Witaj
Tylko nie ZZ proszę bardzo, bo mam złe skojarzenia (zaraza ziemniaczana )
Jak tak dalej będzie lało to tych chwilek będzie hohoho... a tu można ukoić złość i bezradność.

Przedstawię teraz zmiany przed domem













2016 - radykalne zmiany





Tulipany już wykopane, jesienią wszystkie powędrują do wnętrza jaja. Teraz czekam aż przekwitną lilie.

Witaj Ago
Byłam tam i tam i teraz jestem tu, ale u Ciebie po raz pierwszy. Uwielbiam oglądać takie zmiany, a u Ciebie jest na co popatrzeć
Zainteresował mnie ten daszek na trawniku, w głębi 1 i 2 zdjęcia. To jakaś ziemianka?

Pokaż lilie, proszę. Moje azjatki już przekwitają. Szału nie było z wyjątkiem rosnących przy warzywniku, porosły olbrzymie , prawie równe ze mną czyli na oko jakieś 170 cm. Od strony drogi mam trzy orientalne ale tylko jedna rozwinęła się. Dobre choć tyle...
U mnie już nie pada, i dobrze bo mam jeszcze pół podwórka do wykoszenia przed wyjazdem.

No jaka ja zakręcona jestem

Nice to see you, Aguśka, w Twoim własnym ogródku

Za ogórki Cię nienawidzę A jak ma się marchewka? Powiedz, ze źle

Witaj Ewcia
Daszek Już go nie ma co prawda... To takie nakrycie na szambo mój M. wymyslił. Ale od 2 lat mamy kanalizację, a baniak opróżniony po szambie jest zakryty grubymi dechami.

Tak mnie natchnęło, że skoro tu zaczynam, to mogę pokazać co zastałam i jak zmieniałam nasze podwórko. Dzięki za miłe słowa

Jaguś
Lilii Ci nie pokażę, bo się wyradzają i nie wyglądają efektownie, zwłaszcza teraz, gdy zostały poza rabatą i sterczą byle jak. Może po przesadzeniu na nowe miejsce wezmą się do roboty i znów ładnie zakwitną.
U nas dziś lało do południa, byliśmy na wyjeździe, najpierw nas zmoczyło solidnie, a potem zrobiło się upalnie i poniosło nas na spacer na plażę.

...albowiem, jeśli drugi palec u stóp jest dłuższy od dużego, oznacza to władczość jego właściciela, ale też pomysłowość, zaradność i dynamikę.

Witaj Siberka
Byłam ciekawa czy mnie wypatrzysz A Ty dopiero po marchewce, której miało nie być, rozpoznałaś mój ogród

Nie martw się ogórkami, zaraz je szlag trafi, już jakaś zaraza wlazła na liście bo ciągle leje.

A co do marchewki... widzisz nie umiałaś mnie do niej przekonać, aż trafiłam na taką, która miała mocne argumenty Koleżanka powiedziała mi, że mam siać marchew późną i będzie mi rodziła, no i tak jest Już w ubiegłym roku była całkiem przyzwoita. W tym roku jest jeszcze lepiej, bo jest już taka duża, że mogę do obiadu wyrywać. Posiałam jednak tylko 2 rządki symbolicznie, bo jesienią robaczywieje, więc nie ma sensu przechowywać. Wsadziłam w tamtym roku do wiadra w piwnicy prawie zdrową, a robale ją przeryły w ciągu miesiąca przechowywania.

Aguś
Bardzo mi się podoba taka argumentacja, choć ta władczość... muszę nad nią popracować

Witaj Aga jak miło będzie zaglądać na wiejskie podwórko i oglądać znajome zakątki i pysie co słychać u Burej? i jak wyprawy rowerowe

Witaj Majeczko
Zaglądałam do Ciebie parę razy w nadziei na jakieś nowe fotki domowe i relacje z budowy raczej, niż te ogrodowe
Bura dziś została w kojcu, ale siatkę rozbebeszyła i nawiała zołza jedna. Na szczęście nic nie narozrabiała i trzymała się podwórka.

Jutro planuję wyjazd rowerem do Piły. Wychodzi mi trochę ponad 70km. Twoje pytanie przypomniało mi, że warto wziąć aparat Rozpisałam sobie traskę, obejrzałam na street view miejsca, gdzie mogłabym się zgubić i porobiłam notatki. Jestem spakowana... teraz tylko pogoda ... Jeśli będzie tak - to rezygnuję. Jeśli tak to ruszam w drogę. Niestety zapowiadają na przemian z a to mi się już średnio podoba, bo są długie odcinki lasami, a nie chciałabym tam utknąć w czasie burzy, więc mam trochę pietra.

Cóż... rankiem zdecyduję co robić.

Sprawdziłam na accuweather. Pakuj aparat i krem z filtrem

Wszystko zabrałam zgodnie z Twoim zaleceniem Krem z filtrem przydał się bardzo, bo słonko prażyło non stop. Dużo jednak jechałam przez las, więc w cieniu. Nawet grzyby po drodze zbierałam, bo żal było ominąć. Ale zostawiałam innym zbieraczom, bo by mi się przemiksowały na wybojach.

Jechało się super. Droga byłą dobra, ani razu nie zabłądziłam. O 14/tej byłam już w Pile. wolałabym jechać wolniej i więcej czasu podziwiać okoliczności przyrody, ale zapowiadali burze na popołudnie, więc wolałam nie ryzykować. Jak tylko dojechałam to zaczęło grzmieć, ale na grzmotach w oddali się skończyło. Ponoć w Poznaniu i Chodzieży ostro lało. Tak więc mi się upiekło
Zrobiłam 75km i jestem z siebie bardzo dumna.
Najlepsza była moja mama z pytaniem > to o której wracasz... Chyba trochę przeceniła moje możliwości.

Jako, że prikaz dostałam by wziąć aparat, to czasem schodziłam z roweru by porobić foteczki. Fotorelacja będzie jednak dopiero po powrocie, a więc jutro.

Dziś planuję wybrać się na tutejszy bazarek, bo słynie z dobrego zaopatrzenia w różne rozmaitości, a potem trochę pojeżdżę sobie rowerem po okolicy.

Zuch dziewczyna taka wyprawa to dla zdrowia ciała i duszy bardzo dobra. Czekam na relację

Dobrze, że Bura nie narozrabiała, myśmy wczoraj przeżyli traumę jak Mila wyskoczyła na ulicę prosto pod koła osobówki. Na szczęście ma tylko mocno potłuczone i opuchnięte paluszki w tylnej prawej łapie. Dobrze że tylko tak to się skończyło bo inaczej ... wolę nie myśleć

Zdjęć domowych brak bo i budowa stanęła okoniem i czeka na łaskawe czasy pożniwowe

Wróciłam do domu, ale dziś miałam tyle innych atrakcji, że fotorelacja przesunięta
Jechało się super, teraz rower odstawiony na jakiś czas, trzeba odetchnąć.
Co za lipiec... niemal codziennie burze i ulewy, takiego jeszcze u nas nie było. Zwykle bywało tak - burza, deszcz i co najmniej kilka dni zimno.

Całe szczęście, że Mili nie stało się nic poważniejszego, ja też się martwię jak Bura wybiega na drogę, na szczęście u nas tylko 4 domy, więc rzadko coś przejeżdża.

Rozumiem, że na domowe fotki i relacje muszę cierpliwie poczekać Ważne, że na zimę będziecie na nowym.

Witam Cię serdecznie- świetnie, że i tu można CIę odwiedzać..ale wybacz- szczególnie wypatruję opowiastek, co też Bura wymyśliła nowego... no sama rozumiesz

Podziwiam zacięcie rowerowe 70km jednego dnia..WOW! Ciekawa jestem tej fotorelacji- co tez skłaniało CIę do chwilowego porzucenia roweru..
W tym roku planujesz też relację z mega wrzosowiska na starym poligonie w Bornem (dobrze pamiętam? Borne Sulinowo?).

Pozdrowienia serdeczne

Witaj Moniko
Zaglądam se ja do ogrodów gości, zaglądam... a Monika jakoś ścichła... se myślę ki czort ... Aż tu nagle olśnienie - toż ona już nie gość.
Kiedy Cię wypatrzyłam 2 strony już napisane były Tak się cieszę
Nic się nie odzywałam, bo w gościach byłam i tylko na chwilę siadłam do kompa, gdy mi zlecono pilnowanie uśpionych dzieci. O takich - tu już nieśpiące



Były tam także 3 psy, ale wszystkie 3 na raz robiły mniej zamieszania niż nasza jedna Bura. A co u niej? Zostawiliśmy ją w kojcu, wracamy, a siatka znów rozbebeszona a Bura czeka na nas grzecznie na drodze Stwierdziliśmy, że chyba nie ma najmniejszego sensu zamykać ją do kojca, bo i tak się jakoś wydostanie. Wczoraj po prostu zostawiliśmy ją luzem i tak się trzyma domu.

Przez wrzosowiska przejeżdżałam także w drodze do Piły, na razie jeszcze szare, a raczej zielone











Ale wrzosy już się budzą

Do Piły wystartowałam przed 8, bo straszyli burzami na popołudnie. Pogoda dopisała, było pięknie i ciepło, można by nawet rzec, że gorąco, ale nie czuło się tego zbyt mocno, bo wiatr super owiewał.

Dopiero na wrzosowiskach przypomniało mi się, że obiecałam robić fotki

Droga wiodła stąd







tam

Możecie mi wierzyć, że ta poniemiecka droga (albo poradziecka) na rower kompletnie się nie nadaje, ale wytrzęsienie zrekompensowały przepiękne widoki.
Tymczasem natura ostro walczy o swoje





Jadę sobie spokojnie lasem a tu tablica : Zakaz wstępu, wycinka drzew Ta... kiedy ja muszę tędy!! Na szczęście panowie mnie przepuścili.

Był sobie las....





Na szczęście nie wszędzie był bruk, bo bruk jest niestrawny dla roweru i wtedy pozostaje jedno - prowadzić.

Po drodze widziałam sporo grzybów i grzybiarzy. Niektórzy mieli pełne torby grzybów. Widziałam rosnące przy drodze kurki, maślaki i kozaki





Jakichś wyjątkowych miejsc do fotografowania nie było, bo ja jechałam głównie lasami, omijając gdzie się da cywilizację. Największą przeszkodę stanowiły główne drogi, pełne tirów, a to one wiodą najkrótszymi trasami.



By je minąć trzeba było trochę kluczyć - przemknęłam się więc na drugą stronę ulicy i znów w boczną dróżkę





Ale czasem zdarzały się wygodne asfalty o niewielkim natężeniu ruchu.





Czasem zdarzał się mały wypad za granicę







i tam natykałam się na cywilizację

Wpadłam na Wiejskie Podwórko i ja, bo lubię Twoje klimaty i będę sobie nadal cichaczem podglądać U mnie podobne rowerowe ścieżki w okolicy tylko jakoś ostatnio eMa nie potrafię zmobilizować na wycieczkę