienią podczas podsypywania kompostem ułamałam dwie gałązki, wepchnęłam je w zacisznym miejscu pod tujami, w kopczyk rozkładającego się igliwia z rynien ( zbieram to co wyjmujemy z rynien, bo pięknie wygląda ), wiatr lekko przysypał je liśćmi, dziś wyglądają tak:





Poczekam do jesieni i sprawdzę czy się ukorzeniły.