Witajcie Zielono Zakręceni

Kiedy po raz pierwszy spotkaliśmy się na forach ogrodniczych, uprawiałam 9 arowy ogród, który założyliśmy od zera na łące wokół domku letniskowego, który sobie od zera zbudowaliśmy Rzecz jasna musiałam z Suwałk do ogrodu dojeżdżać (aż/tylko) 16 km. Było to niezbyt komfortowe rozwiązanie, ale nie narzekałam, bo w najciekawszym dla ogrodu czasie, w wakacje, z racji wykonywanego zawodu (belfer), mogłam już mieszkać i budzić się wśród moich "chaszczy"
Myślałam, że w tamtym ogrodzie moja ogrodnicza kariera się zakończy, a ja, szczęśliwie, zamieszkam tam na stałe na emeryturce i będę podziwiać starzejące się wraz ze mną drzewa
Ale los chciał inaczej... a właściwie to ja powiedziałam losowi: "Po moim trupie"!!! Po kilku latach czytania ogłoszeń o działkach na sprzedaż i objeżdżania Suwalszczyzny wzdłuż i wszerz, znalazłam, tuż za lasem, miejsce, o jakim nie śmiałam nawet marzyć
Sam domek niespecjalnie zachęcał do kupna, ale jego otoczenie pole, łąka, las, pagórki, stare drzewa, brak domów w najbliższym sąsiedztwie - wyglądało bajecznie. Tym bardziej, że trafiłam tam zimą, kiedy wszystko na bogato przyozdobione było śniegiem. Po miesiącu niepewności, 5 lat temu, w styczniu, udało się ten Raj zakupić

Tak wyglądało zdjęcie w ogłoszeniu. Raj, ale jeszcze trochę niekompletny, prawda? Za to ma powierzchnię prawie pół hektara



No ale od czego ma się ręce i pomocników?
Zaczęliśmy od przycinania dużych drzew w sadzie i oczyszczania z suchych gałęzi sosen. Zrobiła to firma ogrodnicza. W efekcie stałam się posiadaczką ogromnych stert gałęzi, których do dziś nie udało się do końca przerobić, mimo że grubymi drugi rok palę w kotle i kuchence, a cieńsze cięliśmy rozdrabniaczem. Aż sprzęt poległ

Na zdjęciach wszystko wydaje się niepozorne, ale porównajcie grusze i jabłonie z wysokością przewodów linii elektrycznej. Drzewa były o wiele wyżej.





Wczesną wiosną firma od wycinki skosiła też cały ogród: wysokie trawska i mnóstwo siewek czereśniowych, zużywając kilometry żyłki, więc można już było działać w ogrodzie cięższym sprzętem.

Najpierw sąsiad traktorem zaorał teren na warzywa, a następnie na różankę.

Oto przyszła różanka



Później inny sąsiad zrobił tzw. środkową drogę, wykopał oczko, ziemią z niego zasypał jakieś dziwne dołki i usypał górki pod sosnami na pierwsze hosty.



Można było zacząć działać własnoręcznie oraz zasiedlić ruinkę kotami

Najcudowniejszy kot na świecie, Szczepek



Tuluś, mój pierwszy skarb i Szczepek na hostowisku Plus poidełko w cynowej misie ze złomowiska



A to najpiękniejsze drzewo w ogrodzie, moja brzoza (B1)



I największe drzewo, 70 letnia czereśnia Cz1, czteropniowa





Zdjęcia nie pokazują prawdziwej skali ale uwierzcie, to jest to co lubię w drzewach - potęga.

Cdn.

Zdjęcie z ogłoszenia jest bajkowe, nie dziwię się, że się skusiłaś
Ciąg dalszy też bajeczny, zwłaszcza "zasiedlanie ruinki kotami" , pamiętam, jak się broniłaś przed nimi, wiem, że był powód, ale teraz to dopiero życie, nie ?
Czekam na kolejne odsłony, 5 lat to już całkiem sporo mozna zrobić

Z lotu ptaka a raczej satelity (Geoportal) w 2019 wyglądało to tak
1 warzywnik., 2 różanka, 3 oczko, 4 droga.



Stan zagospodarowania powierzchni ogrodu na dziś, dla tych, którzy lubią mieć pojęcie o całości założenia, przedstawia ten obrazek
B1 to największa dwupienna brzoza, Cz 1 to czteropniowa czereśnia, W1 - wierzba matka wszystkich moich wierzbek, Ś1 to najstarszy ze świerków. Wszystkie mają ważne zadania lub przynajmniej historię w ogrodzie



A tu w tle częściowo widoczna jedna z największych stert gałęzi z podcinek. Wycięliśmy bezpowrotnie tylko 1 z 5 czereśni, która rosła bezpośrednio pod słupem elektrycznym. Reszta drzew jest po ochroną moją Za stertą wierzba W1. Albo mnie wzrok wczoraj mylił, albo już ma bazie



Na planie widać, że ma wielkość porównywalną z okrągłym hostowiskiem. H1, 2, 3 i 4 to mniejsze hostowiska pod dużymi drzewami.

Iwonko wstęp taki jaki lubię czyli od początków ze zdjęciami i dokładnymi planami i opisami.
Czekam na dalsze koleje losu.

Zaraz w 2020 marcowa nawałnica złamała w połowie świerk Ś1. Nie dość, że została mi tylko ta brzydsza połowa drzewa (wiecie jak wyglądają świerki pospolite od dołu), to jeszcze spadające drzewo zerwało świeżo założony kabel, który doprowadzał prąd do stojaka na moim starym domu. Kabel był gruby, więc nie pękł, tylko wyrwał stojak ze starego szczytu domu i uszkodził tenże szczyt. O remoncie przyłącza elektrycy nie chcieli słyszeć. Musiałam wystąpić o przyłącze w skrzynce na gruncie.
A PGE nie jest rychliwe Obiecali prąd za rok Na szczęście cudem w pół roku uwinęli się, a ja miałam kolejne rozkopy w ogrodzie
Ale to nic w porównaniu z tym, co przeszłam z niebanalną ekipą remontową

Myślałam, że jak się z nimi zaprzyjaźnię, to będą się bardziej starać
Pewnego razu, kiedy dopijaliśmy kawkę po pierwszej przerwie śniadaniowej, do jednego z budowlańców zadzwonił telefon. Chłopak odwrócił się do nas tyłem i pogrążył się w rozmowie z kumplem, który pracował na innej budowie. Kumpel strasznie narzekał, że gonią do roboty, że utyrany, że ma dość. Po pewnym czasie mój budowlaniec dorwał się do głosu i zaczął się przechwalać tymi słowami: "Ty, a my od początku roboty w ch.j lecim jak się da! (...)".
Ja i reszta ekipy otworzyliśmy ze zdumienia oczy i usta, ale bezgłośnie. Kiedy rezolutny budowlaniec zakończył rozmowę i odwrócił się w stronę kubka z kawą - zobaczył nasze miny i zrozumiał co się właśnie stało
Ja jestem litościwa i darowałam mu tę wpadkę, ale kiedy po kilku dniach znów coś nawywijał, udałam się na osobistą rozmowę do szefa tej mafii i załatwiłam mu kilka dni urlopu na przemyślenia, czy on chce, czy nie chce być budowlańcem

Odwdzięczył się taką piękną rzeźbą



Ale spuśćmy zasłonę milczenia na remont. Co było a nie jest...
Niech przemówią kwiaty...
Kaliny





Tulipany





Maki





Róże

Ooooooo Pani nooooo to sie nazywa powrót z przytupem matko jedyna stare siedlisko i tyle pola do sadzenia toż prawdę jak nic w tym ogłoszeniu napisali Raj jak nic Obiecuje że będę zagladać ,podgladać z kopiowaniem juz problem bo nie wiedziec czemu miejsce mi sie kurczy Cieszę sie bardzo że wóciłaś

Kocina miłośnik i zapewne tez strażnik tulipanów jest rewelacyjna, przepiękne krajobrazy i różyczki, rewelacyjne.
Na przyłącze elektryczne czekałam po awarii skrzyneczki od 20 kwietnia do 20 października 2023, równo pól roku, Prace ekip montażowych są wysoce kontrolowane , słowa złego na nich nie można powiedzieć.
Piękne miejsce i stare drzewa i widoki, pięknie położona działka, ale zaorałaś pod różankę, ja tylko tylko dołki wykopuję na łące pod róże

Danusiu, już Ty niczego ode mnie nie kopiuj, bo sobie bałagan sprowadzisz do ogródka i nie daj Boże tego diabełka, co ukrywa się gdzieś w chaszczach i mnie doświadcza

Z racji zakocenia domu oraz zapsienia, bywałam tu każdego dnia godzinkę przed pracą i na maksa po pracy.
Jednego zimowego dnia podziwiałam moją ukochaną brzozę, która była przepięknie oblodzona i wyglądała jak Królowa Lodu Żałowałam, że nie mam ze sobą aparatu.
Drugiego dnia moim oczom ukazał się widok straszny i tragiczny. Zła Zima natychmiast zlikwidowała konkurencję








Majeczko, ja też lubię mieć ogląd całości, a już ideałem jest oglądać zdjęcia ogrodów, w których się było w realu

Do oglądania dłuższego swoich widoków zakupiłam łóżko Z braku czasu czeka na renowację w piwnicy



Na różance, gdy róże młode, sytuację ratowały naparstnice przywiezione kiedyś od Ewy F. Tzn. ich siewki

Brzózki szkoda bardzo bo cudowna była ale to są własnie te prawa natury które nie zawsze nam sie podobają ,uwielbiam brzozy ale nie mam niestety u siebie na nie miejsca chyba że jeszcze gdzieś koło potoczka wcisnę chociaż tam tez juz kiepsko z miejscem
Łóżko cudowne wiesz że uwielbiam starocie

Oj, Danusiu, ja mam cały wystrój domu w dawnym stylu, np. ściany tynkowane gliną, własnoręcznie

Kasiu, gdyby nie to, że zaprzyjaźniłam się z sąsiadami z traktorem, to też kopałabym szpadelkiem. Tak zakładałam pierwsze hostowisko w pierwszym ogrodzie No ale czasem coś mi się fartnie

Markito, miałam na codzień tyle do zrobienia, że w biegu widziałam i jeden i drugi ogród fragmentarycznie
Dopiero od wiosny będę na spokojnie patrzeć, czego już tu dokonałam, a co w pierwszej kolejności muszę podgonić. Mam nadzieję, że będę zadowolona z efektów. W przeciwnym wypadku mam dużo natury do podziwiania, bo ani razu nie udało nam się skosić całego ogrodu (poza tym jedynym przypadkiem, gdy kilku facetów z kosami musiało, bo ktoś im za to płacił Tak więc naturalne moje łąki kwietne ratują czasem sytuację

Widzę cacane okoliczności przyrody i tereny rozległe! Wiejskie klimaty to coś dla mnie. Pozytywnie "zazdraszczam", kibicuję i będę podglądać.
A Szczepek, Tuluś i ten czarno-biały tulipan to do wora i na paczkomat Szczecin-północ poproszę!

Miejsce bajeczne Siberko, to klimaty takie jak lubię a kocia mina przy tulipanach mówi wszystko
Natomiast lodowa kraina jest piękna ale na krótko a konsekwencje bywają przykre

Reniu, cieszę się podwójnie: że jesteś, i że ze Szczecina Mam tam aktualnie większość mojej rozległej rodziny
Czarno-biały tulipan to Marco. Żył u mnie krótko, bo wzięłam go z nieuleczalną chorobą.
Szczepka i Tulusia nie oddałabym nikomu i za żadne pieniądze, bo to ja je adoptowałam i szczerze pokochałam. Tuluś i Dorcia byli u mnie jako pierwsi. Dorci chyba nawet nie zdążyłam zrobić zdjęcia i poszła do adopcji. Wzięłam je z kociarni, bo tam było przepełnienie, a Tuluś i inny samiec co dzień tłukli się do krwi.
Szczepek został znaleziony zimą w miejscowości Szczepki. Przywiozłam go do miasta jako ledwo żywe prawie zwłoki. W lecznicy okazało się, że miał zapalenie oskrzeli i wychłodzenie. Spędził w gabinecie kilka dni i już tam wszystkich w sobie rozkochał. Po kuracji przyjechał do mnie i bardzo szybko skradł moje serce. Już podczas pierwszego pielenia w ogrodzie wskoczył mi na plecy i odtąd była to nasza ulubiona zabawa Podczas spacerów z psami zawsze mi towarzyszył, a kiedy był zmęczony, miauczał, ja przykucałam, a on wskakiwał mi na plecy i wędrował dalej w charakterze ozdobnego i ciepłego kołnierza Robiliśmy widowisko we wsi Wariatka z miasta, z 3 psami, kilkoma kotami, w tym z jednym na ramieniu
Szczepciulek był też mistrzem wylegiwania się na czymkolwiek Piszę był, bo też od początku miał białaczkę, a potem przyplątał mu się jeszcze nowotwór, przez co miał częściowo amputowane małżowiny uszne.
Tuluś nie był tak zabawny jak Szczepek, ale łączyło nas coś wyjątkowego. Miałam wrażenie, że rozumie mnie bez słów. Był bardzo inteligentny. Zmarł na białaczkę.
Jednak dzięki licznym zdjęciom i filmikom te Koty zostaną ze mną na zawsze.

Szczepek



















Z drzewa ogląda nowego psa Alusię











Oczy zakatarzone, ale był leczony cały czas. Ile ja się nazakraplałam tych i innych oczu Ile im zrobiłam zastrzyków!

Oj jak się cieszę ,że znalazłaś takie fantastyczne miejsce dla siebie i zwierzaków ,serce boli gdy odchodzą a pocieszeniem tylko to ,że zapewniło im się szczęśliwych kilka chwil.....u mnie obecnie 5 kotów wszystkie są pełnoprawnymi członkami rodziny ,czekam na więcej

zanetatacz napisał:
Mogę podesłać każdą ilość

Żart

U mnie aktualnie są 4 koty, ale przed chwilą miałam telefon od koleżanki, że znalazła marznącego kota, tak więc sytuacja jest dynamiczna Poradziłam, żeby wzięła do siebie Ona dokarmia pół osiedla i wszystkie bezdomniaki najchętniej oddałaby w moje dobre ręce, bo sama ma psa, który z miłości potrafi zabawić koty na śmierć.

Mój trzeci adopciak, Alusia

2 pierwsze zdjęcia ze schroniska









Odkąd jest u mnie, w ogrodzie nie została ogryziona żadna roślina a wciąż nie mam i nie planuję ogrodzenia Kiedy jest ciepło, mieszka z Oskarem w kojcu. Ale nauczyła się wychodzić z niego przez jakąś dziurę i potrafiła całą noc obszczekiwać towarzystwo nadciągające od strony lasu

Oskar mój drugi adopciak

Tu jeszcze młodziak w schronisku, na spacerze ze mną



U mnie. Po 5 latach szukania mu obiecanego domu, musiałam sama ten dom mu kupić



Przed tymi świerkami stoi teraz psi kojec z 3 budami.

Dzisiaj miałam pesymistyczne przemyślenia bo chyba mi się praca kończy .... a zasiłek po 36 latach pracy to podobno 1400zl przez pierwsze trzy miesiące a potem mniej i mówiłam córce ,że gdybym miała się sama utrzymać za te pieniądze to bym nie utrzymała ani domu ani nawet jednego ,przepraszam za takie dygresje ,ale to a propos podsyłania kotów chociaż jakby się jakaś bida przypałętała to i tak bym nie wygnała

A myślałam, że tylko ja chodzę na spacery z psem i wszystkimi kotami . To znaczy chodziłam, bo okazało się, że koty tłuką się między sobą na takich spacerach i trzeba było proceder ukrócić

Żanetko, może nie będzie tak źle. Trzymam kciuki za szczęśliwe zakończenie problemu

Wiesiu, masz rację. Zima bywa równie piękna co niebezpieczna. Jednym z ciekawszych jej aspektów jest nagromadzenie ptaków w jednym miejscu
Mogę podglądać je non stop. Dobrze, że zlewozmywak zrobiłam sobie przy oknie

Siberio -mi to już nawet chce się wolności i na szczęście mam pełną rodzinę ,ale współczuję osobom samotnym.......podglądanie ptaków to też moje ulubione zimowe zajęcie

Witaj Siberio, w samą porę otworzyłaś swój nowy wątek bo my tu już lekka przysypialiśmy zimowo...

Miło będzie poczytać jak powstaje nowe siedlisko

Mnóstwo zwierzaków i ptasich gości to jak bonus do historii
Będę czekać na cd i duuużo fotek.