Ewo ładne te serwety, na czym je napinasz y? bardzo fajny pomysł zawieszania na ścianie,
bo na stole w dzisiejszych czasach mało praktyczne - po praniu trzeba naciągać .

Umiem dłubać na szydełku, wolę takie małe formy, które dość szybko można skończyć.




Ale kiedyś porwałam się na cos wielkiego, zrobiłam do kuchni zazdrostki i górną firankę.
Mam je do dziś, są w ciągłym użyciu (robiłam to dwie zimy )

Zrobiłam też serwetkę na koszyk wielkanocny, ale ona jest niewielka, tak ze 30 cm średnicy.




Mam spory obrus, jest zrobiony z prawie 200 małych serwetek,
to pamiątka po mojej Mamie, dzieki której potrafię szydełkować i dziergac na drutach.

Piękne te bombki! U nas w kościele choinki są właśnie ustrojone tylko takimi bombkami. Pewnie panie z jakiś kościelnych kółek wydziergały.

Ja kontynuuję malowanie ptasie i nie:

Poll - pojęcia nie mam Jak ją zapytałam "ile się należy" to mnie zrugała, ale to tak po przyjaźni.

Ela Cuda robisz , ile to trzeba mieć cierpliwości [/b]

Ja rozpięłam je za pomocą szpilek, ale nierdzewnych do gąbkowych mat, takich jakie kupuje się dla dzieci, żeby izolowały je od podłogi.
Mniejsze też mam




Mam też serwety, które zrobiła nićmi moja babcia, mają po 50 i więcej lat. Ale są tak delikatne, że nie nadają się do wieszania.

Ja też robię takie mandale, zarówno jednokolorowe jak i wielokolorowe. Zwykle obszywam je na kole a czasem też obrabiam brzeg ozdobnie. Nie usztywniam serwet wcześniej tylko robię odpowiednio mniejsze niż rama i wtedy mocno je napinam podczas obszywania są więc naciągnięte ale miękkie (nie sztywne).

Miałam pokazać sweterek jak skończę więc proszę, w sam raz na mrozy zdążyłam

Andzia, super ten sweterek i w moich ulubionych kolorkach

dziękuję, to też moje kolory

Ewo, gratuluję koleżance , takie prace podziwiam nieustannie zwłaszcza że z szydełkiem jestem na bakier. Dopiero niedawno nauczyłam się robić filetem ale takie serwetki to dla mnie czarna magia. Serwetek mam kilka sprezentowanych i też myślałam by powiesić je na ścianie ale chciałam oprawić je w ramki i szukam kwadratowych

Elu, taki obrus to wspaniała pamiątka

Miłko, ptaszki jak zwykle wspaniałe ale w paproty też możesz iść bo są piękne

Andziu, sweterkowałam kiedyś ale raglan spróbowałam raz i wyszedł mi jakiś koślawy więc się zniechęciłam a to fajny sposób bo nie trzeba się męczyć zszywaniem

Ja skończyłam wreszcie chustę i w sam raz bo wiosna za pasem i pewnie poleżała by do przyszłej zimy

Wiesiu, no właśnie raglany mają ten plus że są bez szycia i fajnie się je robi. A Twoja chusta widzę, że na drutach. Też mam ochotę się przerzucić na druty ale mam jeszcze tyle w głowie projektów na szydełku do zrobienia że chyba w tym roku się z drutami nie uda.

Wiesiu cudna ta chusta, i nawet dziureczki zrobiłaś
Podziwiam umiejętności

Miłko , akwarelki cudne, bardzo, bardzo mi się podobają .

Chusty Eli i Wiesi , to coś czego nie jestem w stanie wydziergać, podobnie jak sweterka Andzi , więc zazdroszczę okrutnie, ale mam dwie ażurowe chusty, w zasadzie to jeden szal nawet z wplecionymi koralikami z włoczki Lace Drops ( alpaka z jedwabiem), delikatne, dają się przeciągnąć przez obrączkę, a jednocześnie grzeją.

Nie mam zdjęcia chusty, jest szara i normalnie jak chusta trójkątna, a szal taki. Wzór Out of darkness by Boo Knits, koraliki Toho Silver Liner Cristal, wielkości nie pamiętam 11 albo 8. Są to największe moje skarby i do dziś nie potrafię odwdzięczyć się koleżankom, które je dla mnie wydziergały.






Serwetki i serwety Ave są przepiękne, mam kilka wykonanych przez babcię i teściową, choć małych serwetek nie lubię, ale są to miłe mi pamiątki. Myślałam o powieszeniu ich na ścianie w formie obrazu, widziałam takie w necie, coś jak to tutaj

www.sashe.sk/Adka175/totomam/29691

poza tym widziałam śliczne łapacze snów, przeciwsłoneczne parasolki i zegary z dużych serwetek, są cudne . Marzą mi się też szydełkowe bombki choinkowe, ale usztywniane i suszone na balonikach, na szklane bombki zrobię sobie sama frywolitkowe ubranka, już nawet zaczęłam produkcję , mam trzy rozmiary transparentnych szklanych bombek .



Kiedyś robiłam na kolorowych, ale poszły w ludzi.



Mam nadzieję dorobić jeszcze frywolnych śnieżynek i inne białe ozdoby, czy się uda, czas pokaże .







Do suszenia dzianin, moje znajome używają oprócz tych piankowych mat puzzli, styropianu, na który kładą prześcieradło, a do upięcia podobno najlepsze są igły do strzykawek, nie rdzewieją, są sztywne i można używać wielokrotnie. Też się zaopatrzyłam, bo moje chusty po każdym praniu wymagają blokowania.

Ojej. Jakie ładne. Frywolitka to coś, czego nigdy się nie nauczę i tylko innych wyroby podziwiać mogę. Zazdraszczam umiejętności, Krzysiu.

Krzysiu, a ja Ci zazdroszczę umiejętności frywolitkowych , to cudne ozdoby a dla mnie czarna magia . Na drutach dziergam ale moja chusta to taka najprostsza z prostych a i tak kilka razy prułam . Takiej piękności jak Twój szal nie podjęłabym się na pewno

Szal cudny..!

Krzysiu bombki jedne i drugie też mnie zachwyciły..

Krzysiu cuda cuda cuda : :
Zdolniacha z Ciebie. Napatrzeć się nie mogę.

Dziękuję bardzo .
Frywolitka nie jest moją ulubioną techniką, ale umiem to czasami coś robię, na bombkach i jajkach nawet mi się podoba. Nauczyłabym Was w parę godzin, może kiedyś skończy się pandemia, albo nauczymy się żyć z wirusem bez przykrych konsekwencji i dojdzie do zlotu.

Wolny dzień i trochę słońca, więc zrobiłam zdjęcia aktualnym robótkom. Najbardziej lubię haft krzyżykowy i hardanger.
Staram się co roku zrobić własnoręcznie kilka kartek świątecznych, tym razem znowu z haftem.



Wiosną chyba pokazywałam, co zamierzam haftować w 2020 roku w ramach zabawy blogowej 'Nowy haft na Nowy Rok', postępy należało pokazywać co miesiąc, ale ja dociągnęłam tylko do maja, a potem była przerwa, powoli dłubię, ale w międzyczasie zaczęłam kilka innych .
Mój ciemiernik w tej chwili wygląda tak.







Haftuję też metryczkę dzieciom znajomej, kiedyś sama zrobiła jedną dziecku w rodzinie i bardzo im się podoba. Wymyśliłam, że zrobię jedną wspólną, długo szukałam odpowiedniego wzorku, gdzie chłopczyk jest starszy, aż znalazłam. Charlie & Sally ( ©2009 Charlie's Ark Ltd).



Poza tym zapisałam się na dwa SALe . SAL to akronim 'Stitch-A-Long' czyli wspólne długie haftowanie, gdzie wspólnie wybiera się wzór, którego kolejne etapy należy wykonać w odpowiednim czasie i je pokazać , albo organizatorka sama przygotowuje projekt. Moje oba zostały zaprojektowane przez dwie zdolne znajome, jeden bardzo szybki, ale bardzo pracochłonny, świąteczno noworoczny - Snowflakes waltz to kombinacja różnych ściegów, po zszyciu ma przybrać formę cukiereczka/ needleroll. Takie nie wiadomo do czego , może być poduszka na igły, ale lubię poćwiczyć ciekawe ściegi . Jeszcze nie zszyłam, używałam muliny multikolor i metalizowanej, nici perłowych #12 oraz szklanych koralików ze srebrnym otworkiem.



Drugi SAL jest rozłożony na ponad rok, to wersja autorska koleżanki Happy Birthday Parade z serii Belle&Boo.
Dwa lata temu robiłyśmy razem inny haft Sleep Parade.






Moje hafty są pogniecione, ale len źle się prasuje na sucho i dopiero po praniu je wygłaskam.

Śliczności tworzysz Krzysiu

Wiesiu, chusta wspaniała! Uwielbiam się zamotać w takie ciepłe zamotki
Andziu, sweter idealny na obecne dni.
Ewciu, serwetki ciekawie się prezentują na ścianie
Miłko, bociek idealny, a paprocie aż proszą się, żeby je malować dalej
Elu, bombki na choinkę pięknie się na niej prezentują.
Krzysiu, Twoje hafty to mistrzostwo świata. Frywolitki kiedyś próbowałam... jestem zupełnie lelawa jeśli chodzi o tę sztukę.

Co za piękności
Jak człowiek sam nie umie to chociaż poogląda

Dziewczyny -tworzycie cuda i cudeńka ,sama umiem tylko posługiwać się drutami a teraz jak wzrok już nie taki ,więc nawet druty porzuciłam....a nauczyć się frywolitki to moje niespełnione marzenie

Andziu, dopiero powiększając zdjęcie zauważyłam, że sweter zrobiony szydełkiem ,
podziwiam, bo dla mnie to trudniejsze, niz zrobienie na drutach,

Wiesiu, udało się zakończyć i bardzo fajnie wyszła ta chusta, taki strukturalny wzór i cieplutka. To co teraz?

Krzysiu, Twoje hafty już widziałam, pamiętam cudny, pracochłonny obrusik (hardanger - dla mnie zupełnie nieznany).
Ten wzór z koralikami - cukiereczek - tylko oprawić, powiesić na ścianie i podziwiać.
Frywolitki to zupełnie jak z bajki, nigdy ich nie robiłam, wydają mi się bardzo trudne.
Piękne kartki z haftem, taka kartka świadczy o prawdziwej pamięci, bo czas i serce włożone w pracę - bezcenne.
A takie wspólne hafowanie to chyba namiastka dawnych damskich spotkań w dworskich salonikach .