Takie były początki



pierwsza rabata kwiatowa

Jak na różaną przystało jest obrośnięta różami, muszę trzymać tą ekipę w ryzach, tutaj na zdjęciu róża
Charles de Mills,

Seagull i Charles de Mills razem, żeby nie zniszczyły zabytkowej ściany.

Jest ich tu trochę więcej odmian
Augusta Luise róża wielkokwiatowa

Europeana róża rabatowa

Macmilan Nurse róża angielska herbaciana

Fairy róża okrywowa

Baby Masquerade róża minaturowa

Kimono róża rabatowa

Świetnie, że założyłaś wątek Kasiu !!!
Rzeczywiście stworzyć i utrzymać ogród w tak trudnych warunkach to nie lada wyzwanie
Po tym co pokazałaś, widać że Tobie się udało - gratuluję

Rzut oka na skośny aspekt terenu.

i wiosenny skalniak

Dziękuję Ci pięknie za dobre słowa. Dorzucam zdjęcia i widzę, że już ktoś to przeczytał. Bardzo mi milo...Skrawek błękitu dla Very i ilustracja, jak silnie rośnie rambler, czyli bujnie rozrastająca się róża Seagull , doskonała do szybkiego obsadzenia dużych powierzchni. To dwa lata jej kariery tutaj.


To róża niechciana, nie tak miało być, powiedziałam: no dobrze, zostań.

Trochę różu i fioletu

Katarzyna2021 napisał: Dokładnie to samo zawsze powtarzam .
Zaintrygował mnie ten zabytkowy budynek. Możesz coś więcej napisać i pokazać?
P.S. Mała uwaga techniczna: lepiej wklejać kilka zdjęć do postu niż zamieszczać pojedyncze zdjęcie .

Róże, dęby i nieciekawa gleba to jest to co mnie przyciąga więc bardzo ciekawa jestem całości, a zwłaszcza tych dębów.

Kasiu, Twój ogród to coś bliskiego memu sercu . Też tworzę ogród na stoku i bazuję na pospolitych roślinach choć raczej nie z powodu trudnych warunków a mojej niezbyt częstej obecności. Klimat twojego ogrodu będzie przyciągał mnie tu częściej

'Ogród spartański', co za kapitalne określenie! Miałam taki ogród na wsi pod Radomiem, więc wiem, z czym się mierzysz.
W jakiej części Polski ( w przybliżeniu) położony jest Twój ogród? Googlowałam Lisią Górę i jest kilka.

Poll napisał: W pierwszym poście, Kasia pisze, że Pojezierze Iławskie


Katarzyno, taki ogród, który obsadzony jest roślinami dobrze czującymi się na danym stanowisku, to ogród wręcz idealny. Nie trzeba patrzyć na rośliny, które się męczą. A z Twoich zdjęć wynika, że pięknie tam u Ciebie
Jak będziesz miała chwilkę, to proszę wybierz sobie jedno ze swoich zdjęć, wklej je do posta z informacją, że to jest to wybrane, a ja je wkleję do Ilustrowanego Spisu Ogrodów

Spojrzałam na mapę stref mrozoodporności - 6A, czyli taka, jaką mają dziewczyny w Białymstoku, Lublinie, na północ i wschód od Warszawy, w Bieszczadach....
Katarzyno, cierpicie na brak opadów śniegu, który zabezpieczyłby rośliny przed mrozem?

Kasiu -cudnie ,że nowy ogród do podziwiania przybył ,będę podziwiać

Chyba jeszcze nie wszystko działa jak trzeba, to mój drugi dzień z wami, bardzo miły, nie wiem jak wejść pod wasze komentarze indywidualnie, nie wyświetla się okienko "odpowiedz".
Serdecznie zapraszam na wycieczki wirtualne, na razie zeszłoroczne.
Klimat jest ostry górski, w ciągu dnia nagle spadają temperatury, przychodzi nagła zmiana pogody, jak co najmniej, nie przymierzając na Czerwonych Wierchach. Na samej górce zawsze jest dwa, trzy stopnie gorzej niż w wiosce. Bliskość jezior dodaje dużą wilgotność i wszystko razem sprawia, ze jest tu niełatwy mikroklimat, czyli taki mam klimat. Wszystko jest jak trzeba i silne opady śniegu i mroźne wiatry. Teraz kiedy mam więcej róż chodzę i doglądam misternie splecione na nich chochoły, żeby i się przypadkiem krzywda nie stała. Noce są po -18 i 14C w chwili obecnej.
Zdjęcie do ilustrowanego spisu ogrodów.

Zapraszam w te długie zimowe dni, po trochu więcej poopowiadam co robiłam tu przez ostatnie 9 lat.
Pozdrawiam

Dziękuję za zainteresowanie, zdjęcie dałam w innej klatce, ale może jakieś bardziej aktualne wybiorę, takie żeby było reprezentacyjne. Może takie. Zawsze jest wybór i ja patrzę na nie codziennie, to nie wiem co ciekawsze. Za dodanie do spisu bardzo dziękuje i pozdrawiam.

Kasiu, a więc dodam drugie wstawione zdjęcie. Jeśli będziesz kiedyś chciała go zmienić, wtedy napisz do mnie na pw. Pod awatarkami sa takie malutkie ikonki i jak klikniesz w dymek, to się otwiera poczta do tej osoby.
Jeśli chcesz się odnieść do czyjegoś wpisu, możesz kliknąć pod jego postem w "cytuj" lub napisać imię tej osoby w nowo otwartym poście.
Jeśli chcesz coś dopisać w swoim wysłanym już poście, klikasz w "Edytuj" i dopisujesz lub wstawiasz zdjęcia.
Resztę napisałam na pw.
Jak czegoś nie będziesz wiedzieć, pytaj

Opowiem teraz dlaczego Lisia Góra, to nie jest nazwa geograficzna, to nazwa domowa. Dotyczy niebezpiecznego zdarzenia drogowego, wszystko skoczyło się dobrze, psina -lisiczka nie została rozjechana przez pędzący samochód. Dokładnie wtedy wydarzył się inny wypadek, tragiczny, właśnie w miejscowości Lisia Góra, o czym dowiedzieliśmy się z wiadomości. Mówię o zdarzeniach równoległych, które wydarzyły się w tym samym czasie. Uznaliśmy, że skoro wyszliśmy obronną ręką z dużego zagrożenia życia lisiczki, to miejsce to zasługuje na to miano. Jest w tym trochę gawędziarstwa, trochę naturalnej magii życia codziennego. Jest tez pewien rodzaj siły duchowej, siły życia, która się tego dnia tutaj zamanifestowała. Lisia Góra, jest dla nas od tamtego czasu symbolem ocalenia życia i ochrony. To miejsce zasługiwało na godną nazwę i "Pod Dębami" jest jak najbardziej uzasadnione, stają tu na górce przed chatą dwa dęby, przynajmniej 300 letnie, jeśli nie starsze, a jednak czułam, że to powinno coś bardziej, hmmm... powiedzmy niedotykalnego. Co Cię nie zabije, to pokaże Ci Twoja prawdziwą naturę. Takie imię będzie miało wielka moc. Hej, czy nie tak nadawali imiona nasi pradziadowie?

Witam, wygodniej by było po kilka zdjęć wklejać , na razie nie działa dobrze, czekam kilka minut i nic się nie dzieje. Tak chociaż jedno dodam.
Chata stara, polska, około 400 letnia z gruszkowym wędzarnio-kominem na strychu. Ściany z żółtej cegły z belkami, czyli pruski mur. Mocno zdewastowana i reperowana pustakami, z plastikowymi oknami, stare okna rozwleczone po lesie. "Czarna" ślepa kuchnia od palenisk z żeberkowym sufitem i trzy pomieszczenia mieszkalne na dole.
Uratowaliśmy co się dało. Jakaś taka swojska, budzi takie ciepłe emocje.

Jest tu niedaleko żwirownia, do której przywożą ziemię i gruz z działek w przebudowie, latem wyrastają rośliny z dawnych ogrodów, same, bez podlewania i opieki. Daję im miejsce w ogrodzie i muszę uważać, żeby nie przenawozić, bo zwykłe prezentować się na ugorze. Margaretki, orliki, krwawniki, żmijowce, rumianki, rumiany, można je zostawić bez opieki i będą sobie same radzić i zdobić.

W zeszłym roku przyszedł przymrozek po 20 tym maja, hortensja straciła wszystkie ulistnione już łodygi, co do jednej, nic nie zostało. Dalie wysadzone po 15 maja tez tego nie przetrzymały. Nie miałam ani jednej. Na pocieszenie, hortensja wypuściła od korzenia nowe pędy, ale już bezkwiatowe, cieszę się, że przeżyła. Mam tu zdjęcie z nowymi pędami hortensji pod koniec lata, cud się zdarzył, jak się odbudowała, całkowicie, do poprzedniego rozmiaru. Takie mam problemy, rano na wiosnę wszystko leży po przymrozku, tulipany, cesarskie korony, żonkile, mróz puszcza, wszystko się podnosi, walczymy dalej.